သူခရီးသြားတိုင္း သူ႔ေဘမွာ

အတူထိုင္ရေသာ သူမ်ား က

မ်ား ေသာ အားျဖင့္

ေယာက်္ားမ်ား သာ

ႀကဳံရတတ္သည္။ အင္မတန္၀

ေသာ သူမ်ား ႏွင့္

တစ္ခံုတည္းက်လွ်င္ တစ္လမ္းလံုး

အဖီအညွစ္ခံကာ…

မည္ သို႔ မွ်ထင္မွတ္မထားေသာ ကိစၥတစ္ခု၊ ဘယ္အခ်ိန္ခရီးထသြားသြား သူ႔ေဘးမွာ ဘယ္ တုန္းကမွ မိန္းကေလးငယ္ငယ္ ေခ်ာေခ်ာႏွင့္ တစ္ခံုတည္း အတူမထိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒီတစ္ေခါက္ေတာင္ ႀကီးမွ ရန္ကုန္သြားမည္ ့ ခရီးစဥ္ ကေတာ့ ထူးျခား၏ ။ ေစြ႔ခနဲ႔သူ႔ေဘးမွာ လာထိုင္သည္က ေတာ္ ေတာ္ ကိုလွပေသာ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ။ အသက္အားျဖင့္ သူ႔ထက္မငယ္လွ်င္ေတာင္မွ သူ႔ထက္ေတာ့ ႀကီးမည္ မထင္း ရြယ္တူ ျဖစ္ႏုိင္သည္။

ကားဂိတ္ေတာ္ ေတာ္ မ်ားမ်ား ၏ ထံုးစံအရ မလိုလားအပ္ေသာ ျပႆနာမ်ား မရွိေစရန္ မိန္း ကေလးအခ်င္းခ်င္း သို႔ မဟုတ္ေယာက်္ားအခ်င္းခ်င္းကိုသာ တြဲ ပအ၍ ထိုင္ခံုနံပါတ္မ်ား ကို ေရာင္ းခ်ေလ့ရွိသည္။

သို႔ ေသာ ္လည္း ရွားရွားပါးပါး တစ္ခါတစ္ရံမွာ ေယာက်္ားႏွင့္ မိန္းမကို မတတ္သည့္အဆံုးမွာ ေတာ့ တစ္ခံုတည္းတြဲ လ်က္ ေရာင္ းခ်တတ္သည္။

သူ႔ခရီးသြားတိုင္း သူ႔ေဘး အတူထိုင္ရေသာ သူမ်ား ကမ်ား ေသာ အားျဖင့္ ေယာက်္ားမ်ား သာ ႀကံဳရတတ္သည္။ အင္မတန္၀ေသာ သူမ်ား ႏွင့္ တစ္ခံုတည္းက်လွ်င္ တစ္လမ္းလံုး အဖိအညွပ္ခံ ကာက်ပ္က်ပ္သပ္သပ္ စီးရသည္မွာ မသက္သာလွ။

တစ္ခါတစ္ရံက်ျပန္ေတာ့လည္း ေဘးမွာ အတူထိုင္ရသူကတစ္လမ္းလံုး ကားမူးကာ အန္ေန သည္မို႔ ပခံုးႏွိပ္ေပးရသည္လည္းရွိသည္။

အရက္ကို ခရီးစခရီးဆံုးထိ တစြပ္စြပ္ေသာက္ေသာ သူမ်ား ႏွင့္ မတူ ထိုင္ရလွ်င္ေတာ့ ဘီယာ ႀကိဳက္ေသာ သူ႔အဖို႔ အရက္နံသည္တစ္လမ္းလံုး ဒုကၡေပးေတာ့သည္။

အခ်ဳိ႕ခရီးသြားမ်ား က်ျပန္ေတာ့ နားခ်ိန္မရေအာင္ကိုစကားမ်ား တတ္ၾကသည္။ သူတစ္ဖက္သား စိတ္၀င္စားမွန္းမသိ စိတ္မ၀င္စားမွန္းမသိ စကားေတြ မနားတမ္းလာေျပာေနသည္မို႔ အားနာပါးနာ ေခါင္းညိတ္ရင္း နားပူကာ လည္ပင္းေညာင္ရေသာ အခါမ်ား လည္းရွိသည္။ခရီးစဥ္အစအဆံုးကို ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ဖုန္းေျပာရင္းတစ္ကားလံုးမွာ တစ္ေယာက္ တည္းသာ ပါသလိုမ်ဳိး ဘယ္သူ႔ကိုမွဂရုမစိုက္ေသာ သူမ်ား ႏွင့္ တစ္ခံုတည္းအတူက်ပါက တစ္လမ္းလုံးနားညည္းရသည္လည္း ရွိသည္။

တခ်ိဳ႕က်ျပန္ေတာ့ တစ္ကိုယ္ေရ သန္႔ရွင္းမႈ အားနည္းကာေခၽြးနံ႔မ်ား မႊန္ထူေနတတ္သလို တခ်ိဳ႕က်ျပန္ေတာ့လည္း ေခါင္းမူးေနာက္လာသည္အထိ အနံ႔ျပင္းေသာ ေရး ေမႊးမ်ား ကို မဟားတရားဆြတ္လာတတ္ၾကသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ေသာ သူမ်ား ႏွင့္ ဆံုရပါကတစ္လမ္းလံုး ၀င္ေလထြက္ေလမွတ္ကာ ၀င္သက္ထြက္သက္ ရွဴ၍ ရေလာက္သည္အထိ ႀကံဳရတတ္သည္။

တခ်ိဳ႕က်ျပန္ေတာ့လည္း ဇြတ္အတင္းမိတ္ဖြဲ႕ကာ ပိုင္သမွ်ဆိုင္သမွ်ကို ေပၚတင္ႀကီး ၾကြား လံုးထုတ္ကာ ေလယာဥ္လက္မွတ္မရ၍ အိမ္ကကားမအား၍ မတတ္သည္သည့္အဆံုး လိုင္းကား ႏွင့္ လိုက္ရသည္ဆိုေသာ သူမ်ား ႏွင့္ လည္း ႀကံဳရသည္။

ကား Air con ေကာင္းလြန္းျပန္လွ်င္လည္း ေအးလြန္းသည္ဟု အျပစ္ရွာကာ Air con မေကာင္းျပန္လွ်င္လည္း ထထေအာ္ကာတစ္လမ္းလံုး ကားသမား၊ ကားစပယ္ရာမ်ား ကို ျပႆနာရွာကာရစ္တတ္သူမ်ား ႏွင့္ ႀကံဳရလွ်င္ေတာ့ တစ္ဖြဲ႕ထဲထင္မွတ္ကာ ဘုၾကည့္ဝိုင္းၾကည့္ခံရသည္လည္းရွိသည္။

ကားေပၚမွာ ဇာတ္လမ္းေခြထိုးလွ်င္ သီခ်င္းေခြထိုးခိုင္းကာ သီခ်င္းေခြထိုးလွ်င္ ဇာတ္လမ္းေခြ၊အၿငိမ့္ေခြ စသည္ျဖင့္ ရွာႀကံၿပီးကိုယ့္ဘိုးဘြားပိုင္ကားလိုအမိန္႔ေပးတတ္သူမ်ား ႏွင့္ လည္း ႀကံဳဖူးသည္။

သူခရီးခဲ့သမွ်ေယာက်္ားေတြ နဲ႔ခ်ည္း တစ္ခုံထဲထုိင္ရသည္ ကေတာ့မဟုတ္။အမ်ဳိးသမီးမ်ား ႏွင့္ လည္းတစ္ခါတစ္ရံထုိင္ရဖူးသည္။တစ္ခါကကေလးႏွစ္ ေယာက္ အေမႏွင့္ တစ္ခုံထဲက်ဖူသည္ကေလးႏွစ္ ေယာက္ အနက္ တစ္ေယာက္ က ႏွစ္ ႏွစ္ သားအရြယ္က်န္ တစ္ေယာက္ က ႏုိ႔စို႔လသားအရြယ္။ ထုိအခါ သူ႔မွာ ေနရင္းထုိင္ရင္းျဖင့္ အၾကီးေကာင္ (ႏွစ္ ႏွစ္ သားအရြယ္)ကုိ ခ်ီေပးရေတာ့သည္

အားနာလုိက္တာေမာင္ေလးရယ ္ဟူေသာ စကားကုိ တြင္ တြင္ သုံးကာ ကေလးႏုိ႔ဗူးကုိ ထုတ္ခုိင္းလုိက္ ကေလးအႏွီး ယူခုိင္းလုိက္ ကေလးခ်ီခုိင္လုိက္ လုပ္ကာ တစ္လမ္းလုံး ကေလးထိန္းလုံးလုံး ျဖစ္ကာ ေတာက္တုိမယ္ရ လုပ္ေပးရသည္ ကားေပၚရွိ လွတပတေကာင္မေလးမ်ား ကလည္ လူကုိ ကေလးဖေအထင္ကာ ဘာသိဘာသာေနၾကသည္မုိ႔ သူ႔မွာ ဘူပိတ္ရသည္မုိ႔ စိတ္ညစ္ခဲ့ရေသးသည္။

လိမ္းေဆးေတြ မႊန္ထူေနေအာင္လိမ္းရင္ တစ္လမ္းလုံးေခ်ာင္းဆုိး၍ လိုက္ပါလာသူႏွင့္ ႀကဳံလုိ႔ ကေတာ့ မအိပ္မေန အသက္ရွည္ ဟူေသာ ေမာင္ေပါက္က်ဳိင္း၏ ထုံး ႏွလုံးမူကာ မုိးလင္းရသည္လည္းရွိရသည္။

ေတာင္ၾကီးရန္ကုန္က ေသခ်ာေပါက္ တစ္ညအိပ္ရေသာ ခရီး ျဖစ္သည္။ေဘးမွာ ခုံးခ်င္းကပ္လ်က္ ပါလာသူက အထက္ပါျပႆမ်ား အနက္မွ တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုႏွင့္ အၾကံဳးဝင္ေနပါကမုိးျမန္ျမန္လင္းကာ ရန္ကုန္ျမန္ျမန္ေရာက္ဖုိ႔ ဆုေတာင္းရင္း မုိးစင္စင္လင္းသည္အထိ တစ္ေမွးမွ မေမွးရသည္လည္းရွိ၏ ။

ယခုခရီး ကေတာ့ ဘာေျပာေျပာ မၾကဳံစဖူး အထူးေကာင္းေသာ ခရီး ျဖစ္မည္ ထင္သည္။ ေကာင္မေလးထံမွ ရရွိေသာ ေရေမႊးနံ႔က စူးရွေသာ ရနံ႔မ်ဳိးမဟုတ္။ သင္းပ်ံေသာ ရနံ႔။ ဤသည္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္ကပင္ ပထမဆုံး ေက်နပ္စရာေကာင္းေသာ ခရီးစဥ္၏ အစ ျဖစ္ကာေနသည္။

ကားက မထြက္ေသး။ သုိ႔ေသာ ္ ထုံစံအတုိင္း စက္ႏွုိးကာAir con ေပးထားသည္။ မသိမသာအကဲခတ္ၾကည့္ေတာ့ ေကာင္မေလးက ပရိတ္ၾကီး ဆယ့္တစ္သုတ္စာအုပ္ကုိကုိင္ကာ ရြတ္ပြားေနသည္။

ဘာသာေရး ကုိင္းရွုိင္းသူပါလားဟု ေတြ းရင္း ဘာရယ္မဟုတ္ ေလးစားကာသြားရသည္။ သူမကဲ့သို႔ ေသာ အရြယ္ မတိမ္းမယိမ္းရွိမည္ ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလး အေတာ္ မ်ားမ်ား က ခရီးသြား၍ ကားမထြက္မီစပ္ၾကား ဖုန္းေတြ ဟုိဆက္ဒီဆက္လုပ္ လွ်င္လုပ္ မလုပ္ရင္ေတာင္မွMP3( သုိ႔)i pod တုိ႔ျဖင့္ သီခ်င္းနားေထာင္ေနၾကသည္က မ်ား သည္ကုိး။

သူမကုိၾကည့္ရင္း သူသည္လည္း အကၤ်ီ္ထူ အိတ္ကပ္ထဲမွ ပုတီးကုိထုတ္ကာ အာရုံယူၿပီး ပုတီးစိပ္ ျဖစ္သည္။ အိမ္မွာ ပဲေနေန ခရီးပဲသြားသြား သူက ပုတီးသမား ျဖစ္သူကုိး။

ပုတီးစိတ္၍ ၿပီးဆုံးၿပီမုိ႔ သူ မ်က္လုံးကုိ ျပန္၍ ဖြင့္ ျဖစ္သည္။ ကားက ေတာင္ႀကီးမွစထြက္လာကာေရႊေညာင္သုိ႔ပင္ ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။

အင္းေလးကန္သုိ႔ သြားေသာ ေညာင္ေရႊလမ္းခြဲမွာ လမ္းစီးခရီးသည္ႏွစ္ ေယာက္ ခန္႔ တက္လာၾကသည္။ လမ္းစီးခရီးသည္တုိ႔၏ ထုံစံအတုိင္း ပါလာေသာ လက္ဆြဲအိတ္တုိ႔ထားရန္ ေနရာက အခက္အခဲ ျဖစ္ေနဟန္ျဖင့္ ဟုိၾကည့္ဒီၾကည့္ ျဖစ္ကာေနသည္။ စပယ္ယာက ယင္းအိတ္တုိ႔ကုိဆြဲကာ ကား၏ ေနာက္ဆုံးခုံဘက္မွာ ထားကာေပးသည္။ ယင္းခရီးသည္ႏွစ္ ဦးက ၄င္းတုိ႔ထုိင္ေသာ ခုံႏွင့္ အေ၀းႀကီးမွာ ေရာက္ေနေသာ သူတုိ႔၏ ခရီးေဆာင္အိတ္ကို သံေယာဇဥ္မျပတ္ေသာ အၾကည့္ျဖင့္ လွမ္းၾကည့္ေနသည္ကိုသူျမင္ေနရသည္။

သူ၏ ေဘးမွေကာင္မေလးက သူမ၏ ေဘးလြယ္အိတ္ကိုဖြင့္ကာ ဘာရွာေနသည္ မသိ အလုပ္ရႈပ္ကာေနသည္။စပ္စုသလိုထင္သြားမည္ စိုး၍ သူမ်က္လုံးစံုမွိတ္ကာထိုင္ခံုကိုမွီထား ျဖစ္သည္။

“အစ္ကို“

ေဘးကေကာင္မေလးဆီကထြက္လာေသာ အသံ။မ်က္လံုးဖြင့္ကာ လွည့္ၾကည့္ ျဖစ္ေတာ့ သူမက သူ ့ကိုၾကည့္ကာ ေခၚေနျခင္း ျဖစ္သည္။

“ဟို…စိပ္ပုတီး ခဏငွားလို ့ရမလား”

သူ့လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားဆဲ ျဖစ္ေသာ ပုတီးကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္ရင္းက သူမဆိုသည္။

“ရပါတယ္”

ခပ္သြက္သြက္ပင္ ေခါင္းညိတ္ျပရင္း ပုတီးကို လွမ္းေပး ျဖစ္သည္။ပုတီးကိုလွမ္းယူေသာ သူမလက္၏ ႏူးညံ့မူေၾကာင့္ ရင္ထဲမွာ ဘာလိုလိုႀကီး ကတုန္ကယင္ ျဖစ္သြားေသာ ္လည္းသူ ့စိတ္ကို ကားေပၚမွာ ဖြင့္ထားေသာ သီခ်င္းဆီ ခ်က္ခ်င္း ပို ့ ျဖစ္သည္။

ေတာ္ ေတာ္ ႀကီးလန္းေသာ ေကာင္မေလးႏွင့္ တစ္ခုံတည္း အတူကိကာ ထိုင္ရသည့္အတြက္တစ္ဖက္မွာ ၾကည္ႏူးမိေသာ ္လည္း တစ္ဖက္မွာ ေတာ့ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္သလို ခံစားရသည္။

ေညာင္းညာ၍ နည္းနည္း ေလး လႈပ္ရွားမိလွ်င္ပင္ တစ္ဖက္မွ ေကာင္မေလးကိုု အားနာေနရသည္ကိုး။ထူးထူးျခားျခားႀကီးလိမ္းျခယ္ထားျခင္းမရွိေသာ ္လည္းေတာ္ ေတာ္ ႀကီးလွေနေသာ ေကာင္မေလးႏွင့္ အတူ သြားရေသာ ဤေတာင္ႀကီး ရန္ကုန္ခရီးစဥ္အေၾကာင္းကို ေသာ ္ဇင္တို ့ႏွစ္ ေကာင္အား လွမ္းၾကြားရန္ ေတြ းမိသည္။

သို ့ႏွင့္ ဖုန္းကိုအသာထုတ္ၿပီး သေကာင့္သားဆီ Messageလွမ္းပို ့ ျဖစ္သည္။

“ဟေကာင္ ေသာ ္ဇင္၊ဒီတစ္ေခါက္ ရန္ကုန္ဆင္းရတဲ့ခရီးစဥ္ ကေတာ့ ငါ့အတြက္လံုး၀ဂႏၱ၀င္ခရီးစဥ္ပဲကြ သိလား၊ ငါ လံုး၀လန္းတဲ့ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ နဲ ့ အတူတူထိုင္ၿပီး ရန္ကုန္ကိုခရီးဆက္ေနတယ္”

သူMessage လွမ္းပို ့ၿပီး မၾကာခင္မွာ ပင္ ေ၀ၿဖိဳးေအာင္ဆီမွMessageျပန္၀င္လာသည္။

“တဏွာရူး၊ ႏွာဗူး၊ စိတ္ကူးေတြ ယဥ္ၿပီး ရူးမေနနဲ ့၊ မင္းလိုေကာင္ေဘးမွာ အစဥ္လာမပ်က္ ကေလးမေအပဲက်မွာ ပါ၊ လာၿဖီးမေနနဲ ့”

သူMessageပို ့လိုက္သည္ကေသာ ္ဇင္၏ ဖုန္း။ သူ ့ဆီMessageျပန္ပို ့လာသည္က ေ၀ၿဖိဳးေအာင္၏ ဖုန္း ျဖစ္ကာေနသည္မို ့ သေကာင့္သားႏွစ္ ေကာင္ အတူရွိေနၾကသည္ဟု သူသိလိုက္ရသည္။

“ငါတကယ္ေျပာတာ၊ မယံုရင္ မနက္ျဖန္ကားဂိတ္မွာ မင္းတို႔လာႀကိဳရင္ၾကည့္ထားလိုက္၊ မင္းတို ့ႏွစ္ ေကာင္ လံုး၀ဖ်ားသြားေစရမယ္”

သူ Message ျပန္ပို႔ ျဖစ္သည္။ သိပ္မၾကာလိုက္ ေ၀ၿဖိဳးေအာင္၏ ဖုန္းျဖင့္ သူ႔ဆီ Message ျပန္၀င္လာသည္။

“မယံုတာ”

သေကာင့္သားႏွစ္ ေကာင္၏ Message ကိုဖက္ရင္း သူနည္းနည္း ေတာ့ တင္းသြားရသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ …

“တစ္ဝိုင္းေၾကးေလာင္းမလား”

ဟု စိန္ေခၚေသာ Messge ျပန္ပို႔ ျဖစ္သည္။

သိပ္ၾကာၾကာမေစာင့္လိုက္ရ ေသာ ္ဇင္ဖုန္းနံပါတ္ျဖင့္ Messge ျပန္ဝင္လာသည္။

‘စိန္လိုက္ေလ’ ဟူ၍ ။

‘အပ်ိဳႀကီးလုပ္မွာ ပါဆုိေနမွ

ရည္းစားထားစရာလား ၊

ဘာေကာင္ေလးမွမရွိဘူး ၊

ေအးေဆးပဲ၊ ဘာအပူမွ

မရွာဘူး၊ တစ္ေယာက္ တည္း

ေတာင္ တစ္ျခမ္းမ်ား ေနလုိ႔

ေသာ ္ဇင္တုိ႔ႏွင့္ စကားႏုိင္လုကာ Message ေတြ တဂြမ္ဂြမ္ပုိ႔ရင္း ေဘးမွအလန္ေလးကုိ တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္ ျဖစ္သည္။

သူမက မ်က္လုံးစုံမွိက္ကာေနသည္။ လက္ထဲသုိ႔ မသိမသာၾကည့္လုိက္ေတာ့ပုတီးကုိဆုပ္ကုိင္ကာထားသည္။ ‘ပုတီးေတာင္စိပ္ၿပီးသြားၿပီပဲ’ ဟု သူေတြ းမီသည္။

သူမက မ်က္လႊာခ်ကာထားသည္မုိ႔ သူ ခုိးၾကည့္စရာမလုိဘဲေပၚတင္ပင္ မရဲတရဲၾကည့္ ျဖစ္သည္။

ၾကည့္ေလ ခ်စ္စရာေကာင္းေလမုိ႔ သူရင္ခုန္သံေတြ ပင္ဝုန္းဒုိင္းက်ဲကာလာသည္။ သူဖုန္းကုိကုိင္ကာ Message ပုိ႔ ျဖစ္ျပန္သည္။

“ငါေတာ့ ဒီတုိက္္္္္္္္္ပြဲမွာ က်ၿပီထင္တယ္ကြာ၊ ေကာင္မေလးကငါေတြ ႔ဖူသမ်ွေတြ ထဲမွာ အလန္ဆုံးပဲ၊ ငါ ကေတာ့တကယ့္တကယ္ႀကီးကုိ ေၾကြခ်င္ေနျပီ ”

သူ႔ Message ကုိ သိပ္မၾကာခင္္မွာ ေသာ ္ဇင္တုိ႔က တုံျပန္လာသည္။

“ေၾကြေပါ့၊ မင္းက ခ်ဥ္ခ်ဥ္တူးတူး မူရင္ၿပီးေရာ၊ မိန္ကေလးျမင္ရင္ ဗူးခ်င္ေနတဲ့ေကာင္ပဲႏွာဗူးရ” ေသာ ္ဇင္ႏွင့္ ေဝၿဖဳိးေအာင္တုိ႔ႏွစ္ ေကာင္ကု္ိ စိတ္မွလွမ္း၍ ေမတၱာပုိ႔ရင္း Message ကုိ ခပ္သြပ္သြပ္ျပန္ပုိ႔ ျဖစ္သည္။ ‘ေခြးေကာင္ေတ’ဟု။

သေကာင့္သားမ်ား ႏွင့္ Message ပုိ႔ရသည္မွာ သိပ္လမ္းမတန္းေတာ့သည္မုိ႔ ဖုန္းကုိအိတ္ကပ္ထဲျပန္ထည့္ ျဖစ္သည္။

“ေရာ့… အစ္ကုိ’’

ရုတ္တရက္ႀကီး ပုတီးကိုမ်က္ႏွာေရွ႕ထိုးကာေပးသည္မို႔ သူအမွတ္တမဲ့ပင္ လန္႔ကာသြားသည္။

တြန္႔ခနဲ ျဖစ္သြားေသာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဣေျႏၵျပန္ဆယ္ရင္း ေက်းဇူးပဲေနာ္ဟုဆိုလာေသာ သူမကို ျပန္ၿပံဳးျပ ျဖစ္ရင္း ‘ အာ…ရပါတယ္္’ ဟုဆို ျဖစ္သည္။

ရုတ္တရက္လန္႔သြားေသာ သူ႕ကိုၾကည့္ရင္း သူမကၿပံဳးသည္။ ၿပံဳးလိုက္ေသာ ခဏမွာ ေပၚလာေသာ ပါးခ်ိဳင့္တို႔ကိုၾကည့္ရင္း ‘ပါးခ်ိဳင့္ေလးနဲ႔ပါလား ’ ဟု စိတ္ထဲမွေန မခ်င့္မရဲေရရြတ္ ျဖစ္သည္။

“ပုတီးစိပ္ၿပီးတာေတာ္ ေတာ္ ေလးၾကာၿပီ၊ပုတီးျပန္ေပးမလို႔ဥစၥာ၊ အစ္ကိုMessageပို႔ေနတာနဲ႔”

သူမ၏ စကားေၾကာင့္ သူ႔ရင္မွာ ထိတ္ခနဲ ျဖစ္ကာသြားသည္။ ေတာ္ ၾကာ ေကာင္မေလးေတြ ဆီဒါမွမဟုတ္ ရည္းစား တစ္ေယာက္ ေယာက္ ဆီ Message ပို႔ေနသည္ဟု ထင္းသြားမွျဖင့္ ။

“ေၾသာ္…ဟုတ္တယ္၊ ေဘာ္ဒါဆီကို မနက္ျဖန္ ကားဂိတ္မွာ လာႀကိဳဖို႔ လွမ္းပို႔ေနတာ၊ ဖုန္းနဲ႔ေျပာေနရင္ ညီမပုတီးစိပ္ေနတာအေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္မွာ စိုးလို႔”

“ ေၾသာ္…ရပါတယ္ ”

သူမကၿပံဳးစိစိျဖင့္ ‘ေၾသာ္’ဟု ေရရြတ္သည္။ သူမ၏ အၿပံဳးက ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ေယာက္ ဆီ ပို႔ေနျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္း ဘယ္သူမွ ရိုက္မစစ္ဘဲ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးေနမိေသာ သူ႔ကိုနည္းနည္း ေတာ့ ေက်ာမလံုသလိုႀကီး ျဖစ္သြားေစသည္ ကေတာ့ အမွန္္ပဲ ျဖစ္သည္။

“အဲဒါေဘာ္ဒါကရစ္ေနလို႔၊ လာမႀကိဳရင္ အသိပဲဆိုၿပီးလွမ္းက်ိန္းေနတာ” သူစကားအဆံုးမွာ သူမက ေခါင္းညိတ္သည္။ ၿပီး…

“ေတာင္ႀကီးကပဲလား“

ဟု ေမးသည္။

ဟုတ္တယ္၊ ညီမေရာ ေတာင္ႀကီးကလား

“အင္”

ျပန္၍ ေမးေသာ သူ႔အေမးကို သူမက ‘အင္’ ဟု ေျဖသည္။

ဘာပဲေျပာေျပာ ကမၻာႀကီးက က်ဥ္းသည္ဆိုေသာ စကားကို သူေတာ္ ေတာ္ ႀကီး သံသယဝင္သြားမိသည္။

ကမၻာႀကီးသာ က်ဥ္းရိုးမွန္လွ်င္ တစ္ၿမိဳ႕ထဲေနေသာ အလွအပေလးကို သူေတြ ႔ ကိုေတြ ႔ဖူးရမည္ ။

“ရန္ကုန္ကိုအလည္ပဲလား”

‘စပ္စုသလိုမ်ား ျဖစ္သြားမလား’ ဟူေသာ အေတြ းကိုေတြ းရင္းက ခရီးသြားေဖာ္ခ်င္း အလႅာပသလႅာပေပါ့ဟု ေျဖေတြ းေတြ းကာ ေမး ျဖစ္သည္။

“သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ရဲ႕ အစ္မမဂၤလာေဆာင္မွာ သတို႔သမီးအရံသြားလုပ္မလို႔၊မဂၤၤလာေဆာင္ၿပီးရင္ သတို႔သမီးနဲ႔သတို႔သားက ငပလီကို ဟန္းနီးမြန္းထြက္ၾကမွာ ၊ အဲဒါ လိုက္ရႈပ္မလို႔ အဟီး”

ေျပာၿပီး သူမက ပါးခ်ိဳင့္မ်ား ခြက္ခနဲ ေပၚလာေအာင္ရယ္သည္။

“သူမ်ား ဟန္းနီးမြန္းကို လိုက္ရႈပ္ေတာ့ ကိုယ့္ဟန္းနီးမြန္းက်ဝဋ္လည္မွာ မေၾကာက္ဘူးလား”

သူ႔ေမးခြန္းကို ဘယ္အထိသြားမွန္း သူမက သိပံုရသည္။ ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလို ဟက္ခနဲ ရွက္ရယ္ရယ္ရင္း…

“ညီမက အပ်ိဳႀကီးလုပ္မွာ ေလ၊ ဒီေတာ့ ဝဋ္လည္စရာ ဟန္းနီးမြန္းလည္း ရွိလာမွာ မဟုတ္ပါဘူး”

ဟု ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ပင္ ဆိုသည္။

“အစ္ကို ႀကံဳဖူးသေလာက္ေတာ့ အပ်ိဳႀကီး တကယ္လုပ္မဲ့သူက အပ်ိဳႀကီးလုပ္မယ္လို႔မေျပာဘူး၊ တကယ္တမ္း အပ်ိဳႀကီးလုပ္မယ္လို႔ ေၾကြးေၾကာ္ေနတဲ့သူေတြ က ဆိုင္းမဆင့္ဗံုမဆင့္ အိမ္ေထာင္က်က်သြားတတ္တယ္”

ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ဆိုေသာ သူ႔စကားေၾကာင့္ သူမက ရွက္ရယ္ရယ္ရင္း ညီမက အတည္ေျပာတာ ဟု ဆိုသည္။

“ ေျပာၾကတယ္၊အဲဒီ လိုပဲ၊ အတည္ေျပာတာ တကယ္ေျပာတာနဲ႔ပဲ ”

စကားကိုဆံုးေအာင္မေျပာဘဲတမင္ရပ္ပစ္ကာပခံုးကိုတြန္႔ျပ ျဖစ္သည္။သူမကလည္းေခသူ ဟုတ္။

“ညီမ ကေတာ့ လံုးဝအမွန္အကန္အတည္”

အေလွ်ာ့မေပးဘဲ ရယ္က်ဲက်ဲႏွင့္ ပင္ အတည္ ဟုဆိုသည္။

“ညီမရဲ႕ ေကာင္ေလးကို သနားပါတယ္၊သူ႔ခမ်ာ အပ်ိဳႀကီးလုပ္မဲ့သူကိုရည္းစားထားမိလို႔ထားမိမွန္းလည္း သိမွာ မဟုတ္ဘူး”

စကားႏႈိက္ေသာ ။ ရည္းစားရွိလားဟု မေမးရံုတမယ္ စကားကိုအစ္ေသာ စကား သူဆို ျဖစ္သည္။

“အပ်ိဳႀကီးလုပ္မွာ ပါဆိုေနမွ ရည္းစားထားစရာလား၊ ဘာေကာင္ေလးမွမရွိဘူး၊ ေအးေဆးပဲ၊ ဘာ အပူမွမရွာဘူး၊ တစ္ေယာက္ တည္းေတာင္ တစ္ျခမ္းမ်ား ေနလို႔”

သူမ၏ စကားကသူၾကားဖူးသမွ်စကားတို႔တြင္ အခ်ိဳၿမိန္ဆံုး ျဖစ္မည္ ထင္သည္။ ဘာရယ္မဟုတ္ ရင္ထဲမွာ မဆီမဆိုင္ ၾကည္ႏူးသြားမိသည္ ကေတာ့ အမွန္ပဲ ျဖစ္သည္။

“ညီမကေလကိုယ္တိုင္ကသာ အပ်ိဳႀကီးလုပ္မယ္လို႔ေၾကြးေၾကာ္ေနတာ၊သူမ်ား ေတြ ကိုက် ေအာင္သြယ္လုပ္ေပးရတာ ဝါသနာပါတယ္၊ အခုသြားမဲ့ မဂၤလာေဆာင္က သတို႔သမီးနဲ႔ သတို႔သားကိုလည္း ညီမပဲ ေအာင္သြယ္ေပးထားတာ အဟီး၊ အစ္ကိုလည္း ေအာင္သြယ္အလပ္အပ္ခ်င္ရင္ ေျပာေနာ္၊ ဘယ္ေလာက္မာနႀကီးတဲ့ေကာင္မေလးပဲ ျဖစ္ ျဖစ္ ရေအာင္ကို ဂ်ိင္းေပးမယ္”

“ေတာ္ ပါၿပီ၊ အစ္းကိုလည္း ညီမလိုပဲ အပူမရွာဘဲ လူပ်ိဳႀကီးလုပ္မွာ ၊ တစ္ေယာက္ တည္းေတာင္ တစ္ျခမ္းမ်ား ေနလို႔”

သူမေျပာခဲ့ေသာ စကားကို လိုက္ေျပာေသာ သူ႔စကားေၾကာင့္ သူမရွက္ဝဲဝဲျဖင့္ ၿပံဳးသည္။

လူပ်ိဳႀကီးမလုပ္လို႔လည္း မရဘူး၊ ႀကိဳက္မဲ့သူကလည္းမရွိဆိုေတာ့အဲဒါေၾကာင္ ေျပာတာေပါ့၊ ညီမကေအာင္သြယ္လုပ္ေပးမယ္လို႔၊ ညီမက ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကသာအ ျဖစ္မရွိတာ၊ သူမ်ား ကို ေအာင္သြယ္ေပးရင္ မ ျဖစ္တာမရွိဘူး

“အင္းေလ…လူပ်ိဳႀကီးဘဝက ကၽြတ္ခ်င္ရင္ ညီမကူညီမ်ပဲ၊ အိုရေတာ့မွာ ပဲ”

ကိုယ့္အဓိပၸာယ္ႏွင့္ ကိုယ္ ဆို ျဖစ္ေသာ သူ႔စကားကို သူမက’ရပါတယ္’ဟု ခပ္ၾကြားၾကြားဆိုသည္။

သူဆိခ်င္ေသာ အဓိပၸာယ္က လူပ်ိဳႀကီးဘဝ ကၽြတ္ခ်င္ရင္ အိုခ်င္ရင္ သူမက ကူညီၿပီး သူမကိုယ္တိုင္ သတို႔သမီး လုပ္ေပးရမည္ ့သေဘာ။ သူမ ကေတာ့ ရိုးရိုးသေဘာႏွင့္ ‘ရပါတယ္’ဟု ဆိုသည္။

“ေအာင္သြယ္ခ ကေတာ့ ဟန္းနီးမြန္းသြားရင္ ေခၚရမွာ ေနာ္”

“စိတ္ခ်”

သူမကို ႏႈတ္ကသာ စိတ္ခ်ဟုဆို ျဖစ္ေသာ ္လည္း စိတ္ထဲမွာ ေတာ့‘ေအာင္သြယ္နဲ႔ညားတဲ့ ဟန္းနီးမြန္းေပါ့’ ဟု ဆို ျဖစ္သည္။

“အစ္ကိုေရာ ရန္ကုန္ကို အလည္ပဲလား”

’အလည္ေတာ့မဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ့္ေဘးက ေကာင္မေလးနဲ႔ ဟန္းနီးမြန္းအႀကိဳသြားတာ’ဟု စိတ္မွဆို ျဖစ္သည္။ တကယ္ဆို ျဖစ္သည္။

“အင္း…အလည္ေတာ့မဟုတ္ဘူး၊စိတ္ညစ္လို႔ အိမ္ကေနအလုပ္အေၾကာင္းျပၿပီး ထြက္လာတာ၊ အဲဒီ စိတ္ညစ္ရတဲ့ကိစၥကိုသာ ညီမၾကားရင္ ေအာ္ရယ္မွာ ေသခ်ာတယ္”

“အင္း…ဆိုပ္ဦး”

ရယ္က်ဲက်ဲၿပံဳး၍ ဆိုေသာ သူ႔စကားအဆံုးမွာ သူမကဆိုသည္။

“အိမ္က မိန္းမအတင္းေပးစားေနလို႔”

“ခြီး”

သူ႔စကားအဆံုးမွာ သူမက ခြီးခနဲရယ္သည္။

“အတည္ေျပာတာ”

ရွက္အမ္းအမ္းျဖင့္ သူဆို ျဖစ္သည္။ သူမက အရွိန္မသက္ႏိုင္ဘဲ တခြီးခြီးျဖင့္ ရယ္၍ အေတာမသက္ႏိုင္ ျဖစ္ကာေနသည္။

အတန္ၾကာေအာင္ ရယ္ေနၿပီးမွ

“ေယာက္ ်ားေပးစားလို႔ အိမ္ကေျပးတဲ့ မိန္းကေလးေတြ ပဲၾကားဖူးပါတယ္၊ မိန္းမေပးစားလို႔ အိမ္ကေျပးတဲ့ ေယာက်္ားေလးမၾကားဖူးေသးပါဘူး”

ဟု ဆိုရင္္း ရယ္ျပန္သည္။ သူပါ ရွက္အမ္းအမ္းျဖင့္ ေရာရယ္ ျဖစ္သည္။

“ဒါနဲ႔ ေပးစားတဲေကာင္မေလးက အသက္ႀကီးေနလုိ႔လား”

“မႀကီးပါဘူး၊ အစ္ကုိထက္ေတာင္ ႏွစ္ ႏွစ္ ငယ္ေသးတယ္”

“ဒါျဖင့္ မေခ်ာ္လုိ႔လား၊ အသာမဲမဲႀကီး ျဖစ္ေနလုိ႔လား”

“ျပမယ္…အစ္ကုိသူငယ္ခ်င္ေတြ ကုိျပဖုိ႔ သူ႔ဓာတ္ပုံကုိယူလာတယ္၊အသား ကေတာ့ဘာျဖဴသလဲ

မေမးနဲ႔၊ အဲ့…ရုပ္ ကေတာ့လည္းေခ်ာပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္”

“ဒါေပမယ့္“

“သူ႔အိတ္ထဲမွ ဓာတ္ပုံကုိထုတ္ကာ သူမလက္ထဲထည့္ေပးရင္းကုိယ္႔ဘာကုိပဲ ၾကည့္ေတာ့”ဟု ဆုိ ျဖစ္သည္။

သူမကသူေပးေသာ ဓာတ္ပံုကိုၾကည့္ရင္း ဖြီးခနဲေအာင့္ထား၍ မရေတာ့ဟန္ျဖင့္ ရယ္သည္။

ၿပီ တခြီးခြီးျဖင့္ ရယ္က…

“ေတာ္ ေတာ္ ပိန္တယ္ေနာ္၊ ပြင့္နဲ႔ နင္လားငါလားပဲ”

ဟုဆိုသည္။ ဓာတ္ပုံထဲမွ အိမ္ကေပးစားေသာ သူ၏ ပုံက ပြင့္ထက္ပင္ ဝကာေနသည္။ ၿပီး ပြင့္ေလာက္ခ်စ္စရာမေကာင္း။

“ဒီ ပစ္မလြဲႀကီးကုိ သေဘာမက်လုိ႔ဆုိၿပီး အိမ္ကအေဒၚကစိတ္ဆုိးတယ္”

သူ႔စကားကုိ သူ႔မက’ဘာ ျဖစ္လုိ႔တဲတုန္း’ဟု ရယ္က်ဲက်ဲျဖင့္ ေမးသည္။

“သူက ဇိကုပ္ၿပီး နတ္ျပည္တင္တာကုိ အစ္ကုိက ျမင့္တယ္ထင္ၿပီးခုန္ခ်တာတဲ့ ေလဒီပစ္မလြဲႀကီးနဲ႔ေတာ့ အစ္ကုိ နတ္ျပည္လည္း မတက္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး၊ ညီမပဲ အစ္ကုိ႔ေနရာက စဥ္းစားၾကည့္ေလ၊ ဒီလုိဗလႀကီးနဲ႔ အားေကာင္းေမာင္းသန္ႀကီးကုိ အစ္ကုိက ဟုိစကားပုံထဲကလုိ လုပ္ႏုိင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး”

သူ႔စကားကုိသူမက’ဘယ္စကားပုံလ’ဟု ၿပဳံးစိစိျဖင့္ ေမးသည္။ ၿပီးရယ္ရန္အသင့္အေနထားျဖင့္ ေစာင့္ကာေနသည္။

“ႀကီးရင္မွီ၊ ငယ္ရင္ခ်ီဆုိတဲ့ စကားပုံေလ၊ အသက္ငယ္ေပမယ့္သူ႔လုိဗလႀကီးကုိ အသက္ႀကီးတဲ့အစ္ကုိက ဘယ္လုိခ်ီႏုိင္မွာ တုန္း ဟုတ္ဘူးလား၊ က်ားကုိးစီးစားမကုန္တဲ့ အဲဒီ ခႏၶာ ကုိယ္ႀကီးကုိခ်ီရရင္ အသက္ဘယ္ကေနထြက္သြားမွန္ေတာင္ ကုိယ့္ကိုယ္ကုိမသိဘဲ ဘဝကူးသြားႏုိင္တယ္”

သူ႔စကားအဆုံးမွာ သူမက တခြီးခြီးျဖင့္ ရယ္သည္။

“ဒါနဲ႔ အစ္ကုိက သူ႔ဓာတ္ပုံကုိပဲ ျမင္းဖူးတာလား၊ အျပင္မွာ မဆုံဖူးဘူးလား”

“ဘယ္မဆုံဘဲေနပါ့မလဲ၊ အစ္ကုိအေဒၚက မဆုံဆုံေအာင္ကုိမကြက္ခ်ေပးတာ၊ ေျပာရရင္ေတာ့ အ ျဖစ္က ဒီလုိ…”

မင္းကလည္းကြာ ငါ့တူကုိ

အဲဒီ ဝတုတ္တုတ္ႀကီးနဲ႔ ဇြတ္

မေလွာ္စမ္ပါနဲ႔၊ မင္းသား

ေယာက်္ားဆုိရင္လည္း

အဲဒီ ပစ္မလြဲႀကီးကုိ ႀကိဳက္မွာ

မဟုတ္ဘူး။

“သားေရ…ဒီေန႔ မီးမီးေလးလာမယ္ေနာ္၊ အန္တီထမင္းစားဖိတ္ထားတယ္သိလား”

“ဗ်ာ”

“မဗ်ာနဲ႔၊ ၁၅ မီနစ္ဆုိေရာက္လာေတာ့မွာ ၊ အဆင္ေျပေအာင္ၾကည့္ေနေနာ္၊ ဒါပဲ”

ဆုိင္းမဆင့္ ဗုံမဆင့္ႀကီးဗ်ာ

မခ်င္မရဲျဖင့္ ဆုိေသာ သူ႔စကားအဆုံးမွာ သူ႔အေဒၚက သူ႔ကုိဒုိင့္ခနဲ မ်က္ေစာင္းထုိးသည္။

“ဟဲ…ဆုိင္းေတြ ဗုံေတြ ဆင့္ေနရင္ မင္းကေရွာင္ေနေတာ့မွာ ေလ၊ ဒီေတာ့ ငါလည္း လည္သလုိလုပ္ရေတာ့တာပဲ၊ ကဲ ကဲ မ်က္နာႀကီး ရႈံ႕မဲ့မေနနဲ႔၊ အဝတ္စားေလးဘာေလး သြားလဲထား”

အေဒၚ ျဖစ္သူက ေျပာေျပာဆုိဆုိပင္ ဧည့္ခန္ထဲမွ ဆက္တီခုံမ်ား ကုိ ၾကက္ေတာင္ေမႊးတစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ ဖုန္သုတ္ကာေနသည္။

“မင္းကလည္းကြာ ငါ့တူကုိ အဲဒီ ဝတုတ္တုတ္ႀကီးနဲ႔ ဇြတ္မေလွာ္စမ္းပါနဲ႔၊ မင္းသား ေယာက်္ားဆုိရင္လည္း အဲဒီ ပစ္မလြဲႀကီးကုိႀကိဳက္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ ၿပီးေတာ့ အခ်စ္မရွိတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရး ဆုိတာ”

“ေတာ္ ၿပီ ကုိေက်ာ္ရင္၊ ဒီေခတ္ႀကီးမွာ အလွအပဆုိတာ ပုိက္ဆံရွိရင္ ျပင္လုိဆင္လုိ႔ရတယ္ နားလည္လား၊ အဓိကကမ်ဳိးရုိသန္႔ဖုိ႔နဲ႔ ေငြရွိဖုိ႔ပဲလုိတယ္”

ဦးေလး ျဖစ္သူ၏ စကားပင္မဆုံးေသး ဦးေလးမိန္းမ ျဖစ္သူက ေတာ္ ၿပီ ကုိေက်ာ္ရင္ ဟုဆုိကာ သူမလက္ခံက်င့္သုံးေနေသာ ဒႆနကုိ ေရရြတ္ျပသည္။

“အဲဒီ မစိန္ခ်စ္ ေတာ္ တန္ရုံရုပ္မလွတာကုိ ျပဳျပင္လုိ႔ရခ်င္ရမယ္၊ အဲဒီ ပစ္မလြဲႀကီးကုိ ပိန္သြားေအာင္ေတာ့ ေငြဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္ လုပ္ႏုိင္မယ္မထင္ဘူး”

“မပိန္ေတာ့ေကာ ဘာ ျဖစ့္လဲ၊ ေလာကႀကီးမွာ လွတာကခ်က္စားလုိ႔မရဘူး၊ ဝတာက ဖက္ထားလုိ႔ရတယ္၊ ဒီေတာင္ႀကီးလုိေအးတဲ့ ရာသီဥတုနဲ႔ မီးမီးေလးလုိ ဝဝလွလွေလးနဲ႔က ငါ့တူအတြက္အံကုိက္ပဲ”

အေဒၚ ျဖစ္သူ၏ စကာအဆုံးမွာ ဦးေလးက ေတာ္ စမ္းပါ မစိန္ခ်စ္ရာ ဟု ဆုိသည္။ တကယ္ေတာ့ဦးေလးမိန္းမ၏ နာမည္ က ေဒၚသိဂႌခ်စ္ ျဖစ္သည္။ ေငြပုိေငြလွ်ံရွိတုိင္း စိန္ေတြ ခ်ည္လွိမ့္ဝယ္တက္သျဖင့္ ဦးေလးက ‘စိန္ခ်စ’္ ဟု နာမည္ ေျပာင္ထားေပးသည္။

ဦးေလးဦးေက်ာ္ရင္က ေမေမ့ေမာင္ ျဖစ္သည္။ သူ ၁၀ႏွစ္ သားအရြယ္ ေမေမေရာ ေဖေဖပါ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ဆုံးသြားခ်ိန္မွာ သားေထာက္သမီးခံမရွိေသာ ဦးေလးတုိ႔လင္မယားက သူ႔ကုိေမြးစားထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ေမေမတုိ႔ဘက္က ဦးေလးႏွင့္ ေမေမတုိ႔ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ ေယာက္ တည္းသာရွိေသာ ္လည္း ေဒၚေလးတုိ႔ဘက္ကေမာင္ႏွမေလးယာက္ရွိသည္။ သုိ႔ေသာ ္ ေဒၚေလးမွအပ က်န္ေမာင္ႏွမသုံးေယာက္ ကလူပ်ဳိႀကီးအပ်ဳိႀကီးမ်ား မုိ႔ ေသြးသားရင္းခ်ာ တူ တူမအရင္းဟူ၍ ေဒၚေလးမွာ မရွိ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေယာက်္ား ျဖစ္သူ၏ တူအရင္းကုိပဲ သားအရင္းလုိ ေမြးစားလာခဲ့တာ ျဖစ္သည္။

ဦးေလးအရင္းထက္ပင္ သူ ့ကိုခ်စ္ေသးေသာ ေဒၚေလး၏ ခ်ဳိ ့ယြင္းခ်က္က တစ္အိမ္သားလုံး၏ ကိစၨအဝဝကို သူကစီမံကာဆရာမ ႀကီးလုပ္ရမွ ေက်နပ္သည့္အက်င့္ ျဖစ္သည္။

အခုလည္းသူ မိန္းမယူမည္ ့ကိစၥကို မေမးမစမ္းေတာ့ဘဲစီစဥ္ခ်င္ရာ ေလွ်ာက္စီစဥ္ကာေနသည္။စီစဥ္မဲ့စီစဥ္ျပန္ေတာ့လည္းစီစဥ္သမွ်ကတလြဲ။

“မင္း တစ္ဖက္ကိုစကားမကၽြံေစနဲ ့ေနာ္ မစိန္ခ်စ္၊ ငါ့တူမႀကိဳက္လို ့ ကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာခ်မ္းသာ မေပးစားႏုိင္ဘူး၊က်ဳပ္ေျပာတာၾကားတယ္မဟုတ္လား မစိန္ခ်စ္”

“ၾကားတယ္…ၾကားတယ္”

ဦးေလး၏ စကားအဆံုးမွာ ေဒၚေလးက ‘ၾကားတယ္’ ဟုေဆာင့္ႀကီးေအာင့္ႀကီး ေရရြတ္သည္။ ၿပီးသူ႔ဘက္လွည့္ကာ’ဘယ္မွထြက္မသြားေသးနဲ႔ဦးေနာ္’ ဟု လွမ္း၍ ဆိုသည္။

သူ ေခါင္းကို ခပ္ေလးေလးပင္ ညိတ္ျပ ျဖစ္သည္။ ေဒၚေလးက ‘ဘာေျပာေျပာ ေတာင္ႀကီးမွာ မီး မီးေလးတို႔စိန္ဆိုင္က အႀကီးဆံုးပဲ၊ မီးမီးေလးက ျပန္မႀကိဳက္လို႔သာ သူ႔ကိုလိုက္ေနတဲ့ လူေတြ ကနည္းတာမဟုတ္ဘူး’ ဟု မၾကားတၾကားေရရြတ္သည္။

ဦးေလး ကေတာ့ ေဒၚေလးစကားကို မၾကားေယာင္ျပဳသည္။ သူ ကေတာ့ သက္ျပင္းကိုသာ ခ် ျဖစ္သည္။