သူ႔အခ်စ္မ်ိဳးဟာ

ကုိယ့္ဇာတ္လမ္းတြင္ ကုိယ္ကိုယ္တိုင္ ဇာတ္ေကာင္တစ္ေယာက္ အေနျဖင့္ ပါဝင္ကျပခဲ့ရစဥ္ကမူ ''ဘာေၾကာင့္ ေအးႏွင့္ အေၾကာင္းမဆံုစည္းရသနည္း'' ဟူေသာ ျပႆနာမွာ ကိုထင္ေအာင့္အဖို႔ မေျပလည္ႏိုင္ေသာ ျပႆနာႀကီးတစ္ရပ္ ျဖစ္၍ ေနခဲ့ေလသည္။

ကိုထင္ေအာင္သည္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္သို႔ ေရာက္ၿပီးဒုတိယႏွစ္ တြင္ တစ္ခန္းတည္းေန မိတ္ေဆြ ကိုေက်ာ္ဝင္းအေၾကာင္းျပဳ၍ ေတြ ႕ဆံုသိကြၽမ္းခဲ့ရ၏ ။ ေအးႏွင့္ ကိုေက်ာ္ဝင္းမွာ တစ္ရပ္တည္းတြင္ ေနခ့ဲဖူးသျဖင့္ ခင္မင္ရင္းႏွီးသူမ်ား ျဖစ္ၾက၏ ။

တစ္ေန႔တြင္ ကိုထင္ေအာင္ႏွင့္ ကိုေက်ာ္ဝင္းတို႔သည္မိန္းမတို႔၏ အလွႏွင့္ ပတ္သက္၍ စကားေျပာၾကရာမွ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ ထိခိုက္ၫြတ္ႏူးမိခဲ့ေသာ မိန္းမတို႔၏ အသြင္အျပင္ အခ်ိဳးအစားကို ေျပာျပမိ၏ ။ ထိုအခါ ကိုေက်ာ္ဝင္းက ဓာတ္ပံုစာအုပ္ကိုထုတ္၍ ''ခင္ဗ်ားစိတ္ထဲမွာ ထိခိုက္ၫြတ္ႏူးမိတဲ့ အလွမ်ိဳးကဒါမ်ိဳးလား...'' ဟုဆိုကာ ေအး၏ ဓာတ္ပံုကို ျပေလသည္။

ကိုထင္ေအာင္မွာ ''အစစ္ေပါ႔...အဲဒီ လို႐ုပ္မ်ိဳးမွ ကြၽန္ေတာ္ ကသေဘာက်တာ'' ဟု ေျပာကာ ဓာတ္ပံုကို ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ၾကည့္ေနမိခဲ့၏ ။

ကိုေက်ာ္ဝင္းသည္ ေအး၏ ဓာတ္ပံုကို ျဖန္႔၍ ခ်ထားရင္းက ေအး၏ စိတ္သေဘာထား၊ ေအး၏ သိမ္ေမြ႕မႈ ၊ ထက္ျမက္မႈ စသည္တို႔ကို ေျပာေလေတာ့သည္။

ထိုမွ ကိုေက်ာ္ဝင္းသည္ ေအးထံသို႔ စာေရး ရာ၌ ကိုထင္ေအာင္ႏွင့္ သူသည္ ေအးအေၾကာင္း ေျပာမိၾကသည္ကိုပါထည့္၍ ေရး ေပးလိုက္ ေလသည္။ ေအးက စာျပန္ေသာ အခါကိုထင္ေအာင္ဆိုတာ ဘယ္သူလဲ ဟူေသာ စာလံုးမ်ား ပါလာေလသည္။ သို႔ ႏွင့္ သူတို႔သည္ ကိုေက်ာ္ဝင္း၏ စာမွတဆင့္ တစ္ေယာက္ အေၾကာင္း တစ္ေယာက္ သိၾကရာမွ တစ္ေယာက္ ကို တစ္ေယာက္ မိတ္ဆက္စာ ကိုယ္တုိင္ေရး ၾကေလေတာ့သည္။

စင္စစ္ ကိုထင္ေအာင္ကား ထိုစဥ္က ခ်စ္ဦးသူႏွင့္ ေကြကြင္းခဲ့ရသည္မွာ ေလးႏွစ္ ခန္႔သာ ရွိေသး၍ ေနာက္ထပ္ မိန္းကေလးတစ္ဦး တစ္ေယာက္ အေပၚတြင္ ခ်စ္ရ ႀကိဳက္ရမည္ ကို ထိတ္လန္႔ေနေသာ အခ်ိန္ ျဖစ္၏ ။ ေအးထံသုိ႔ မိတ္ဆက္စာ ေရး ပို႔မိသည္မွာ လည္း သူငယ္ခ်င္း ေက်ာ္ဝင္းက တိုက္တြန္းလြန္းသည္က တစ္ေၾကာင္း၊ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ေပါ႔ေလဟု သေဘာထားမိသည္က တစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ ပင္။

သို႔ ေသာ ္...စာႏွစ္ ေစာင္သံုးေစာင္ခန္႔ အျပန္အလွန္ေရး မိလာေသာ အခါ၌ ကား ကိုထင္ေအာင္မွာ ေအးအေပၚတြင္ အထူးပင္ စိတ္ဝင္စားလာေလေတာ့သည္။ တစ္ႏွစ္ ခန္႔ၾကာေသာ အခါတြင္ ကား ကိုထင္ေအာင္မွာ ေအးအား မျမင္ဖူးေသာ ္လည္းအေတာ္ ပင္ စြဲလမ္းေနမိေလေတာ့သည္။

အထူးသျဖင့္ ထိုႏွစ္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းပိတ္ရက္၌ ကိုထင္ေအာင္မွာ ေအးအား လြမ္းဆြတ္မိေလသည္။ ေက်ာင္းပိတ္ခဲ့သည္အထိ ဆရာ ျဖစ္သင္ေက်ာင္းတြင္ ရွိေနသူေအးထံသို႔ သြားေရာက္၍ မေတြ ႕ဆံုမိသည္ကို ေနာင္တႀကီးစြာ ရေနမိခဲ့၏ ။

ေအး၏ ဓာတ္ပံုကို ေက်ာင္းပိတ္ရက္၌ ယူထားမည္ ဟု မေတာင္းယူမိခဲ့။ မေနာဒြာယတြင္ ထင္ျမင္၍ ေနေသာ ႐ုပ္သြင္ကိုသာမွန္းဆရင္းက ေအးထံသုိ႔ စာရွည္ႀကီးမ်ား ကို ေရး ၍ ေပးမိခဲ့၏ ။

ေအးကလည္း ရွည္လ်ားေသာ စာမ်ား ကို ျပန္ခဲ့၏ ။ ေနာက္တစ္ႏွစ္ တကၠသိုလ္ျပန္ဖြင့္ခ်ိန္၌ ကား ေအးႏွင့္ ကိုထင္ေအာင္တို႔သည္ လူခ်င္းေတြ ႕ဆံုၾကေလေတာ့သည္။

လူခ်င္း ေတြ ႕မိၾကေသာ အခါ မဆြတ္ခင္ကပင္ ၫြတ္ခ်င္ရက္ရက္ရွိေနေသာ ကိုထင္ေအာင္၏ ခ်စ္ေမတၱာပန္းပြင့္မွာ ေၾကြလြင့္၍ သာ က်လာေလသည္။

သို႔ ေသာ ္...မထိုင္ခင္ ေျခဆင္းဆိုသကဲ့သို႔ လူခ်င္းဆံုမိကာမွ်ျဖင့္ ခ်စ္စကားဖြင့္ဟ၍ ေျပာရမည္ မွ မဝံ့မရဲရွိလွသည္တဝ။ လမ္းစေဖာ္၍ ေပးခဲ့သူ ကိုေက်ာ္ဝင္းကိုလည္း အားနာမိသည္က တဖံုေၾကာင့္ ခ်စ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကို ျမံဳ၍ သာ ထားခဲ့ရေလသည္။

တစ္ေန႔တြင္ မူ ကိုေက်ာ္ဝင္းအား ''ေအးမွာ ...ရည္းစားမ်ား ရွိေနသလား'' ဟု ေမးမိ၏ ။

''မေျပာတတ္ဘူးဗ်...ကြၽန္ေတာ္ တို႔နဲ႔ ဟသၤာတမွာ အတူေနခဲ့ဖူးတုန္း ကေတာ့ သူကလဲ အပ်ိဳ ျဖစ္စဆိုေတာ့ အေတာ္ ပဲ ခ်စ္တဲ့ႀကိဳက္တဲ့လူေတြ ေပါခဲ့သဗ်။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူဘယ္ဝါနဲ႔ အတည္တက်ႀကိဳက္ေနၾကတယ္ရယ္လို႔ေတာ့ မၾကားမိပါဘူး။အခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ တို႔လည္း တစ္ၿမိဳ႕ထဲ ေနၾကရေတာ့တာမဟုတ္ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာမသိဘူး။ ရန္ကုန္မွာ လည္း ဟုိလူဒီလူနဲ႔ေတာ့ တြဲ တာေတြ ႕မိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ရည္းစားရယ္လို႔ေတာ့ရွိပံုမရပါဘူး...''

ကိုထင္ေအာင္မွာ ကိုေက်ာ္ဝင္း၏ မတင္မက်စကားတြင္ မိမိ ျဖစ္ေစခ်င္သည့္ ေစတနာကို ေႏွာကာ ေအးတြင္ ရည္းစားမရွိပါဘူးဟုသာ ယူဆခဲ့၏ ။ ထိုသုိ႔ မိမိကိုယ္ကိုမိမိ ေအးေအာင္ေတြ း၍ ေအးေအးေနခဲ့ရာမွ ေအးထံသြားေရာက္ေလတိုင္း အျခားေယာက္ ်ားဧည့္သည္မ်ား ႏွင့္ ဆံုမိတတ္သည္ကိုသတိျပဳမိလာေသာ အခါ ရင္ထဲတြင္ ပူတိပူဆာ ျဖစ္လာသျဖင့္ ကိုေက်ာ္ဝင္းအား တုိင္တည္ရျပန္ေလသည္။