“ငါတို႔ျပန္ရင္ ေကာင္းမယ္ ညီမင္း”

မိုးသက္တန္႔က အျပင္မွာ ရြာေနေသာ မိုးကို လွမ္းၾကည့္ရင္းျပန္ဖို႔ ညီမင္းဘက္ကိုပါ တိုင္ပင္လိုက္သည္။

ဒီ့ထက္ မိုးသည္းလာလွ်င္ ကားေမာင္းဖို႔ သိပ္မလြယ္။ မိုးစဲေအာင္ ေစာင့္လွ်င္လည္း အိမ္ျပန္ေနာက္က်ေတာ့မည္ ။ အခုေတာင္ ဆယ္နာရီ ထိုးခါနီး ၿပီ။ ဒီထက္ မိုးခ်ဳပ္လွ်င္ညီမင္းအေမက စိတ္ပူၿပီး ဖုန္းဆက္ေနဦးမည္ ။

“အင္း. . .ျပန္ၾကမယ္ေလ၊ ေအာင္ပိုင္တို႔ကို သြားႏႈတ္ဆက္လိုက္မယ္”

သူငယ္ခ်င္း ေအာင္ပိုင္က သူ႔ရဲ႕ မဂၤလာညစာစားပြဲကိုသူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕ႏွင့္ ၿခံထဲမွာ က်င္းပတာ ျဖစ္သည္။

႐ုတ္တရတ္ အခ်ိန္အခါမဟုတ္ ရြာလာေသာ မိုးေၾကာင့္ အိမ္ထဲကို ေရႊ႕လာၾကရတာ ပါ။

ပြဲက ညေန ေျခာက္နာရီေလာက္ကတည္းက စ,တာဆိုေတာ့. . .လူလည္းနည္းေနပါၿပီ။

အရမ္ခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းအခိ်ဳ႕သာ ဘီယာေတြ ေသာက္ၾကရင္း. . . အသားေတြ ကင္စားရင္းႏွင့္ ေတာ္ ေတာ္ ႏွင့္ မျပန္ၾကေသးတာ။

သူတို႔ႏွစ္ ေယာက္ ကေတာ့ ဘီယာလည္း မေသာက္တတ္တာေၾကာင့္ ညသန္းေခါင္ထိေနဖို႔ စိတ္မကူးေတာ့ဘဲ ျပန္ဖို႔ႏႈတ္ဆက္ကာ ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။

တံခါးဖြင့္ၿပီး အျပင္ေရာက္တယ္ဆို မိုးစက္မိုးမႈ န္ေတြ ပါေသာ ေလက လာေရာက္ထိခတ္သည္။

ကားက ၿခံျပင္မွာ ရပ္ထားတာဆိုေတာ့. . .ကားဆီေရာက္ေအာင္ ေျပးမွ ျဖစ္မည္ ။

မိုးကအရမ္းႀကီးေတာ့. . .သည္းမေနေတာ့ပါ။

ႏွစ္ ေယာက္ သား သိပ္မစဥ္းစားေနေတာ့ဘဲ ၿခံျပင္ကကားရွိရာ ေရာက္ေအာင္ ေျပးလာခဲ့ၾကသည္။

“မင္း ေမာင္းမွာ လား ညီမင္း”

“မေမာင္းဘူး၊ မင္းပဲ ေမာင္းပါ”

ညီမင္းက မေမာင္ဘူး ဆိုတာေၾကာင့္ . . .သက္တန္႔ပဲကားေမာင္သူဘက္မွာ ဝင္ထိုင္ၿပီး ေမာင္းထြက္လာခဲ့သည္။

မိုးရြာထဲမွာ ကားေမာင္းရတာ သူေတာ့ႀကိဳက္ပါသည္။ လမ္းမွာ ေရေတြ ဖြားခနဲဖြားခနဲႏွင့္ တစ္မ်ိဳးေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းသလိုထင္မိသည္။

ညီမင္း ကေတာ့ ကက္ဆက္ကို ဖြင့္ထားကာ မီွအိပ္ရင္းသီခ်င္းနားေထာင္ကာ လိုက္ပါလာသည္။

လမ္းကရွင္းၿပီး တိတ္ဆိတ္ေနကာ ကားအသြားအလာေတာင္ သိပ္မရွိေတာ့. . .။

ညီမင္းဆက္က မ်က္လံုးမိွတ္ထားၿပီး ၿငိမ္သက္ေနတာေၾကာင့္ သက္တန္႔လည္း ဘာစကားမွ မေျပာ ျဖစ္ေတာ့ဘဲ တိတ္တဆိတ္ေမာင္းလာခဲ့သည္။

ညီမင္းဆက္ႏွင့္ သူက တစ္အိမ္တည္း အတူေနလာတာလည္း ၾကာၿပီဆိုေတာ့ ညီအစ္ကိုလို ျဖစ္ေနပါၿပီ။

သူကလည္း သူ႔ထက္ ေျခာက္လေလာက္ ငယ္ေသာ ညီမင္းကို ညီေလး တစ္ေယာက္ လိုေရာ. . .သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ လိုပါ ခင္သည္။ ခ်စ္သည္။

တကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္ ေလာက္ကတည္းက သူ ညီမင္းႏွင့္ အတူတူ လာေန ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ညီမင္းအေဖနဲ႔ အေမကလည္းသူ႔ကို သား တစ္ေယာက္ လိုသေဘာထားၿပီး ခ်စ္ၾကပါသည္။

သူ႔မွာ မိဘေတြ မရွိၾ ကေတာ့ေပမယ့္ ဦးေလး တစ္ေယာက္ ေတာ့ ရွိသည္။ အစ ကေတာ့ ထိုဦးေလးႏွင့္ အတူတူေနသည္။

ေနာက္ဦးေလးက ႏိုင္ငံျခားထြက္ အလုပ္သြားလုပ္ေတာ့သူလည္း အိမ္မွာ တစ္ေယာက္ တည္းမေနခ်င္။ ဦးေလး ကေတာ့သူႏွင့္ အတူတူ တစ္ခါတည္း လိုက္ခဲ့ဖို႔ ေခၚပါသည္။

ဒါေပမဲ့ သူက ညီမင္းဆက္တို႔ မိသားစုႏွင့္ ပဲ ေနခဲ့သည္။

ငယ္ငယ္ကတည္းက အိမ္ကို ဝင္ထြက္ေနက် ျဖစ္ေသာ သူ႔ကိုလည္း သားအရင္လို သေဘာထားသည္။

ညီမင္းဆက္တို႔ႏွင့္ ေနရတာ သူ႔အတြက္ အစစအရာရာအဆင္ေျပပါသည္။

အရင္က ဦးေလးႏွင့္ အတူေနခဲ့သည့္ အိမ္ကိုေတာ့. . .ဒီအတိုင္းပဲ ပိတ္ထားၿပီး တစ္ခါတစ္ရံမွပဲ သြား ျဖစ္ပါသည္။

“ဟင္”

ကားေရွ႕က ယိုင္တိယိုင္နဲ႔သြားေနေသာ အရိပ္တစ္ခုေၾကာင့္ မိုးသက္တန္႔ ကားကို ဘရိတ္အုပ္လိုက္ရသည္။

“တီ. . .တီ”

သူ ဟြန္းတီးေတာ့. . .အရိပ္တစ္ခု ကားဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္သည္။

“ဟာ. . .ဘယ္လိုလဲကြာ”

သူ စိတ္ပ်က္ လက္ပ်က္ ညဥ္းညဴမိသည္။

ဂ်ဴလီးယက္ဆံပင္ပံုစံေလးႏွင့္ ျဖဴျဖဴဝင္းဝင္း မ်က္ႏွာေလးတစ္ခုက ကားကိုရပ္ၾကည့္ေနဆဲပဲ ျဖစ္သည္။ ညီမင္းက မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္ၿပီး. . .

“ေဟ့ေကာင္. . .သက္တန္႔ ေခ်ာလိုက္တာ”

ညီမင္းက ေရွ႕က ေကာင္မေလးကိုၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။

“မင္းကလဲ. . .”

“တကယ္ေျပာတာ. . .အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္”

“တီ. . .တီ”

မိုးသက္တန္႔က သူေျပာတာ စိတ္မဝင္စားဘဲ ဟြန္းဆက္တီးေနသည္။

“ဟင္. . .”

“ဟာ. . .”

ေကာင္မေလးက သူ႔ကိုၾကည့္ေနတုန္းမွာ ပဲ ကားေရွ႕မွာ ႐ုတ္တရက္ ၿပိဳလဲက်သြားတာေၾကာင့္ ႏွစ္ ေယာက္ စလံုးမ်က္လံုးျပဴးသြားသည္။

“ငါ မတိုက္မိပါဘူး ေနာ္”

သက္တန္႔က အလန္႔တၾကားေျပာ၏ ။

“မတိုက္မိပါဘူးကြာ၊ သူ႔ဘာသာသူလဲသြားတာ၊ လာေလဆင္းၾကည့္ရေအာင္”

ညီမင္းက အရင္ ကားေပၚက ဆင္းသြားသည္။

မိုးသည္ထဲမွာ ညီမင္း ထီးေတာင္မပါဘဲ ဒီအတိုင္း ဆင္းသြားသည္။

သက္တန္႔လည္း လိုက္ဆင္းလာသည္။

“သက္တန္႔. . .ေကာင္မေလးက သတိလစ္ေနၿပီ”

မိုးေတြ က သဲသဲမဲမဲရြာေနသည္။

ညီမင္းအသံကိုေတာင္ မနည္း နားေထာင္ေနရသည္။

ေကာင္မေလးကို ၾကည့္ရတာ လည္း ေတာ္ ေတာ္ ေအးေနပံုရသည္။

ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြ ေတာင္ ျပာႏွမ္း ေဖ်ာ့ေတာ့ေနသည္။

ဒီေကာင္မေလးကို ဒီေနရာမွာ ေတာ့ မထားခဲ့ႏိုင္ပါ။

“အိမ္ျပန္ပို႔ေပးရေအာင္ကြာ”

“ပို႔ေပးရမွာ ေပါ့”

ညီမင္းက ေကာင္မေလးကိုေပြ႔ခ်ီၿပီး ကားေနာက္ခန္းထဲပို႔လိုက္သည္။

သူတို႔ႏွစ္ ေယာက္ လံုးလည္း မိုးေရေတြ စို႐ြဲေနၿပီ ျဖစ္သည္။

“ေမာင္းေလကြာ”

ညီမင္းက သူ႔ကို လွမ္းေျပာလိုက္လွ်င္ သူက ညီမင္းဘက္လွည့္ၿပီး. . .

“ဘယ္ကို ေမာင္းရမွာ လဲ” ဟု ျပန္ေမးလိုက္သည္။

“ဪ. . .ဟုတ္သားပဲ”

ညီမင္းက ခဏစဥ္းစားၿပီးေတာ့မွ. . .

“သူ႔မွာ ေက်ာပိုးအိတ္ပါတယ္ေလ၊ အဲဒီ ထဲမွာ တစ္ခုခုေတာ့ ရွိမွာ ေပါ့၊ လိပ္စာ ျဖစ္ ျဖစ္၊ ဖုန္းနံပါတ္ ျဖစ္ ျဖစ္”

“ဟုတ္တယ္. . .ရွိႏိုင္တယ္”

မိုးသက္တန္႔က ေကာင္းမေလး၏ ေက်ာပိုးအိတ္ အနက္ေရာင္ ေလးကို လွမ္းယူလိုက္ၿပီး ရွာေဖြလိုက္သည္။

“ေတြ ႔ၿ႔ပီ”

ေက်ာင္းသားကတ္ေလးတစ္ခုကို ေတြ ႔သြားသည္။

“လိပ္စာက ဒီဗဟန္းတြင္ ဆိုေတာ့ သိပ္မေဝးေတာ့ဘူး”

မိုးသက္တန္႔က ထိုလိပ္စာေလးအတိုင္း ေမာင္းလာခဲ့သည္။

“Third Year ပဲရွိေသးတာပဲ”

ညီမင္းက ေက်ာင္းသားကတ္ေလးကို ယူၾကည့္ေနသည္။

“ေဟ့ေကာင္. . .နာမည္ က ဘယ္သူလဲ”

မိုးသက္တန္႔က လွမ္းေမးလိုက္သည္။ သူအခုနက လိပ္စာကိုပဲ ကမန္းကတန္း ရွာေနတာမို႔ ဘာမွေတာင္မၾကည့္လိုက္ရပါ။

“နာမည္ ေလးကအစ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္၊ ေရႊယြန္းအသြင္တဲ့. . .”

“သနားပါတယ္ကြာ. . . ေရာဂါ ေတြ ဘာေတြ မ်ား ရွိလားမသိဘူး”

မိုးသက္တန္႔ေျပာမွာ အေနာက္မွာ ပါလာေသာ ေကာင္မေလးကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး. . . က႐ုဏာသက္သြားမိသည္။

မ်က္ႏွာေလးက ညိွဳးႏြမ္းေပ်ာ့ဖတ္ေနသည္။

လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ က ရွည္ရွည္သြယ္သြယ္ေလးႏွင့္ ကုိယ္ခႏၶာကလည္း ပိန္ပိန္ေလး ျဖစ္သည္။

မ်က္ႏွာေလးက ဘဲဥပံုေလးႏွင့္ သူမရဲ႕ မ်က္ႏွာ ခ်စ္စရာအေကာင္းဆံုး ကေတာ့. . .အသည္းပံုႏႈတ္ခမ္းေလးပဲ ျဖစ္သည္။

ညီမင္း၏ ရင္ထဲတြင္ ထူးျခားေသာ စိတ္ခံစားမႈ မ်ိဳး ျဖစ္လာေသာ ေၾကာင့္ အေရွ႕ကိုသာ ျပန္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။

အၾကာႀကီး ၿငိမ္သက္ေအးခဲေနၿပီ ျဖစ္ေသာ သူ႔ႏွလံုးသားက. . .လႈပ္ရွားခ်င္လာၿပီ။

သူ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ႏွစ္ ႏွစ္ ကာကာ မခ်စ္ခ်င္ေတာ့ပါ။

အခ်စ္ဆိုတာက သူ႔ကို သင္ခန္းစာေတြ အမ်ား ႀကီး ေပးခဲၿပီးၿပီ ျဖစ္သည္။

သိပ္လွေသာ မိန္းမေတြ ရဲ႕ အခ်စ္ဆိုတာကိုလည္း သူေၾကာက္တတ္ခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။

ဒီ ငါးႏွစ္ အတြင္ းမွာ သူ႔ရဲ႕ ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ ႏွလံုးသားကိုလႈပ္ခတ္ေစတာ ဒီေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ပဲ ရွိေသးသည္။

သူ႔မွာ ဘာလိုလို ညာလိုလို ေကာင္းမေလးေတြ အမ်ား ႀကီးရွိခဲ့ပါသည္။

တစ္ေယာက္ ကိုမွာ သူ အေလးအနက္ မထားခဲ့ပါ။ သူတကယ္မခ်စ္တဲ့ ဘယ္ေကာင္းမေလးကိုမွလည္း ခ်စ္တယ္လို႔မေျပာခဲ့ဖူးပါ။

သူ႔ရင္ထဲမွာ . . .အခ်စ္ဆိုတာကို သိပ္ေၾကာက္ေနမိၿပီ ျဖစ္သည္။

“လိပ္စာထဲကအတိုင္းဆို ဒီအိမ္ပဲ”

မိုးသက္တန္႔က ေျပာလိုက္ေတာ့ ညီမင္းက ၿခံတံခါးအျဖဴေလးႏွင့္ ႏွစ္ ထပ္အိမ္ေလးကို ၾကည့္လိုက္သည္။

မိုးသက္တန္႔ ဟြန္းတီးလိုက္ေတာ့ ၿခံေစာင့္ တစ္ေယာက္ ထြက္လာသည္။

“ဘယ္သူနဲ႔ေတြ ႔ခ်င္လဲ”

“ဟို. . .သူက ဒီအိမ္ကမ်ား လာမသိဘူး”

မိုးသက္တန္႔က အေနာက္ဘက္ကို ညႊန္ျပၿပီး ေမးလိုက္သည္။

“ဟင္. . .သမီးေလးပဲ. . .ဟုတ္ပါတယ္ကြယ္၊ အဲဒါဒီအိမ္ကပါ. . .ဝင္ပါ. . .အထဲဝင္ပါ”

ဦးေလးႀကီးက ေကာင္မေလးကို ျမင္သြားတာႏွင့္ အလန္႔တၾကား စိုးရိမ္ၿပီး တံခါးသြားဖြင့္ေပးသည္။

“ဘယ္သူေတြ လဲကြယ္”

အိမ္ထဲမွထြက္လာေသာ အန္တီႀကီး တစ္ေယာက္ က. . .သူ႔အကႌ်မွာ ခ်ိတ္ထားေသာ မ်က္မွန္ကိုတပ္ၿပီး သူတို႔ကိုေမးသည္။

“ဟို. . .ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ဒီေကာင္မေလး လမ္းမွာ လဲက်ေနတာေတြ ႔လို႔ အိမ္ကိုပို႔ေပးတာပါ”

“ဟင္. . .ဘုရား ဘုရား အသြင္ေလးရယ္. . .ဘယ္လို ျဖစ္ရတာ လဲ. . .ဒုကၡပါပဲ။ မိညိဳေရ မိညိဳ. . .ဆရာဝန္ဆီဖုန္းဆက္စမ္း. . .သားတို႔လာပါ၊ အထဲဝင္ပါ၊ ဒီမွာ ပဲခဏခ်ထားပါ”

ညီမင္းက ထိုအန္တီႀကီးျပေသာ ဆိုဖာမွာ ေကာင္မေလးကိုခ်ထားလိုက္သည္။

“သားတို႔လဲထိုင္ပါ၊ မိညိဳေရ ေကာ္ဖီႏွစ္ ခြက္ယူလာပါ”

“ရပါတယ္ အန္တီ”

“သားတို႔လဲ မိုးေရထဲကလာတာ ေအးေနမွာ ပဲ၊ ေကာ္ဖီပူပူေလး ေသာက္ သြားပါ”

“ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ကြယ္. . .သမီးေလးကို ေခၚလာေပးတာ၊ သမီးေလးက မေန႔ကတည္းက ဖ်ားေနတာ”

“မနက္ကလဲ ေျပာတယ္၊ ေနလို႔သိပ္မေကာင္းဘူးတဲ့၊ ေခါင္းမူးေနတယ္တဲ့၊ အဲဒါ က်ဴရွင္မသြားနဲ႔ေတာ့လို႔ေျပာတာ၊ သြားႏိုင္ပါတယ္ ဆိုၿပီး ထြက္သြားတယ္၊ သူ႔အေမသိရင္ စိတ္ဆိုးဦးမယ္”

“ကၽြန္ေတာ္ တို႔ကလဲ ကားေရွ႕မွာ လဲက်ေနတာေတြ ႔ေတာ့အိတ္ထဲမွာ လိပ္စာပါမွာ ပဲ ဆိုၿပီးေတာ့. . .ရွာၿပီး လာပို႔ေပးတာ”

မိုးသက္တန္႔က ရွင္းျပေနသည္။

“ေတာ္ ေသးတာေပါ့၊ သားတို႔လို လူေကာင္းသူေကာင္းနဲ႔ေတြ ႔လို႔. . .ႏို႔မို႔ဆို မိုးေရႀကီးထဲမွာ ဒုကၡေရာက္ေနမွာ ”

“အဲဒါဆို ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ျပန္လိုက္ဦးမယ္”

“ေကာ္ဖီေသာက္သြားဦးေလ”

ေကာ္ဖီပူပူေလးႏွစ္ ခြက္လည္းေရာက္လာၿပီမို႔. . .သူတို႔ေသာက္ၿပီး ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။

“ကိုယ္က ေနမေကာင္းေသးဘူးဆိုရင္လဲ မသြားနဲ႔ေပါ့၊ က်န္းမာေရး က ပိုအေရး ႀကီးတာကို. . .”

“ဟင္ ႀကီးႀကီးကလဲ သြားတုန္းက ေကာင္းတယ္ေလ. . .ျပန္လာေတာ့မွ မိုးမိသြားလို႔ပါဆိုမွ”

“အဲဒါ ထီးယူသြားလို႔အတန္တန္မွာ တာကို ေမ့ ျဖစ္ေအာင္ေမ့တယ္၊ ေတာ္ ေသးတာေပါ့. . .သူေတာ္ ေကာင္းနဲ႔ေတြ ႔လို႔”

ႀကီးႀကီးက သူမ စားဖို႔ ေပါင္းမုန္႔မီးကင္ကို ေထာပတ္သုတ္ေပးရင္း ဗ်စ္ေတာက္ဗ်စ္ေတာက္ႏွင့္ ဆူေနသည္။

သူမႀကီးႀကီးက တစ္ဦးတည္းသာရွိေတာ့ ဒီတူမေလးကိုအရမ္းခ်စ္ပါသည္။

အသြင္ေလးက ႀကီးႀကီးေပးေသာ ေပါင္မုန္႔ေလးကို ယူစားလိုက္သည္။

“ႀကီးႀကီး. . .သမီးကိုလာပို႔ေပးတဲ့ လူႏွစ္ ေယာက္ ကဘယ္လိုပံုစံေတြ လဲ ဟင္”

ႀကီးႀကီးေျပာတဲ့ သူမကိုလာပို႔ေပးသြားတဲ့ ႏွစ္ ေယာက္ ကိုသူမ သိပ္သိခ်င္ေနပါသည္။

အခုဆို အဲဒီ လူႏွစ္ ေယာက္ က သူမရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ေတြ ျဖစ္ေနၿပီ။

သူတို႔သာ ဒီအတိုင္း ပစ္ၿပီးထားသြားရင္ သူမ အခုခ်ိန္ေလာက္ဆို ဘာ ျဖစ္ေနၿပီးလဲ. . . မေတြ းရဲစရာပင္။

သူတို႔ကို သိလည္းသိခ်င္သည္။ ေက်းဇူးလည္း ဆပ္ခ်င္ပါသည္။ ႀကီးႀကီးကလည္း နာမည္ ေလးေတာင္ မေမးထားပါ။

“အသားျဖဴျဖဴ အရပ္ရွည္ရွည္ေလးေတြ ပဲ၊ ႀကီးႀကီးလဲေသခ်ာေတာင္မႀကည့္လိုက္ပါဘူး။ ေအး. . .ညဥ္းကိုပဲစိတ္ပူေနရတာ ”

“ဟင္း. . .ႀကီးႀကီးကလဲ သိခ်င္ပါတယ္ဆိုမွ”

“တီ တီ. . .တီ တီ. . . တီတီ”

“ဖုန္းလာေနတယ္. . .သမီး သြားကိုင္လိုက္မယ္”

အသြင္က ဖုန္း ေျပးကိုင္သည္။

“ဟဲလို. . .”

သူမအသံၾကားတာႏွင့္ ေမေမက ဆူေတာ့သည္။ မေန႔ကႀကီးႀကီး ဖုန္းဆက္ၿပီး ေမေမ့ကို ေျပာလို္က္သည္။

သူမ ကေတာ့ မေန႔က အိပ္ရာေပၚမွာ ပဲေနရသည္။

“အင္းပါ ေမေမရဲ႕ . . . ေနာက္ အဲလိုမလုပ္ေတာ့ပါဘူး”

ခရီးေဝးေရာက္ေနေသာ ေမေမ့ကို အလကားသက္သက္စိတ္မပူေစလိုပါ။

“ဟုတ္ကဲ့. . .ဟုတ္ကဲ့၊ ႀကီးႀကီးနဲ႔ေျပာဦးမလား”

“ႀကီးႀကီးေရ. . .ေမေမက ေျပာမယ္တဲ့”

သူမက ႀကီးႀကီးကို ေခၚေပးလိုက္ သည္။

ဖုန္းခြက္ေလးကို ႀကီးႀကီးကို ေပးလိုက္ သည္။

ေမေမက သူမကို အိမ္မွာ ပဲ နားနားေနေန ေနလို႔ သတိေပးခဲ့တာမို႔ အသြင္ေလးက အေပၚထပ္သို႔ တတ္လာခဲ့သည္။

အခန္းထဲေရာက္လွ်င္ သူမသူငယ္ခ်င္းဆီဖုန္းဆက္ဖို႔သတိရတာ ႏွင့္ ဟန္းဖုန္းကို ရွာေဖြလိုက္သည္။

ဟင္. . .ဖုန္းေရာ. . .

သူမရဲ႕ ဂ်ာကင္အကႌ်ထဲမွာ ထည့္ထားေသာ ဟန္းဖုန္းေလးမရွိေတာ့ပါ။ သူမေက်ာပိုးအိတ္ထဲေတြ မွာ ေရာ လိုက္ရွာသည္။ မေတြ ႔ေတာ့ပါ။

“ႀကီးႀကီး. . .သမီးဖုန္း ေတြ ႔ေသးလားဟင္”

“မေတြ ပါဘူး၊ ေပ်ာက္ေနၿပီလား”

“ဟုတ္တယ္. . .မေတြ ႔ေတာ့ဘူး၊ မေန႔က က်ဴရွင္မွာ ထိရွိေသးတယ္၊ က်ဴရွင္ကျပန္လာေတာ့. . .ဟာ ဟိုလူေတြ ကားေပၚမွာ မ်ား က်က်န္ခဲ့လားမသိဘူး”

သူမ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားရင္းမွ ႐ုတ္တရတ္ သတိရသြားသည္။

“ဖုန္းသြားေခၚၾကည့္မယ္”

သူမရဲ႕ ဟန္းဖုန္းေလးကို ေခၚၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဖုန္းကကိုင္မယ့္လူမရွိ ျဖစ္ေနသည္။

“စိတ္မပူပါနဲ႔သမီးရယ္. . .ဖုန္းေခၚလို႔မရရင္ သူတို႔လာေပးမွာ ေပါ့. . .အိမ္သိေနတာပဲ”

ႀကီးႀကီးက ေယာက္ ယက္ခတ္ေနေသာ သူမကို ေဖ်ာင္းဖ်သည္။

“သူတို႔ လာျပန္ေပးမွာ ပါေနာ္. . .သူတို႔ဆီမွာ ေရာဟုတ္ပါ့မလား၊ တျခားတစ္ေနရာမွက်ခဲ့ရင္ ျပန္ရမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူးႀကီးႀကီးရဲ႕ . . .သမီး ဖုန္းေလး ႏွေျမာပါတယ္၊ ဝယ္ထားတာမွ မၾကာေသးဘူး”

“ျပန္ရမွာ ပါ သမီးရယ္၊ တျခားေနရာမွာ ေရာ ရွာၿပီးၿပီလား၊ ဟိုေပၚတင္ ဒီေပၚတင္နဲ႔ ေမ့ေနတာ ျဖစ္ဦးမယ္၊ အိမ္မွာ အရင္ရွာ၊ ၿခံထဲေရာ ဆင္းေသးလား. . .”

“မဆင္းဘူးေလ”

“အိမ္ထဲမွာ မရွိရင္ေတာ့ ဟိုေကာင္ေလးေတြ ကားထဲမွာ က်က်န္ခဲ့တာပဲ ျဖစ္မယ္၊ က်ခဲ့ရင္ေတာ့ ျပန္လာေပးမွာ ပဲ၊ စိတ္မပူနဲ႔ေတာ့. . .သြား ေရသြားခ်ိဳးေတာ့၊ ညေနေစာင္းေတာ့မယ္”

ဘာမွလဲ လုပ္လို႔မရတာ မို႔ ႀကီးႀကီးစကားကိုပဲ နားေထာင္လိုက္ရသည္။

တကယ္လို႔ ဖုန္းက အဲဒီ ကားေပၚမွာ က်န္ခဲ့တာဆိုရင္ေတာ့သူမရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ႏွစ္ ေယာက္ ကို ေတြ ႔ခြင့္ရေတာ့မည္ ။

ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ ဖုန္းေပ်ာက္တာက ပိုေကာင္းပါသည္။ သူမႏႈတ္ခမ္းေတြ အလိုလိုၿပံဳးလာသည္။

အသြင္က ေရကို အားရပါးရ ခ်ိဳးလိုက္သည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့ ေအးျမလန္းဆန္းသြားသည္။

ေရမိုးခ်ိဳး၊ သနပ္ခါး ေအးေအးေလးလိမ္းၿပီး အိမ္ေရွ႕ထြကလာေတာ့ ဖုန္းျမည္ လာသည္။

“ဟဲလို”

“အသြင္လား”

“အင္း. . .ေျပာ”

သူမရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း လဝန္း၏ အသံမို႔ အလြတ္မွတ္မိေနသည္။

“ညစာ ဘာစားၿပီးၿပီလဲ”

“မစားရေသးဘူး”

“အေတာ္ ပဲ. . .ေၾကးအိုးသြားေသာက္မယ္၊ လိုက္ခဲ့”

“ဟာ. . .ငါမလိုက္ေတာ့ပါဘူးဟာ”

“ဘာ ျဖစ္လို႔လဲ. . .ငါလာေခၚမယ္ဟာ ေစာင့္ေန”

“ဟဲ့. . .နင့္ဘာသာပဲ သြားလိုက္ေတာ့၊ ငါအလုပ္ေတြ ရွိေသးတယ္”

“မရဘူးဟာ. . .ဘာအလုပ္ေတြ လဲ၊ အပိုေတြ မလုပ္နဲ႔ေနာ္. . .”

“ေအးဟာ အဲဒါဆိုလဲ ၿပီးေရာ”

လဝန္းက ဖုန္းခ်သြားသည္။ သူ စိတ္ေကာက္သြားၿပီထင္ပါတယ္။

ေနာက္ေတာ့မွပဲ သူ႔ကို သြားေခ်ာ့ရမည္ ။ လဝန္းက ခဏခဏ စိတ္ေကာက္တတ္သည္။ ငယ္သူခ်င္းေတြ ဆိုေတာ့လဲစိတ္ဆိုးလဲ ခဏပဲ ျဖစ္သည္။

တကယ္လဲ သူမရဲ႕ ဒီအခ်ိန္ေလးကို သူမ အရမ္းတန္ဖိုးထားသည္။

သူမရဲ႕ ကြန္ပ်ဴတာစားပြဲရွိရာ လာထိုင္ၿပီး ကြန္ပ်ဴတာခလုတ္ဖြင့္လိုက္သည္။

ဒီအခ်ိန္က ပံုမွန္သူမ Chat ေနက်အခ်ိန္ ျဖစ္သည္။

ဒီအခ်ိန္ဆို သူလဲ ရွိေနမွာ ေသခ်ာပါသည္။

သူမႏွင့္ Second year ကတည္းက ေျပာေနေသာ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ ရွိသည္။

သူနဲ႔စ,သိကတည္းက အခုခ်ိန္ထိ သူမကို ေျပာေနက်ဒီအခ်ိန္ေလးမွာ သူေရာ သူမေရာ တစ္ရက္မွမပ်က္ဘဲ ရွိေနခဲ့ၾကပါသည္။

ဒါက သူမတို႔ၾကးက တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး အေလးအနက္ထားမႈ ပဲ ျဖစ္သည္။

ပထမေတာ့ အပ်င္းေျပသေဘာမ်ိဳးပဲ ျဖစ္သည္။

တျဖည္းျဖည္းမွ သံေယာဇဥ္ေတြ တြယ္လာခဲ့သည္။

ႏွစ္ ႏွစ္ ဆိုေသာ အခ်ိန္က သူမတို႔ကို တစ္ေယာက္ ႏွင့္ တစ္ေယာက္ စြဲလမ္းမႈ ေတြ ျဖစ္ေစသည္။

သူရဲ႕ Star rain ဆိုတဲ့ nick name ေလးက လြဲၿပီး ဘာမွမသိပါ။

သူကလဲ သူမရဲ႕ nick name ျဖစ္ေသာ Thu young mal (သူေယာင္မယ္) ဆိုေသာ နာမည္ ေလးသာ သိထားပါသည္။

“Star rain” သူေယာင္မယ္ေလး ေနေကာင္းတယ္ေနာ္. . .

ကိုယ္ ကေတာ့ မင္းကို အၿမဲတမ္း သတိရေနတယ္။

မင္းေရာ ကိုယ့္လိုပဲလား?

ကိုယ့္တို႔ႏွစ္ ေယာက္ အျပင္မွာ သိလို႔ရမယ့္ အခ်ိန္က ဘယ္ေတာ့လဲ?

“သူေယာင္မယ္”. . .ကၽြန္မအေၾကာင္းေတြ မသိခ်င္ပါနဲ႔ဦး၊

Star rain ရယ္. . .ဒီလိုေလးပဲေကာင္းပါတယ္။

ကၽြန္မက. . .ဘာမွမထူးျခားတဲ့ သာမန္မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ ပါလို႔ ေျပာထားၿပီးၿပီပဲ။

ကၽြန္မလည္း ရွင္ ဘယ္သူဘယ္ဝါဆိုတာကို မသိခ်င္ေသးဘူးေလ. . .

“Star rain” ကိုယ္ ကေတာ့ သိခ်င္တယ္။

မင္းမ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ၿပီး စကားေျပာခ်င္တယ္။

ေသခ်ာတာ ကေတာ့ ကုိယ့္ရင္ထဲမွာ မင္းရွိေနတယ္။

“ဘယ္လိုယံုရမွာ လဲ”

“မ်က္စီမွိတ္ၿပီး ယံုလိုက္ပါကြာ၊ မင္းရဲ႕ ဓာတ္ပံုပဲ ျဖစ္ ျဖစ္ၾကည့္ခ်င္တယ္၊ တင္လိုက္ပါလား”

“အင္း. . .ခဏေစာင့္ေနာ္”

သူမက ဓာတ္ပံုေနရာမွာ အင္တာနက္ထဲကယူထားေသာ အြန္ေစာရဲ႕ ပံုေလးကို တင္လိုက္သည္။

“ဘယ္လိုလဲ. . .လွတယ္မွလား”

“ဟာ. . .မင္း လူလည္က်ၿပီ. . .မင္းဓာတ္ပံုကိုၾကည့္ခ်င္တာေလ”

“အဲဒါ. . .ကၽြန္မပံုေလ”

“ဟုတ္လား. . .အြန္ေစာနဲ႔ဆင္တယ္”

“အင္း . . .အဲလိုပဲ ေျပာၾကတယ္”

“ကိုယ္ကလည္း rain နဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္ပဲ”

“ကၽြန္မက rain ကို မႀကိဳက္ဘူး”

“အဲဒါဆို ဒါရိုက္တာရင္ေရာ. . .ကိုယ္က သူလို႔ပဲ”

“ရွင္ ဘယ္လိုပံု ျဖစ္ ျဖစ္. . .ကၽြန္မက ခင္ပါတယ္”

“ကိုယ္လဲ မင္းလိုပါပဲ. . .အျပင္မွာ ေတြ ႔ဖို႔ကို စဥ္းစားေတာ့ကြာ”

“ဘာလဲ. . .မေစာင့္ခ်င္ေတာ့ဘူးလား”

“မဟုတ္ပါဘူး. . .မင္းေရာ ကိုယ္နဲ႔ မေတြ ႔ခ်င္ဘူးလား”

“တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ့ ေတြ ႔ၾကမွာ ေပါ့”

“တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့ေလာက္ ျဖစ္မလဲ။ ေနာက္တစ္လ ႏွစ္ လလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ၁ႏွစ္ ၂ ႏွစ္ လား”

“ကံၾကမၼာက ဆံုစည္းခြင့္ေပးလာတဲ့ေန႔ေပါ့”

“ကိုယ္ အဲဒီ ေန႔ေလးကို ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္. . .မင္းေရာကိုယ့္လိုပဲလား”

“ကၽြန္မလဲ ရွင့္လိုပဲ”

“မင္း. . .တကယ္ပဲ သူေယာင္မယ္ေလးလို မေနနဲ႔ေတာ့ေလကြာ၊ ကုိယ့္တို႔ခင္လာေတာပဲ ၁ ႏွစ္ ေက်ာ္ေနၿပီပဲ. . .”

“ကိုယ္. . .တကယ္ သံေယာဇဥ္ ျဖစ္မိေနၿပီ”

“ကၽြန္မလဲ ရွင့္လိုပဲ သံေယာဇဥ္ ျဖစ္မိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မ ဒီလိုအေျခအေနေလးကို ပိုႏွစ္သက္္ တယ္၊ ကၽြန္မမွာ တျခားသူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ား ႀကီးရွိတယ္၊ အျပင္မွာ ေပါ့၊ သူတို႔အေၾကာင္းေတြ လဲ ကၽြန္မသိတယ္၊ ကၽြန္မအေၾကာင္းလဲ သူတို႔ အကုန္သိတယ္”

“on line ေပၚက ဘာမွမသိရဘဲ သံေယာဇဥ္ ျဖစ္သြားတဲ့သူငယ္ခ်င္း ကေတာ့ ရွင္ တစ္ေယာက္ တည္းပဲ”

“ကၽြန္မေျပာတာ သိရဲ႕ လား. . .တကယ္လို႔ ကံၾကမၼာကကၽြန္မတို႔ႏွစ္ ေယာက္ ကို ေတြ ႔ဆံုခြင့္ ေပးလာခဲ့ရင္ေတာ့အျပင္မွာ ေတြ ႔ရမွာ ေပါ့. . .အဲဒီ အခ်ိန္ကို ရွင္ေစာင့္ႏိုင္ပါ့မလား”

“ေစာင့္ႏိုင္တာေပါ့ကြာ. . .”

“မင္းက ကိုယ့္အေပၚ သိပ္လႊမ္းမိုးႏိုင္တဲ့ မိန္းကေလးပဲ”

“ေသခ်ာရဲ႕ လားရွင္”

“သိပ္ေသခ်ာတာေပါ့. . .ကိုယ္ ဘယ္မိန္းကေလးကိုမွအဲေလာက္အထိ စိတ္ထဲမွာ မရွိခဲ့ဖူးဘူး. . .မင္းကပထမဆံုးပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ မင္းဘယ္သူလဲဆိုတာ ကိုယ္သိပ္သိခ်င္တယ္။ အျပင္မွာ လဲ ရင္းႏွီးခင္မင္ခ်င္တယ္။ မင္း ေျပာတဲ့ ကံၾကမၼာ ဆံုစည္းေပးမယ့္ေန႔ကို ကိုယ္ေစာင့္ေနမယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲလိုေန႔မ်ိဳး ေရာက္မလာခဲ့ရင္ကိုယ္တို႔ ဒီအတိုင္းေလးပဲ on line ေပၚမွာ ပဲ စကားေျပာရမွာ ေပါ့”

“အဲလို ျဖစ္လာခဲ့ရင္လဲ ေက်နပ္ရမွာ ေပါ့”

“ဒါဆို ဒါပဲေလ. . .ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္း လာေတာ့မယ္၊ တာ့တာ”

“O K တာ့တာ”

သူမ G-talk ထဲက ျပန္ထြက္ၿပီး Computer ပိတ္ဖို႔ ျပင္လိုက္သည္။

သူမရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးေနမိသည္။ ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိသည္။

သူနဲ႔ စကားေျပာၿပီးတိုင္း သူမရင္ထဲမွာ လႈပ္ရွားၿပီးခ်ိဳၿမိန္ေသာ ခံစားမႈ ေတြ ျဖစ္ၿမဲ ျဖစ္သည္။

“ကၽြန္မရင္ထဲမွာ လဲ ရွင္ရွိေနပါတယ္ Star rain ရယ္”

“ေဒါက္. . .ေဒါက္”

“လာၿပီ. . .လာၿပီ”

တံခါးေခါက္သံၾကားေတာ့ မိုးသက္တန္႔က ကြန္ပ်ဴတာစားပြဲမွ ထၿပီး တံခါးသြားဖြင့္လိုက္သည္။

“ဘာလို႔ ေလာ့ခ္ခ်ထားတာလဲ”

ညီမင္းက ဝင္လာတာႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္။

“ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးကြာ”

မိုးသက္တန္႔က မေရမရာႏွင့္ ေျဖလိုက္သည္။ တကယ္ေတာ့ သူ chatting ထဲက သူေယာင္မယ္ေလးႏွင့္ ခင္မင္လာတာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မသိေစခ်င္လို႔ပါ။ Chatting ထိုင္ေနရင္ ေလာ့ခ္ခ်ထားတတ္သည္။

ညီမင္းသာသိရင္လည္း သူ႔ကိုအျပစ္တင္မွာ ေသခ်ာသည္။ အျပင္မွာ ေတြ ႔ၿပီး. . .တကယ္လက္ေတြ ႔ခင္မွသာ ညီမင္းကိုေျပာျပဖို႔ စိတ္ကူးထားပါသည္။

“ဘယ္သူ႔ဖုန္းလဲ”

မိုးသက္တန္႔က ညီမင္းလက္ထဲတြင္ ကိုင္ထားေသာ ဖုန္းအနီေလးက. . .ညီမင္းဟာလည္းမဟုတ္ေသာ ေၾကာင့္ ေမးလိုက္သည္။

“မသိဘူးကြ. . .ကားေရေဆးေတာ့ ကားေနာက္ခန္းမွာ ေတြ ႔တာ၊ ဟိုတစ္ေန႔က ေကာင္မေလးရဲ႕ ဖုန္းလားမသိဘူး”

“ဟုတ္လို႔လား. . .”

“မသိဘူးေလကြာ၊ Key change ကလဲ အ႐ုပ္ပံုေလးနဲ႔ဆိုေတာ့. . .သူ႔ဟာပဲေနမွာ ပါ။ ကားကလဲ ဘယ္မွမွမသြားေသးတာ”

“အဲဒါဆို ဘယ္လိုျပန္ေပးမလဲ”

“သူ႔အိမ္သြားေပးလိုက္ ရင္ ေကာင္းမလားလို႔. . .ဒါေပမဲ့သူမရွိရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ၊ ငါ အဲဒီ ေကာင္မေလးနဲ႔ျပန္ေတြ ႔ခ်င္ေသးတယ္။ ဒီဖုန္းေလး က်က်န္ခဲ့တာငါ့အတြက္အခြင့္အေရး ပဲ။ အဲဒီ ေန႔ ျပန္လာကတည္းကငါသူနဲ႔ထပ္ေတြ ႔ခ်င္ေနတာ. . .ငါဘယ္လို ျဖစ္ေနမွန္းမသိေတာ့ဘူးကြာ”

“မင္းက. . .တကယ္အတည္လား”

မိုးသက္တန္႔က ဖုန္းအနီေလးကို တယုတယနဲ႔ကိုင္ၾကည့္ၿပီးေျပာေနေသာ ညီမင္းကို အံ့ဩေနမိသည္။

မိုးသက္တန္႔က. . .ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္း ကိုယ္ေကာင္းေကာင္းသိပါသည္။ မိန္းကေလးေတြ ကို အေလးအနက္မရွိတတ္ေတာ့ပါ။

မိန္းကေလးေတြ နဲ႔ တြဲ သြားတြဲ လာလုပ္လြန္းလို႔ သူမ်ား ေတြ ႐ႈပ္တယ္ ေပြတယ္လို႔ ေျပာၾကေပမယ့္လည္း ညီမင္းကို သူနားလည္ႏိုင္သည္။

တကယ္ေတာ့ ညီမင္းရဲ႕ ဘဝက သနားစရာေကာင္းပါသည္။ သူ သိပ္ခ်စ္ခဲ့ဖူးေသာ မိန္းမ တစ္ေယာက္ က သူ႔ကိုရက္ရက္စက္စက္ အသည္းခြဲခဲ့သည္။

ညီမင္းက သူ႔ရဲ႕ မမကို အသက္ေလာက္ျမတ္ႏိုးခဲ့တာေတြ သူအသိဆံုးပါ။

ညီမင္း ကေတာ့ ပထမဆံုး အခ်စ္ဦးမို႔ ႐ူး႐ူးမူးမူးကိုခ်စ္ခဲ့သည္။

သူ႔ရဲ႕ မမ ကေတာ့ အစကတည္းက သူ႔ကို အေလးအနက္မခ်စ္ခဲ့ပါ။ အဲဒါေတြ သူ ေနာက္မွ သိခဲ့ရသည္။

ေနာက္ေတာ့ သူ႔ေရွ႕မွာ ပဲ တျခားေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ ႏွင့္ တြဲ သည္။ သူ႔ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ က ေျပာျပေတာ့ သူကမၾကားခဲ့သလိုပဲ သေဘာထားလိုက္သည္။

သူ မမကို အသက္ေလာက္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးခဲ့ပါလ်က္နဲ႔ မမကသူ႔အေပၚ ရက္ရက္စက္စက္တံု႔ျပန္ခဲ့သည္။

ထိုအခ်ိန္ကတည္းက မိန္းကေလးေခ်ာေခ်ာလွလွေတြ ကိုသူ သိပ္ေၾကာက္သြားခဲ့သည္။

မိန္းကေလးေတြ ကို နားၾကည္းမုန္းတီးတဲ့စိတ္က သူ႔ရင္ထဲမွာ ခိုေအာင္းေနခဲ့သည္။

သူက မမေၾကာင့္ မိန္းကေလးအားလံုးကို ေရာေထြးၿပီးစိတ္နာပစ္ခဲ့သည္။

ေနာက္ေတာ့. . . ဘယ္မိန္းကေလးကိုမွ သူ႔စိတ္ထဲမွာ အတည္ ရည္ရြယ္ၿပီး မခ်စ္ေတာ့ပါ။

မိန္းမေတြ ကို အေကာင္းမျမင္တတ္ေသာ ညီမင္းက အခုမွဒီေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ကို စိတ္ဝင္စား ျဖစ္ေနသည္ဆိုေတာ့. . .မိုးသက္တန္႔အတြက္ ထူးဆန္းေနသည္။

ညီမင္းက ၿပံဳးစိစိႏွင့္ သူထံ စိုက္ၾကည့္ကာ. . .

“တကယ္အတည္ေျပာေနတာ. . .ဒီေကာင္မေလးကိုစ,ေတြ ႔ကတည္းက ငါ့ရင္ထဲမွတစ္မ်ိဳးပဲကြာ၊ မိုးေရထဲကသူ႔ပံုစံေလးကို အခုထိမေမ့ေသးဘူး။ သူ႔ပံုစံေလးကထူးျခားလို႔ စိတ္ဝင္စားတာလားမသိဘူး။ အိမ္ျပန္လာေတာ့လဲ သူ႔ကိုပဲ သတိရေနတယ္။ ငါ့ကိုယ္ငါေတာင္မယံုဘူး။”

“ႀကိဳးစားေပါ့ကြာ. . .မင္းရဲ႕ အခ်စ္က တကယ္စစ္မွန္ရင္သူ မင္းကို ခ်စ္လာမွာ ေပါ့။ မင္းတို႔ႏွစ္ ေယာက္ ေရစက္ရွိရင္ ပတ္သက္ခြင့္လဲ ရွိလာမွာ ေပါ့ကြာ”

အခ်စ္ေရး မွာ ကံမေကာင္းခဲ့ေသာ ညီမင္းကို သူခ်စ္တဲ့သူနဲ႔အျမန္ဆံုး ေတြ ႔ခြင့္ရပါေစလို႔ စိတ္ထဲက အေလးအနက္ဆုေတာင္းေပးလိုက္ မိသည္။

တကယ္ပဲ အခ်စ္စစ္မွန္ရင္ ဆံုႏိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္ ေနာ္၊ သူေယာင္မယ္။

ငါ့ရဲ႕ အခ်စ္ကို. . .ငါဘယ္ေတာ့ေလာက္မွ ႀကိဳးစားခြင့္ရမွာ လဲ။

ငါ သိပ္ခ်စ္တဲ့ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးကိုေတာ့ ျမင္ဖူးသင့္ပါတယ္ကြာ. . .။

နားလည္မႈ ေတြ ၊ သံေယာဇဥ္ေတြ ရွိေနၾကၿပီပဲ သူေယာင္မယ္ရယ္. . .။

တို႔ႏွစ္ ေယာက္ ဆံုေတြ ႔သင့္ပါၿပီ။

မိုးသက္တန္႔က Dagon Center အေပၚထပ္ရွိ Ko Ko beauty salon ထဲမွ တစ္ေယာက္ တည္း ထြက္လာခဲ့သည္။

ညီမင္းကိုေစာင့္ရတာ စိတ္မရွည္ေတာ့တာေၾကာင့္ Dagon Center ထဲ ေလွ်ာက္ပတ္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။

ညီမင္း ဆံပင္လာညွပ္တိုင္း သူက အေဖာ္လိုက္ေပးေနက် ျဖစ္ၿပီး သူကိုယ္တိုင္ေတာ့ ဆံပင္ရွည္လာမွပဲ ဝင္ညႇပ္ ျဖစ္သည္။

ညီမင္း ကေတာ့ တစ္လတစ္ခါေလာက္ ဆံပင္ပံု ေျပာင္းတတ္ေတာ့ ဒီကို ခဏခဏေရာက္ ျဖစ္သည္။

ဒီေန႔ေတာ့ ဒဂုန္စင္တာမွာ ႐ိႈးပြဲလည္း ရွိတာေၾကာင့္ ခါတိုင္းထက္ ပိုမိုစည္းကားေနသည္။

ေဂ်ဒိုးနတ္ထဲမွာ အေအးဝင္ေသာက္ရန္ စိတ္ကူးမိၿပီးဝင္လာခဲ့သည္။

ေဂ်ဒိုးနတ္ထဲမွာ လည္း လူေတြ ျပည့္ေနတာေၾကာင့္ တစ္ေနရာစာ မနည္းရွာထိုင္ရသည္။

မွန္ေထာင့္က အျပင္ကို လွမ္းျမင္ရသည့္ စားပြဲမွာ ဝင္ထိုင္ရင္း အျပင္ကို ေလွ်ာက္ေငးေနမိသည္။

“ဟာ”

စက္ေလွေပၚက ဆင္းလာေနေသာ ေကာင္မေလးကိုေတြ ႔လိုက္ေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္ ဝမ္းသာသြားမိသည္။

ေရႊယြန္းအသြင္. . .သူမရဲ႕ ဖုန္းေလး သူတို႔ဆီမွာ ရွိေနတာသံုးရက္ေလာက္ရွိေနၿပီ။ ဒီညေနေတာင္သြားျပန္ေပးဖို႔ ညီမင္းႏွင့္ တိုင္ပင္ထားသည္။

သူမက အနက္ေရာင္ ဂါဝန္ဒူးဖုန္းေလးကို ခါးပတ္အျဖဴအျပားႀကီးႏွင့္ ဝတ္ထားတာေၾကာင့္ အားလံုးထဲမွာ ေပၚလြင္လွပေနသည္။

ဆံပင္အညိဳေရာင္ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အေခြေလးေတြ ပန္းေပၚဝဲက်ေနပံုကလည္း စတိုင္လ္က်လြန္းသည္။

သူမကိုၾကည့္ေနမိရင္း သူေယာင္မယ္ကိုေတာင္ သတိရသြားမိသည္။ သူေယာင္မယ္ကေရာ ဘယ္လိုမိန္းကေလး ျဖစ္ေနမလဲဆိုတာ စိတ္ကူးနဲ႔ ခဏခဏပံုေဖာ္ၾကည့္ဖူးသည္။

Chatting ထဲမွာ သိခဲ့ရေသာ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ ကို ခဏခဏသတိရၿပီး အေလးအနက္ထားေနမိေသာ သူ႔ကိုယ္သူလည္း အံ့ဩမိပါသည္။

ေရႊယြန္းအသြင္က စက္ေလွကားႏွင့္ ဆင္းလာရင္း ကိုယ့္ကို တစ္ေယာက္ ေယာက္ ႏွင့္ ၾကည့္ေနသလို ခံစားမိတာေၾကာင့္ ေဝ့ဝဲရွာေဖြၾကည့္လိုက္မိသည္။

ေဂ်ဒိုးနတ္ထဲထိုင္ကာ သူမဆီ ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနသူကိုေတြ ႔လိုက္ေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ရင္းႏွီးၿပီး သိေနသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ ဒါေပမဲ့ ေရႊယြန္း သူ႔ကိုမသိပါ။

သူႏွင့္ ခဏေလာက္ မ်က္လံုးခ်င္းဆံုမိခိုက္မွာ ရင္ထဲလႈပ္ခတ္သြားတာ ထူးဆန္းသည္။

သူက တစ္ေယာက္ တည္းထိုင္ရင္း ေရႊယြန္းရွိရာ ေသခ်ာၾကည့္ေနသည္။ သူ႔ပံုစံက မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ ကို႐ုတ္တရက္ေတြ ႔လိုက္လို႔ ဝမ္းသာသြားပံုမ်ိဳး ျဖစ္သည္။

ေရႊယြန္း ေဂ်ဒိုးနတ္ေရွ႕က ျဖတ္ေလွ်ာက္လာေတာ့လည္းသူေရႊယြန္းကို လုိက္ၾကည့္ေနတယ္ဆိုတာ သိသည္။ ဒါေပမဲ့. . .ေရႊယြန္း သူ႔ဆီ ျပန္မၾကည့္ေတာ့ပါ။

သူႏွင့္ ေရႊယြန္းက သိမွမသိတာဘဲေနာ္. . .

သူ႔ပံုစံက ေခ်ာေမာၾကည့္ေကာင္းတာေတာ့ အမွန္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ေရႊယြန္း ဘယ္ေယာက္ ်ားေလးကိုမွ ရင္မခုန္ခ်င္ေတာ့။

ေရႊယြန္းႏွလံုးသားထဲမွာ အေလးအနက္ထားရမယ့္သူရွိေနၿပီပဲ။

သူငယ္ခ်င္းေတြ ကေတာ့ ေရႊယြန္းကို ရွာေနၿပီလို႔ေျပာၾကသည္။ ဘယ္ကမွန္းမသိ၊ ဘယ္သူမွန္းမသိႏွင့္ chatting ထဲကလူ တစ္ေယာက္ ကို အေလးအနက္ထားေနတာ ရူးေနလို႔ပဲလို႔သတ္မွတ္ၾကသည္။

ေရႊယြန္း ကေတာ့ ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ Star rain ဆိုတဲ့ chatting ထဲက သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ကို တကယ္ခင္ၿပီးယံုၾကည္ေနမိသည္။

ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း အံ့ဩမိပါသည္။

“ေဟ့. . .ခဏ”

လွမ္းေခၚသံႏွင့္ အတူ အေနာက္ကေန တဖ်ပ္ဖ်ပ္ေျပးလိုက္လာေသာ ေျခသံေၾကာင့္ ေရႊယြန္း ေနာက္ကို ခ်ာခနဲျပန္လွည့္ ၾကည့္လိုက္သည္။

“ဟင္”

ခုနက လူ. . .သူက ဘာလို႔ေရႊယြန္းကိုလွမ္းေခၚရတာ ပါလိမ့္။ ေရႊယြန္း နားမလည္ႏိုင္စြာ ႏွင့္ သူ႔ဆီၾကည့္ေနမိသည္။

“ဟိတ္. . .ခင္ဗ်ား ေရႊယြန္းအသြင္ မဟုတ္လား”

“အင္း. . .ဟုတ္ပါတယ္”

သူက ေရႊယြန္းနာမည္ အျပည့္အစံုေတာင္ သိေနေသးတာေၾကာင့္ ပိုၿပီးအံ့ဩသြားမိသည္။ သူ႔ကိုေတာ့. . .ေရႊယြန္းတကယ္မသိတာေသခ်ာသည္။

“ဪ. . .ဟုတ္သားပဲ၊ ခင္ဗ်ားမွ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ကို မသိလိုက္တာ။ ဟိုတစ္ညက မိုးေတြ ရြာတုန္းကေလ. . .အိမ္ျပန္ပို႔ခဲ့တာ”

“ဪ”

ေရႊယြန္းအသြင္က သူရွင္းျပလိုက္ေတာ့မွပဲ သေဘာေပါက္သြားေတာ့သည္။ သူမ ျပန္ေတြ ႔ခ်င္ေနတဲ့ ေက်းဇူးရွင္ပဲ။

“တကယ္ပါရွင္. . .ႀကီးေမေျပာျပကတည္းက ကၽြန္မရွင္တို႔ကို ေတြ ႔ခ်င္ေနတာ။ အဲဒီ ေန႔က ကၽြန္မကို ကူညီခဲ့တာ အရမ္းပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။”

“ရပါတယ္ဗ်ာ. . .၊ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ကလည္း မ်က္စိေရွ႕မွာ ဒုကၡေရာက္ေနတာေတြ ႔လို႔ ကူညီလိုက္တာပါ. . .၊ ေနေရာ ေကာင္းသြားၿပီလား”

ဟိုတစ္ရက္ ကေတာ့. . .ေတာ္ ေတာ္ ေလး ေနမေကာင္း ျဖစ္ေနပံုရတာ ေၾကာင့္ မိုးသက္တန္႔က စိတ္ပူစြာ ေမးလိုက္မိသည္။

“ဟုတ္ကဲ့၊ သက္သာ သြားပါၿပီ၊ အဲဒီ ေန႔က ေနမေကာင္း ျဖစ္ေနတာ. . .မိုးပါထပ္မိသြားလို႔ ျဖစ္တာပါ။ အခုေကာင္း သြားပါၿပီ”

“ဟာ. . .အဲဒီ ေန႔က ကားေပၚမွာ ခင္ဗ်ားဖုန္းက်န္ခဲ့တာလား. . .ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ဖုန္းတစ္လံုး ေကာက္ရထားတယ္။”

“အင္း ဟုတ္တယ္၊ ဟုတ္တယ္. . .အဲဒါ အသြင့္ဖုန္းဆက္ၾကည့္တာလဲ စိတ္ပိတ္ထားတယ္ ဆိုတာနဲ႔. . .ျပန္လာေပးတာပဲ ေစာင့္ေနမိတာ”

“ဟုတ္မယ္. . .ဖုန္းကို ကၽြန္ေတာ္ တို႔လဲ မေန႔ကမွေတြ ႔တာ။ အခုေတာ့ အားသြင္းထားတယ္။ ဒီေန႔ညေနေတာင္ လာေပးမလို႔. . . ”

“ရပါတယ္ ကိစၥမရွိပါဘူး၊ ဟို လာေပးရမွာ တကူးတက ျဖစ္ေနတယ္ဆိုရင္ အသြင္လာယူပါ့မယ္. . .အိမ္လိပ္စာေျပာေလ”

သူမက အားနာစြာ ေျပာမိသည္။

“ဪ. . .တကူးတက မ ျဖစ္ပါဘူး။ နီးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ လာေပးလိုက္ ပါ့မယ္။ ခင္ဗ်ား အိမ္မွာ ရွိမယ့္အခ်ိန္ ေျပာေလ”

“ဒီေန႔ညေနဆို အသြင္အိမ္မွာ ရွိမယ္. . .ဒါမွမဟုတ္မနက္ျဖန္ညေနဆိုလဲရပါတယ္။ ရွင္တို႔ အဆင္ေျပတဲ့အခ်ိန္လာခဲ့ေပါ့. . .အသြင္မရွိလဲ ႀကီးႀကီးကိုေပးထားခဲ့ရင္ ရတယ္။ ႀကီးႀကီး ကေတာ့ ရွင္တို႔ကိုသိတယ္ေလ”

“အိုေက. . .ဒါဆို လာခဲ့မယ္ေလ”

မိုးသက္တန္႔က သူမကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး. . .ညီမင္းရွိရာဆံပင္ညႇပ္ဆိုင္ဘက္ကို ျပန္ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။

ညီမင္း ကေကာင္တာမွာ ရပ္ၿပီး ပိုက္ဆံရွင္းေနသည္။

“ၿပီးၿပီလား. . .ညီမင္း”

ညီမင္းေဘးကိုေလွ်ာက္သြားၿပီး ေမးလိုက္သည္။

“ၿပီးၿပီေလ. . .ဘယ္လိုလဲ ငါ ဒီဆံပင္နဲ႔ လိုက္လား။ ညီမင္းက သူ႔ဘက္လွည့္ျပၿပီးေမးသည္။ အခုေခတ္စားေနေသာ အီမိုေကက. . .ညီမင္းနဲ႔ေတာ့ ေတာ္ ေတာ္ လိုက္ဖက္ အဆင္ေျပပါသည္။ ကိုရီးယားမင္းသားလိုလိုဘာလိုလုိႏွင့္ ညီမင္းပံုစံက ပိုၿပီး စတိုင္က်သြားသည္။”

“ေအးပါ. . .မင္းနဲ႔ လိုက္ပါတယ္။ ငါ ဘယ္သူနဲ႔ေတြ ႔လာခဲ့လဲသိလား”

“ဘာလဲ၊ ဘယ္သူနဲ႔ ေတြ ႔လာလို႔လဲ”

“ေရႊယြန္းအသြင္ေလ. . .သူနဲ႔ေပါ့၊ ညေနဖုန္းလာေပးမယ္လို႔ေျပာလုိက္တယ္”

သက္တန္႔က ညီမင္းကို ေသခ်ာျပန္ေျပာျပမိသည္။

“ဟာ မင္းကလဲ ငါ့ကိုေတာ့ လာမေခၚဘူး. . .ငါကေတြ ႔ခ်င္ေနတာ”

“သိပ္အ ျဖစ္သည္းမေနနဲ႔ေဟ့ေကာင္. . .ညေနေတြ ႔ရမွာ ပဲဟာ. . .ငါ ခ်ိန္းေပးခဲ့တယ္ေလ. . .သူနဲ႔လဲသိပ္မသိေသးဘဲနဲ႔. . .ငါက သူ႔ကိုခဏေစာင့္ခိုင္းထားၿပီး မင္းကို လာေျပးေခၚရမွာ လား. . . မင္းပဲဒီမွာ ၾကာေနၿပီးေတာ့. . .”

“ဟုတ္ပါၿပီကြာ၊ ထားပါေတာ့. . .သူ ေနေကာင္းသြားၿပီလား”

“ေကာင္းသြားၿပီတဲ့. . . ငါတို႔ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္တဲ့သိလား”

“မင္းကိုပဲ ေျပာသြားတာေပါ့ေလ. . .မနာလိုဘူးကြာ၊ ငါက ေတြ ႔ခ်င္ေနတာ၊ အတူတူလာတဲ့ဟာကို မင္းနဲ႔မွဆံုရတယ္လို႔”

“ဟဲ ဟဲ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ. . .မင္းက ေတြ ႔ခ်င္ေနေပမယ့္လည္း ငါနဲ႔မွ ေရစက္လာဆံုတယ္လို႔ ေျပာရမွာ ေပါ့ ဟား ဟား ဟား”

“ပြစိ ပြစိေရရႊတ္ေနေသာ ညီမင္းကို သက္တန္႔တမင္ေလွ်ာက္ေနာက္ေနမိသည္။”

တကယ္ေတာ့ ညီမင္း စိတ္ဝင္စားတယ္လို႔ ေျပာထားတဲ့ထိုေကာင္မေလးကို သူကလည္း ရင္မခုန္ပါ။ သူနဲ႔မဆိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ပဲ သတ္မွတ္ထားလိုက္ပါသည္။

ဒီတစ္ခါက်မွ. . .အတည္ အေလးအနက္ ျဖစ္ေနေသာ ညီမင္းကို တမင္တကာ ေနာက္ေနတာပဲ ရွိပါသည္။

“သူက တစ္ေယာက္ တည္းလာတာလား. . .အေဖာ္မပါဘူးလား”

ဆိုင္ထဲက ထြက္လာေတာ့ ညီမင္းက သူသိခ်င္တာေတြ ဆက္ေမးေနေသးသည္။

“ဟုတ္တယ္. . . တစ္ေယာက္ တည္း လာတာ ျဖစ္မယ္ဘယ္သူမွ မပါဘူးကြ”

“ဒီနားမွာ ပဲ ရွိဦးမလား မသိဘူး ေနာ္. . .မင္း သူ႔ကိုေတြ ႔တာ သိပ္မၾကာေသးဘူး မွတ္လား”

ညီမင္းက ကားရပ္ထားရာဆီေရာက္ေတာ့. . .ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ႏွင့္ ရွာေနေသးသည္။

“မင္းကလဲ ေတာ္ ပါေတာ့ကြာ. . .ညေနေတြ ႔ရမွာ ကို. . .”

သူတို႔ႏွစ္ ေယာက္ အျပန္လမ္းေလွ်ာက္မွာ လည္း ထိုေကာင္မေလးအေၾကာင္းကိုပဲ ေျပာလာခဲ့ၾကသည္။

အေလးအနက္ႀကီး ျဖစ္ေနေသာ ညီမင္း ပံုစံေၾကာင့္ သူေတာင္ ေပါ့ေပါ့ဆဆသေဘာထားလို႔ မရေတာ့ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။

သူ မမနဲ႔ကြဲ႔သြားၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ . . .ညီမင္းဟာမိန္းကေလးေတြ ကိုဆိုလွ်င္ အပ်င္းေျပေလာက္သာ သေဘာထားတတ္ခဲ့တာပါ။

ဒီတစ္ခါေတာ့ ညီမင္း ကံေကာင္းပါေစလို႔ သူ ဆုေတာင္းေပးမိပါသည္။

ညီမင္းေႂကြေနတဲ့ ေရႊယြန္းအသြင္ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးဟာ အခ်စ္ကို တန္ဖိုးထားတတ္သူေလး ျဖစ္မွာ ပါ။

ညီမင္းကို မမဇံလို မာယာမ်ား နဲ႔ မိန္းမမ်ိဳးနဲ႔ ထပ္မဆံုေစခ်င္ပါ။

ညီမင္း သူ႔မမေၾကာင့္ ရူးမတတ္ ခံစားခဲ့ရတာ ေတြ ကို သူအသိဆံုး ျဖစ္သည္။ ညီမင္းကို သနားလည္း သနားခဲ့ရသည္။ အဲဒါေၾကာင့္ အခုတစ္ခါေတာ့ ညီမင္းကို သစၥာရွိေသာ မိန္းမေကာင္းေလး ေတြ ႔ေစခ်င္သည္။

“ေရႊယြန္းအသြင္” ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလး ကေတာ့ ၾကည့္ရတာ ျဖဴျဖဴစင္စင္ေလးပါပဲ။

မာယာေတြ ႏွင့္ လွည့္စားတတ္မည္ ့ ဆရာမ ႀကီးပံုစံမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။

သူ႔ရဲ႕ သူေယာင္မယ္ေလးေရာ. . .ဘယ္လိုမ်ိဳးေလး ျဖစ္မလဲလို႔ ဆက္ေတြ ႔ၾကည့္မိသည္။ သူ႔ေခါင္းထဲ အလိုလိုေရာက္ေရာက္လာတာ။ သူ ကေတာ့ သူေယာက္ မယ္ေလးကိုအျပင္မွာ ျမင္ေတြ ႔ခ်င္လွပါၿပီ။ တမ္းတမိၿပီ။

ဘယ္လို႐ုပ္မ်ိဳးလဲဆိုတာ သိခ်င္တာထက္ အျပင္မွာ ေတြ ႔ၿပီး ခင္ရတာ ပိုၿပီးရင္းရင္းႏွီးႏွီး ရွိမယ္ထင္လို႔ပါ။

သူမရဲ႕ ျဖဴစင္တဲ့ စိတ္ထားေလးကို သေဘာက်တာပါ။

ဘယ္လို႐ုပ္ရည္မ်ိဳးပဲ ရွိေနေန. . .သူ႔သေဘာထားကေျပာင္းလဲမွာ မဟုတ္ပါ။ အဲဒါကို သူမ သိေစခ်င္သည္။

“သားတို႔ လာ လာ. . .အသြင္ေလးရွိတယ္”

သူတို႔ႏွစ္ ေယာက္ ေရာက္သြားေတာ့. . .ဟိုေန႔ကေတြ ႔ခဲ့တဲ့ ႀကီးေမက ထြက္ႀကိဳပါသည္။

“ခဏ ထိုင္ၾကဦးေနာ္ . . .၊ သမီးက ေရခ်ိဳးေနတယ္ထင္တယ္၊ ႀကီးႀကီးသြားေခၚလိုက္ဦးမယ္”

ေရႊယြန္းရဲ႕ ႀကီးႀကီးက ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြပင္ ေျပာကာ အထဲျပန္ဝင္ သြားပါသည္။

ခဏေနေတာ့ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ေကာ္ဖီဗန္းေလးႏွင့္ ထြက္လာၿပီး သူတို႔ကို လာခ်ေပးသည္။

“ဒီအခ်ိန္ႀကီး ေရခ်ိဳးတယ္တဲ့၊ အဲဒါေၾကာင့္ ေနမေကာင္း ျဖစ္တာ ဟုတ္မယ္”

သက္တန္႔က ညီမင္းဘက္လွည့္ကာ. . .တိုးတိုးေလးကပ္ေျပာသည္။

“ေအးေလကြာ၊ ေနာက္မွေျပာထားရမယ္. . .ဟား ဟား”

ညီမင္းက အပိုင္တြက္ၿပီး ေနာက္ေနသည္။

“ေအးပါ ေအးပါ စိတ္ကူနဲ႔႐ူးပါ၊ ဟိုကျဖင့္ မင္းကိုျမင္ေတာင္ ျမင္ဖူးေသးပံုမရဘူး”

ထိုစဥ္ ႀကီးေမႏွင့္ ေရႊယြန္းတို႔ ဧည့္ခန္းထဲ ေရာက္လာတာေၾကာင့္ သူတို႔ စကားေျပာတာ ရပ္ထားလိုက္ၾကသည္။

ညီမင္း ကေတာ့ ႀကီးေမေနာက္မွပါလာေသာ ေရႊယြန္းကိုရႊန္းလတ္ေသာ မ်က္လံုးႏွင့္ ေငးေနပါသည္။

ညီမင္းက ေငးမယ္ဆိုလဲ ေငးခ်င္စရာေကာင္းေအာင္ သူမက လွေနပါသည္။ ဒူးဖံုး႐ံုေလာက္ ဂါဝန္လတ္ျပတ္ေလးကကာတြန္း႐ုပ္ေလးေတြ နဲ႔ဆိုေတာ့ ကေလးေလးလို ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနပါသည္။ ေရမစင္ေသးေသာ ဆံပင္ေတြ က အေခ်ာင္းလိုက္ေလးေတြ ျဖစ္ေနၿပီး ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ရင့္ သင္းသင္းေလးကိုလည္း ႐ွဴ႐ိႈက္မိသည္။

“သားတို႔ ေကာ္ဖီေသာက္ၾကဦးေလ၊ ေအးကုန္ေတာ့မယ္”

ႀကီးေမက သူတို႔ေရွ႕က ထိုင္ခံုမွာ ဝင္ထိုင္ရင္း ေျပာသည္။ သူမကလည္း ႀကီးေမးေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

“အသြင္က ရွင္တို႔ မလာေတာ့ဘူးထင္တာနဲ႔ ေရခ်ိဳးေနတာ၊ မနက္ျဖန္မွပဲ လာေတာ့မယ္ထင္လို႔. . .”

“ကၽြန္ေတာ္ တို႔လဲ ဖုန္းကို လာမေပး ျဖစ္မွာ စိုးတာနဲ႔ ဒီေန႔ပဲလာခဲ့လိုက္တာပါ၊ ေတာ္ ၾကာ. . .အေရး ႀကီးတဲ့ဖုန္းေတြ ဝင္လာရင္ လြဲေနမွာ စိုးလို႔ေလ. . .”

ညီမင္းက သူမရဲ႕ ဖုန္းေလးကို ျပန္ေပးရင္း ေျပာလိုက္သည္။

“ေက်းဇူးပဲရွင္. . .ခုလိုတကူးတက လာေပးတာေရာ၊ အဲဒီ ေန႔က အိမ္ျပန္ပို႔ေပးခဲ့တာကိုေရာ. . .”

“ဟုတ္ပါတယ္ကြယ္၊ သားတို႔ႏွစ္ ေယာက္ ကို အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္. . .အဲဒီ ေန႔က သားတို႔နဲ႔ကမေတြ ႔ရင္ သမီးေလးေတာ့ မိုးေရထဲမွာ အၾကာႀကီးဒုကၡေရာက္ေနရမွာ ၊ ဒါနဲ႔ သားတို႔အမည္ ေတြ ကေရာ ဘယ္လိုေခၚၾကလဲ၊ ဟိုတစ္ေန႔က သမီးကိုပဲ စိတ္ပူေနတာနဲပ ဘာမွေကာင္း ေသခ်ာမေမးလိုက္မိဘူး”

“ကၽြန္ေတာ္ က ညီမင္းဆက္ပါ. . .သူက မိုးသက္တန္႔”

“ဪ. . .သားတို႔က ညီအစ္ကိုေတြ လား”

“မဟုတ္ဘူးႀကီးႀကီး. . .ကၽြန္ေတာ္ တို႔က သူငယ္ခ်င္းေတြ ပါ၊ ငယ္ငယ္ကတည္းက ေပါင္းလာတာ”

“သားတို႔ကိုေတြ ႔ရေတာ့ေလ ႀကီးႀကီးရဲ႕ သားကိုေတာင္သတိရမိတယ္၊ ႀကီးႀကီးမွာ လဲ သား တစ္ေယာက္ ရွိခဲ့တာ၊ အခုေတာ့ ဆံုး သြားပါၿပီကြယ္၊ သူသာရွိဦးမယ္ဆို. . .အခု သားတို႔အရြယ္ေလာက္ေရာက္ၿပီေပါ့ႀကီးႀကီးသားက အသြင့္ထက္ ႏွစ္ ႏွစ္ ပဲႀကီးတာေလ. . .”

ေရႊယြန္းရဲ႕ ႀကီးႀကီးက ေျပာရင္း မ်က္ရည္ေတြ ေတာင္ဝဲလာတာေၾကာင့္ သူတို႔ က႐ုဏာသက္စြာ ၿငိမ္သက္သြားမိ၏ ။

“ကဲပါ ႀကီးေမရယ္၊ စိတ္မေကာင္းစရာေတြ ေျပာမေနပါနဲ႔ေတာ့. . .”

သူမက ႀကီးေမရဲ႕ လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း အားေပးႏွစ္ သိမ့္သလို ေျပာ၏ ။

“ႀကီးေမ ကေတာ့ သားတို႔အရြယ္ ေကာင္ေလးေတြ ကိုျမင္တိုင္ သားေလးကိုပဲ သတိရေနမိတယ္ သားရယ္။ သားတို႔လဲ အိမ္ကို မၾကာမၾကာလာလည္ၾကေနာ္. . .”

ႀကီးႀကီးရဲ႕ စကားေၾကာင့္ ညီမင္းက ေက်နပ္သြားၿပီး. . .

“ဟုတ္ကဲ့ပါ. . .လာခဲ့ပါ့မယ္ ႀကီးႀကီး”

“အခုလဲ သားတို႔ ထမင္းစားၿပီးမွ ျပန္ၾကေနာ္၊ ထမင္းစားခ်ိန္ ေရာက္ေနၿပီ. . .မစားရေသးဘူး မွတ္လား”

“မစားေတာ့ မစားရေသးဘူး ခင္ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ ေနပါေစႀကီးေမ. . .ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ျပန္ေတာ့မွာ ”

သူတို႔ႏွစ္ ေယာက္ အားနာ ပါးနာႏွင့္ ျငင္းေနမိသည္။

“အားနာမေနပါနဲပ သားတို႔ရယ္၊ သမီးေလးရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ေတြ ကို ေသခ်ာဧည့္ခံခ်င္ေနတာ. . .ေနာက္တစ္ခါမွပဲေသေသခ်ာခ်ာ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီး ဖိတ္ေကၽြးရမယ္။ အခုေတာ့ဟင္းေတြ သိပ္မစံုဘူး၊ စားသြားၾကေနာ္. . .”

ႀကီးေမက အတင္းကိုေခၚေနေတာ့. . .သူတို႔ျငင္းရမွာ အားနာမိသည္။

“ဟုတ္ပါတယ္. . . တစ္ခါတည္း ဝင္စား သြားပါ၊ အားနာစရာမရွိပါဘူး”

အသြင္ကပါ ဝင္ေျပာေတာ့. . .သူတို႔ အားနာနာႏွင့္ ပဲထမင္းစားပြဲဆီ ေရာက္လာရသည္။

ထမင္းစားရင္း. . .ႀကီးေမက အိမ္ကအေၾကာင္းေတြ ကို႐ိုး႐ိုးသားသား ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာျပေနပါသည္။

ေရႊယြန္း ကေတာ့ ဘာမွဝင္မေျပာေပမယ့္. . .သူတို႔ႏွစ္ ေယာက္ ကို လိုလားခင္မင္ပံုေတာ့ရပါသည္။

ညီမင္း ကေတာ့ ထမင္းစားရင္း အသြင့္ဆီပဲ ခဏခဏလွမ္းလွမ္းၾကည့္ေနသည္။

သူတို႔ျပန္ခါနီး ေတာ့ ေရႊယြန္းႏွင့္ ႀကီးႀကီးကို ႏႈတ္ဆက္ရင္းညီမင္းက. . .ေရႊယြန္းဆီဖုန္းဆက္မည္ ဟု ေျပာသြားခဲ့သည္။

ေရႊယြန္းက သူတို႔ကိုၾကည့္ကာ ေဖာ္ေရြပံုရတာ ေၾကာင့္ ေရာေရႊယြန္းကိုကူညီထားတာေၾကာင့္ ေခါင္းညိတ္ျပမိသည္။

ညီမင္းက အိမ္ျပန္ေရာက္တာႏွင့္ ေရႊယြန္းအသြင္ဆီကိုဖုန္းဆက္လိုက္သည္။

“ဟဲလို ေရႊယြန္းလား. . .ကၽြန္ေတာ္ ညီမင္းပါ”

“ဟုတ္. . .ေျပာပါ ညီမင္း”

ေရႊယြန္းက သူ႔ဖုန္းဆက္မယ္လို႔ ေျပာသြာေပမယ့္. . . ခ်က္ခ်င္း ႀကီး လွမ္းဆက္လိမ့္မည္ ဟု မထင္ထားတာေၾကာင့္ အံ့ဩေနမိသည္။

“ဘာ ျဖစ္လို႔လဲ ကိုညီမင္း”

“ကိုယ္တို႔နဲ႔ ကန္ေတာ္ ႀကီးမွာ ႐ိႈးပြဲၾကည့္ဖို႔ ဖိတ္ခ်င္လို႔ပါ၊”

“အိုေက ေရႊယြန္းလာခဲ့မယ္၊ ကိုညီမင္းနဲ႔ ကိုမိုးသက္တန္႔တို႔နဲ႔ ကန္ေတာ္ ႀကီးထဲက FUN စားေသာက္ဆိုင္မွာ ဆံုၾကမယ္”

“ဒါဆို အိုေကေနာ္၊ ကိုယ္တို႔ေစာင့္ေနမယ္၊ ေရႊယြန္းသာလာ ျဖစ္ေအာင္ လာခဲ့လိုက္”

“အင္းပါ. . .ေရႊယြန္း လာခဲ့ပါ့မယ္”

“အဲဒါဆို ဒါပဲေနာ္ ေရႊယြန္း၊ ဘိုင့္ဘိုင္. . .ဂြတ္ႏိုက္”

“ဂြတ္ႏိုက္. . .ကိုညီမင္း”

ေရႊယြန္းက ဖုန္းေလးကို ပိတ္လိုက္ၿပီး ဝရန္တာမွ အိမ္ထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့သည္။

ဧည့္ခန္းမွာ ႀကီးႀကီးက ေရႊယြန္းကို ၾကည့္ေနတာႏွင့္ ဆံုသည္။

“ဘယ္သူ႔ဆီကလဲ သမီး”

“ကိုညီမင္းပါ ႀကီးႀကီး”

“ဪ ေမာင္ညီမင္းကလား၊ ဒီသူငယ္ေလးေတြ ၾကည့္ရတာ ေတာ့ မဆိုးပါဘူး၊ လူရည္သန္႔ေလးေတြ ျဖစ္ပံုရတယ္၊ သမီးယြန္းနဲ႔ ခင္ခင္မင္မင္ရွိတာ ေကာင္းပါတယ္ကြယ္၊ ကဲ ႀကီးႀကီး သြားနားေတာ့မယ္၊ သမီးလဲ အိပ္ေတာ့ေလ၊ သိပ္ညဥ့္နက္တဲ့အထိ မေနနဲ႔ေနာ္”

“ဟုတ္ကဲ့ပါ ႀကီးႀကီးရဲ႕ . . .သမီးလဲ အိပ္ေတာ့မွာ ပါ”

ႀကီးႀကီးက ေရႊယြန္းကိုေျပာၿပီး အိမ္ထဲဝင္သြားသည္။

ေရႊယြန္းလည္း သူမအခန္းရွိရာ အေပၚထပ္သို႔ မဂၢဇင္းစာအုပ္ေလးယူၿပီး တတ္လာခဲ့သည္။

ေရႊယြန္းက ညဆို Online ေပၚမွာ Chatting ဝင္ၿပီး Star Rain နဲ႔ စကားေျပာရတာ အလုပ္တစ္ခု။ ၿပီးေတာ့ မဂၢဇင္း ခဏဖတ္ၿပီးရင္ ဘုရားရွိခိုးၿပီးမွ အိပ္ရာဝင္တတ္သည္။

ဒါေၾကာင့္ လည္း ႀကီးႀကီးက ေရႊယြန္းကို သိပ္ညဥ့္နက္ေအာင္ မေနဖို႔ မွာ ေနတာပါ။

ေရႊယြန္းက အခန္းထဲဝင္ၿပီး အရင္ဆံုး ဗီ႐ိုထဲက ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ခ်ည္သားဂါဝန္လက္ျပတ္ေလးကို လဲဝတ္လိုက္သည္။

ၿပီးမွ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေဖာ္ကာ ဖန္ခြက္ေလးကို ကိုင္ၿပီးကြန္ပ်ဴတာေရွ႕ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။

ကြန္ပ်ဴတာကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့. . .

Star Rain ပို႔ထားတဲ့ message ေလးကို ေတြ ႔ရသည္။ သူပို႔ထားတာက ထူးထူးဆန္းဆန္း ပန္းခင္းလွလွေလးေတြ ပင္။

ဟယ္ လွလိုက္တာဟု ႏႈတ္ကပင္ ေရရြတ္မိသည္။

Star Rain. . . ဟိုင္း ေရာက္ေနတာ ၾကာၿပီလား။

သူေယာင္မယ္. . . ဟင့္အင္း သိပ္မၾကာေသးပါဘူး။

Star Rain. . . ငါပို႔ထားတဲ့ ပံုေလးေတြ ေတြ ႔လား။

သူေယာင္မယ္. . .အင္းေတြ ႔တယ္၊ အရမ္းလွတာပဲ။

Star Rain. . .နင္သီခ်င္းနားေထာင္ခ်င္လား။

သူေယာင္မယ္. . .ဘာသီခ်င္းလဲ။

Star Rain. . .ငါ ပို႔လိုက္မယ္ေလ၊ နင္နားေထာင္ၾကည့္လိုက္။

သူေယာင္မယ္. . .အင္း. . .အင္း။

ေရႊယြန္းက အီးယားဖုန္းေလးတပ္ၿပီး နားေထာင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အာဇာနည္ရဲ႕ ေရႊ႐ုပ္ကေလးသီခ်င္း ျဖစ္ေနသည္။

တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပင္ ေရႊယြန္းလည္း R ဇာနည္ရဲ႕ အဲဒီ သီခ်င္းေလးကို အရမ္းႀကိဳက္တာ. . .

သိပ္ေပ်ာ္လိုက္တာ ရင္ေတာင္ခုန္တယ္

ျပန္စာျပန္စာ သူေလးကေပးလာ

ဝမ္းလည္းသာ ေပ်ာ္တယ္ခ်စ္ရယ္

ေရႊ႐ုပ္ကေလးေကာက္ရသလို

မာနႀကီးေလး ေမာင့္ရဲ႕ ခ်စ္သူ

ေပးလိုက္ တဲ့ စာေလးေၾကာင့္ အသည္းေလးရႊင္

ကိုကို ေခၚသံ သိန္းဆုထက္ခင္

မိုးေလးျမင့္ေပၚခုန္ကာတတ္ခ်င္

ေမတၱာၿမိဳ႕ဝယ္ အတူတူေနမယ္

ေရႊေရာင္ အၾကင္နာ လက္ကေလးကမ္းလွမ္းကာ

မီးပင္လယ္ ေက်ာ္ကာျဖတ္မယ္

ခ်စ္သူရွိတယ္ ဆိုႏိုင္ၿပီကြယ္

လူလူသူသူ အခ်စ္ေလးကိုယ္နံေဘးမွာ

ထမင္းလည္းမဆာ၊ ရင္မွာ ျပည့္လာ

စိန္စီေသာ လမ္း ေလွ်ာက္လွန္းရသလို

ဘယ္နတ္သမီးကကူ အိမ္မက္ေလးထဲ

စြဲလမ္းရသူ လွပတဲ့ အခ်စ္ေလးတစ္ခ်က္ရွိတယ္

ေငြလမင္းေလး ေမာင့္အခ်စ္နဲ႔တူ ႏွလံုးသားေလးေပၚ

ပီတိေလးကူ

ရွား လားလား လာ လာ လာ လာ. . .

ဂုဏ္ရည္ေလးမ်ား တူရင္ေတာ့. . .

အေျပးေလးလက္ထပ္ထားမယ္ အဟုတ္တကယ္

သူေယာင္မယ္. . . အင္းသီခ်င္းေလးက အရမ္းေကာင္းတယ္. . .သူေယာင္မင္ ႀကိဳက္တဲ့သီခ်င္းေလးပဲ. . .

Star Rain. . .ဟာဒါဆို ကိုယ္နဲ႔အႀကိဳက္ခ်င္းတူတာေပါ့၊ ကိုယ္လဲ အဲဒီ သီခ်င္းေလးႀကိဳက္တယ္၊ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ ေယာက္ အႀကိဳက္ခ်င္းလဲ တူတယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ တို႔ မျမင္ရခင္ အျပင္မွာ ခင္ၾကရင္ မေကာင္းဘူးလား။

သူေယာင္မယ္… ဟင့္အင္း မေကာင္းပါဘူး။

Star Rain … ဘာမေကာင္းတာလဲ သူေယာင္မယ္ငါ့ေတာ့ နင့္ကိုအရမ္းျမင္ဖူးခ်င္တယ္

သူေယာင္မယ္ … ငါလဲ နင့္ကိုျမင္ဖူးခ်င္ပါတယ္၊ ငါ့စိတ္ထဲက နင့္ပံုစံနဲ႔ အျပင္က ပံုစံထပ္တူက်၊ မက်ဈ သိခ်င္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ငါ အခ်ိန္တစ္ခု သတ္မွတ္ထားတယ္ဟ. . .အဲ့ဒီအခ်ိန္ေရာက္မွငါတို႔ ေတြ ႔ၾကရေအာင္ေနာ္။

Star Rain … ေအး ဒါဆိုလဲၿပီးေရာ၊ ငါလဲနင့္႐ုပ္ကိုျမင္ဖူးမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ နင့္ရဲ႕ ပံုရိပ္ေတြ က ငါ့ရင္ထဲမွာ ရွိေနၿပီးသားပဲဟာ၊ နင့္ရဲ႕ အျပင္က ပံုစံက ငါ ထင္ထားတာထက္ ပိုၿပီးလွေနမွာ လား၊ ဒါမွမဟုတ္ ဘယ္လိုပံုစံေလးလဲ၊ ငါ နင့္ရဲ႕ ပံုစံမွန္းၿပီး ရင္ခုန္ေနမိတယ္ဟာ။

သူေယာင္မယ္ … နင္ ရင္မခုန္ပါနဲ႔ဟာ၊ ငါက ရုပ္ဆိုးမေလး ဆို. . .နင္ေတြ ႔ရင္ လန္႔သြားလိမ့္မယ္။

Star Rain … မလန္႔ပါဘူးဟာ၊ နင္ ဘယ္လိုပံုစံ ျဖစ္ ျဖစ္ ငါ ကေတာ့နင့္ကိုခင္မွာ ပဲ၊ ငါက နင့္ကိုတကယ္ သံေယာဇဥ္တြယ္ေနမိၿပီထင္တယ္၊ နင့္ဆီ စာမေရး ရင္. . .တစ္ေန႔တာ အ ျဖစ္အပ်က္ေလးေတြ နင့္ကိုေရး မျပရလွ်င္ငါ စားလို႔မဝင္ဘူး၊ အိပ္လို႔လဲမေပ်ာ္ဘူးဟ. . .

သူေယာင္မယ္ … အိပ္မေပ်ာ္ရင္ ဝတၱဳဖတ္ပါလား

Star Rain … ဘာဝတၱဳလဲ

သူေယာင္မယ္ … တေစၦဝတၱဳတို႔၊ စံုေထာက္ဝတၱဳတို႔၊ အခ်စ္ဝတၱဳတို႔ေပါ့ဟာ. . .

Star Rain … နင္ေရာ၀တၱဳဖတ္လား၊

သူေယာင္မယ္ … အင္းဖတ္တာေပါ့၊ ငါက စာအုပ္ဆိုအကုန္ဖတ္တယ္၊ ဒီေန႔ေတာင္ ၿမိဳ႕ထဲက စာေပေလာက-၂ မွာ ဆရာေဖျမင့္ရဲ႕ ေဘဘီလံုမွာ အခ်မ္းသာဆံုးဆိုတဲ့စာအုပ္ေလး ဝယ္လာေသးတယ္။ ေနာက္ၿပီး ငါက အခ်စ္ဝတၱဳေတြ လဲ ဖတ္တယ္ဟ၊ စာေရး ဆရာမ ဂ်ဴးရဲ႕ “ခ်စ္သူလား၊ စံကားတစ္ပြင့္ပြင့္ခဲ့တယ္” ဆိုတဲ့ စာအုပ္ကို ငါအရမ္းႀကိဳက္တယ္၊ ဖတ္လို႔အရမ္းေကာင္းတာပဲ၊ နင္လဲ ဖတ္ၾကည့္ပါလား။

Star Rain … ငါက ဝတၱဳဖတ္ရမွာ ေတာ့ ပ်င္းတယ္ဟ. . .ဒါေပမဲ့ နင္ေျပာလို႔ ဆရာမ ဂ်ဴးဝတၱဳကို ငါဖတ္ၾကည့္ပါ့မယ္။

သူေယာင္မယ္ … ေအးေကာင္းၿပီး။ သိပ္ညဥ့္နက္ေနၿပီဆိုေတာ့ ငါအိပ္ေတာ့မယ္ေနာ္၊ ေကာင္းေသာ ညခ်မ္းပါ Star Rain

Star Rain … Ok, See you tomorrow, Bye, Good Luck.

You have a nice dream

ေနာက္တစ္ေန႔မွာ လည္း online ေပၚမွာ ပဲ ႏွစ္ ေယာက္ သား စကားေတြ အျပန္အလွန္ေရး ေျပာ ျဖစ္သည္။

Star Rain … ေဟ့သူေယာင္. . .မင္းေနေကာင္းလား။

သူေယာင္မယ္ … အင္း ေကာင္းပါတယ္။

Star Rain … ဒီေန႔ ဘာေန႔လဲ သိလား. . .သူေယာင္မယ္

သူေယာင္မယ္ … အင္း သိတာေပါ့ December 25 ရက္ေန႔ေလ. . .အဲဒါ ဘာ ျဖစ္လို႔လဲ။

Star Rain … December 25 ရက္ေန႔ဟုတ္တယ္၊ အဲဒါ ခရစ္ခမက္ေန႔ေလ။

သူေယာင္မယ္ … အင္း သိသားပဲ၊ ဘာ ျဖစ္လို႔လဲ

Star Rain … နင္ကလဲဟာ ေဝးလိုက္တာ. . .အဲဒါ ငါ့ Birthday ေမြးေန႔ေပါ့ဟ။

သူေယာင္မယ္ … ဪ ေအး ဟုတ္သားပဲ၊ ငါ ေမ့ေနတာသူငယ္ခ်င္း ေဆာရီးေဆာရီး . . .So Sorry ပါဟာ၊ နင္စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေနာ္ ဘယ္လိုလဲ၊ ေမြးေန႔မွာ ဘာေတြ လုပ္ ျဖစ္လဲ၊ ေပ်ာ္စရာေကာင္းရဲ႕ လား။

Star Rain … အင္း ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္၊ ေမြးေန႔မွာ မနက္ေစာေစာ သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႔ ဘုရားသြားတယ္၊ အျပန္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႔ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ Birthday ေမြးေန႔ပြဲက်င္းပတယ္၊ အဲဒါပဲဟာ၊ ဒါေပမဲ့ ငါမေက်နပ္တာ တစ္ခုရွိတယ္။

သူေယာင္မယ္ … အဲဒါဘာလဲ

Star Rain … နင္ ငါ့ကို ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ဘာမွမေပးဘူးလား. . .အဲဒါ ငါမေက်နပ္ဘူး။

သူေယာင္မယ္ … ဟုတ္လား. . .ဒါဆို ငါအခုပဲ နင့္ဆီလက္ေဆာင္ပို႔လိုက္မယ္။

ေရႊယြန္းအသြင္က အင္း. . .သူ႔ကို ဘာလက္ေဆာင္ေလးပို႔လိုက္ရင္ေကာင္းမလဲ ဆိုၿပီး ခဏစဥ္းစားလိုက္သည္။ ၿပီးမွအႀကံရသြားၿပီး ၾကယ္ႏွင္တံေလးတစ္ခုဆြဲၿပီး သူ႔ဆီပို႔ေပးလိုက္ သည္။ ၾကယ္ႏွင္တံေလးရဲ႕ ေဘးမွာ Star Rain ဆိုၿပီး သူ႔ရဲ႕ Nice Name ေလးကို ေရး ေပးလိုက္ သည္။

သူေယာင္မယ္ … ငါေပးတဲ့လက္ေဆာင္ သေဘာက်ရဲ႕ လား

Star Rain … အင္း . . .သေဘာက်ပါတယ္။ နင္ေရာ ခရစ္စမတ္ေန႔မွာ ဘယ္ေတြ သြားခဲ့လဲ။

သူေယာင္မယ္ … သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႔ ေလွ်ာက္လည္တယ္၊ ေနာက္ၿပီး Blazon မွာ က်င္းပတဲ့ Singin Contest ပြဲကို သြားၾကည့္တယ္။

Star Rain … သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆိုတာ ဘယ္ႏွေယာက္ ေတာင္လဲ. . .။

သူေယာင္မယ္ … အမ်ား ႀကီးပဲေပါ့။

Star Rain … ေယာက္ ်ားေလး သူငယ္ခ်င္းေတြ ေရာ. . .ရွိလား။

သူေယာင္မယ္ … အင္းရွိတာေပါ့။

Star Rain … သူတို႔ထဲမွာ နင့္ကိုစိတ္ဝင္စားေနတဲ့ လူေရာပါလား။

သူေယာင္မယ္ … အင္း ရွိခ်င္ရွိမွာ ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ငါက သူတို႔အေပၚမွာ Very Clean ပဲ၊ ဘာခံစားခ်က္မွမရွိဘူး (nothing feeling) ပါ။

Star Rain … ေတာ္ ေသးတာေပါ့။

သူေယာင္မယ္ … ဟင္း ဟင္း … ဘာမွလဲမဆိုင္ဘူး။

Star Rain … ငါ့အတြက္ေတာ့ဆိုင္တယ္ဟာ. . .ဒါေတြ နင္မသိပါဘူးေလ။

သူေယာင္မယ္ … ကဲပါ ထားလိုက္ပါေတာ့၊ ႀကီးႀကီးေခၚေနလို႔ငါသြားေတာ့မယ္။ See you too.

Star Rain … ေအး ထပ္ေတြ ႔ၾကတာေပါ့။

ေရႊယြန္းက ကြန္ပ်ဴတာကို ပိတ္လိုက္ၿပီးမွ. . .ရင္ဘတ္ကေလးကို အသာဖိသည္။

သူ တစ္ခုခုေျပာလိုက္မွာ ကို စိုးရိမ္မိတာေၾကာင့္ သူ႔ကိုအျမန္ႏႈတ္ဆက္လိုက္ရတာ ပါ။

သူ ဘာေျပာမလဲဆိုတာကိုလည္း ေရႊယြန္းသိေနသားပဲ၊ ေရႊယြန္းကလဲ သူ မေႁခြခင္ကတည္းက သူ႔ကိုေႂကြေနခဲ့တာပါ။

အခုခ်ိန္မွာ သူသာ တစ္ခုခုေျပာခဲ့ရင္. . .သူနဲ႔ေရႊယြန္းခ်စ္သူအဆင့္ကို ေျပာင္းလဲသြားေတာ့မွာ မလြဲမေသြ။

ဘာပဲ ျဖစ္ ျဖစ္. . .ေရႊယြန္း သူ႔ကို ေတြ ႔ခ်င္သည္။

ဟုတ္တယ္. . .အဲဒါ ေရႊယြန္းရင္ထဲက လာတဲ့ဆႏၵ။

ေရႊယြန္း သူႏွင့္ ခင္ခ်င္သည္။ သူ႔ကို ေရႊယြန္း မသိစိတ္တစ္ေနရာမွာ အားကိုးေနမိတာလည္းအမွန္ပါပဲ။ သူကလည္းေရႊယြန္းႏွင့္ အျပင္မွာ ခင္ၾကဖို႔ အၿမဲေျပာေနသားပဲ၊ ေရႊယြန္းကအခ်ိန္ဆြဲေနလို႔သာ. . .အခုလို အခ်ိန္ေတြ ၾကာခဲ့ရတာ ။ မနက္ျဖန္ေတာ့ သူနဲ႔ေတြ ႔ဖို႔ကို ေရႊယြန္း လက္ခံလိုက္ေတာ့မည္ ။

သူကလည္း ေရႊယြန္းကို ႏွစ္သက္္ ပံုရပါသည္။ ေရႊယြန္းကလည္း သူ႔ကို သံေယာဇဥ္တြယ္ေနမိသည္ မဟုတ္လား။

ကဲ. . .ဒါဆို ဘာလိုေသးလဲေနာ္. . .

ေရႊယြန္း သူႏွင့္ ေတြ ႔ဖို႔ ႀကိတ္ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။

မနက္ျဖန္ Online ေပၚမွာ ေတြ ႔မွ သူ႔ကိုေျပာျပရမည္ ။ သူ အံ့ဩဝမ္းသာသြားမွာ မလြဲမေသြ။

ဒီထက္ အံ့ဩစရာ Suripe ေတြ လည္း ေရႊယြန္းဥာဏ္ျဖင့္ ကြန္႔ျမဴးခ်င္ေသးသည္။

သူ႔ကို ဝမ္းသာေစခ်င္လို႔ပါ။

ေရႊယြန္းကိုျမင္လွ်င္ အံ့ဩသြားမည္ ့သူ႔ပံုစံကို ေရႊယြန္းျမင္ခ်င္လိုက္တာ. . .ေတြ းရင္းႏွင့္ ပင္ ရင္ခုန္ရသည္။

တကယ္သာဆို ေရႊယြန္း ဘယ္ေလာက္ ေပ်ာ္ေနလိုက္မလဲေနာ္. . .ေတြ းရတာ သိပ္ရင္ခုန္စရာေကာင္းေနသည္။

သူေရာ. . .သူလဲ ေရႊယြန္းလိုပဲေပါ့ေနာ္။

ရင္ခုန္ေနမယ္ မဟုတ္လား ဟင္. . .

Star Rain … သူေယာင္မယ္ေလး မနက္ျဖန္ဆို ႏွစ္ သစ္ေရာက္ၿပီေနာ္. . .Happy New Year

သူေယာင္မယ္ … Happy New Year ပါ Friend

Star Rain … မင္းကို ကိုယ္ႏွစ္ သစ္အတြက္ လက္ေဆာင္ေလးတစ္ခု အရမ္းေပးခ်င္တယ္ကြာ၊ အဲဒါမင္းလက္ခံေပးပါလား။

တိုက္ဆိုင္စြာ သူႏွင့္ ေတြ ႔ရဖို႔ အေၾကာင္းဖန္လာေတာ့ေရႊယြန္း ဝမ္းသာသြားရသည္။

ဒါေပမဲ့ မိန္းကေလးဆိုေတာ့ နည္းနည္း ေတာ့ ဟန္ဆယ္ရတာ ေပါ့. . .

သူေယာင္မယ္ … ဟင္ ဘယ္လိုေပးမွာ လဲ Rain

Star Rain … မင္းလိပ္စာကို ကိုယ့္ကိုေျပာေလ. . .ကိုယ္ပို႔ေပးလိုက္ မယ္။

သူေယာင္မယ္ … ‘ဪ’ အျပင္မွာ ေတြ ႔ၿပီး ေပးမယ္လို႔ထင္ထားမိတာ။ သူက လူလည္ပါလားေနာ္ေရႊယြန္းကို သူ အရင္သိထားခ်င္တာ …

သူေယာင္မယ္ … အဲဒါဆို ရွင္ ကၽြန္မကို သိသြားမွာ ေပ့ါ။

Star Rain … မင္းမသိေစခ်င္ရင္ . . .ကိုယ္မလာပါဘူး၊ မင္းအေၾကာင္းလည္းမစံုစမ္းပါဘူး၊ ကိုယ့္ကတိေပးတယ္။ ကုိယ္ကိုယံုပါကြာ၊ ကိုယ္မင္းေျပာသလိုပဲ ကိုယ္နဲ႔မင္းကို ကံၾကမၼာကဆံုေပးတဲ့ တစ္ေန႔က်မွ ေတြ ႔ၾကမယ္။

သူေယာင္မယ္ … တကယ္လား Rain တို႔ ေျပာတဲ့ ကံၾကမၼာကို ယံုလို႔လား။ ဒါမွမဟုတ္ တို႔နဲ႕ မေတြ ႔ခ်င္ေတာ့လို႔လား။

Star Rain … မဟုတ္ပါဘူး ကိုယ္မင္းကိုေတြ ႔ခ်င္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ စကားကို နားေထာင္ရလိမ့္မယ္၊ တကယ္လို႔ ကိုယ္ မင္းေျပာသလိုမလုပ္ခဲ့ရင္ ကိုယ္နဲ႔မင္း ဘယ္ေတြ ႔ေတာ့မလဲ၊ မင္းမုန္းသြားမွာ ေပါ့. . .အဲဒါ ကိုယ္အရမ္းစိုးရိမ္တယ္၊ မင္းကိုယ့္ကို မခင္ေတာ့မွာ လည္း ေၾကာက္မိတာေၾကာင့္ ပါ. . .မင္းကိုယ့္ကိုမယံုဘူးလား။

အင္းပါ ယံုပါတယ္၊ တို႔လိပ္စာ ေရး ေပးလိုက္ မယ္။

ေရႊယြန္းက လွ်င္ျမန္စြာ ပင္ ေနရပ္လိပ္စာကို ႐ိုက္ၿပီး Enter ခလုတ္ကို ႏိွပ္လိုက္သည္။ အဲဒီ လိုဆို လိပ္စာက သူဆီေရာက္ သြားပါၿပီ။

OK ေကာင္းၿပီ၊ ကိုယ့္လိပ္စာလည္း ႐ိုက္ျပမယ္။

သူ႔လိပ္စာကလည္း ေရႊယြန္းကြန္ပ်ဴတာမွာ ေပၚလာသည္။ လိပ္စာကို စားပြဲေပၚရွိ စာရြက္တစ္ရြက္မွာ အျမန္ ေရး မွတ္လိုက္သည္။

သူမတို႔ႏွစ္ ေယာက္ လိပ္စာေတြ အျပန္အလွန္ လဲလွယ္လိုက္ၿပီး အၿပံဳး (SMILE) ပံုေလးေတြ ႐ိုက္မိၾကသည္။

ဝမ္းသာတယ္ဆိုတဲ့ သေကၤတေလးေတြ ေပါ့။

ေရႊယြန္းရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ Star Rain သည္ ေရႊယြန္းကိုလိမ္ညာလွည့္စားမည္ ့သူ တစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူးလို႔ ယံုၾကည္ေနမိသည္။

“ဟာ … ဒါ … ဒါ” မိုးသက္တန္႔ အံ့ဩလြန္းစြာ အာမဍိတ္အသံပင္ ထြက္လို႔သြားသည္။

ဝမ္းသာလြန္းစြာ ၿပံဳးလိုက္မိသည္။ အဲဒီ အခ်ိန္က ခဏေလးပါ. . .ခဏေလးပါပဲ။

ရင္ခုန္သံတို႔ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သတ္သြားရသည္။

သူေယာင္မယ္ေပးလိုက္ တဲ့ လိပ္စာကိုၾကည့္ၿပီး မ်က္ဝန္းအိမ္မွာ မ်က္ရည္ေတြ ျပည့္လွ်ံလာရသည္။

သူေယာင္မယ္ေလးက ေရႊယြန္းတဲ့လား၊ သူ မယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပဲ ကံၾကမၼာက ဆန္းၾကယ္လွသည္။

သူ သိပ္ခ်စ္ေနတဲ့ သူေယာင္မယ္ေလးဟာ ညီမင္းရဲ႕ ေရႊယြန္း ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္လို႔ ဘယ္တုန္းကမွ မထင္ခဲ့မိပါ။

အခုေတာ့လည္း သူ႔ရဲ႕ စိတ္ကူးယဥ္ အိမ္မက္ကေလး႐ုတ္တရတ္ႀကီးပ်က္သြားသလို ရင္ထဲမွာ ဟာလာဟင္းလင္းႀကီး ျဖစ္သြားရသည္။

သူေယာင္မယ္ … Rain ပို႔ေပးလိုက္ တဲ့ လက္ေဆာင္ေလးကိုေစာင့္ေနမယ္ေနာ္. . .

ပို႔ေပးထားတဲ့စာေလးကိုဖတ္ၿပီး သူ ေတြ ေဝေနမိသည္။ စားပြဲေပၚက သူမအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး hand mode ႀကိဳးေလးေတြ နဲ႔ သူကိုယ္တိုင္လုပ္ထားတဲ့ ပိုက္ဆံအိတ္ေလးကို လွမ္းၾကည့္ၿပီး. . .

Star Rain … ကိုယ္ပို႔ေပးလိုက္ မယ္ေလဟု ႐ိုက္ေပးလိုက္ သည္။ သူမအတြက္ သူရဲ႕ လက္ေဆာင္ ဒီပိုက္ဆံအိတ္ကေလးကိုေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ လက္ေဆာင္ေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ထားခဲ့မိတဲ့ သူအတြက္ေတာ့ ဒီေန႔မွာ သူ မ်က္ရည္မက်ဘဲ မေနႏိုင္ေတာ့ပါ။

သူေယာင္မယ္ကို သူ႔ဘဝရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးတစ္ခုအ ျဖစ္နဲ႔ သူ အၿမဲပဲ တမ္းတေနခဲ့တာပါ။

အဲဒီ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးကို ဘယ္ေတာ့မွ အဆံုး႐ံႈးမခံဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္ထားခဲ့တာပါ။

အခုေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ယံုၾကည့္ခ်က္ေတြ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ကို သူကိုယ္တိုင္ပဲ ဖ်က္ဆီးပစ္ရေတာ့မည္ ။

သူေယာင္မယ္ရယ္၊ ကိုယ့္ကို ခြင့္လႊတ္ေပးပါ။

ကိုယ္ မင္းကို ညာရေတာ့မယ္။

ၿခံထဲက ဒန္းေပၚမွာ ထိုင္ၿပီး ဂစ္တာတီးေနေသာ ညီမင္းကို သူလွမ္းၾကည့္မိသည္။

အခ်စ္အတြက္ဆို. . .ကံမေကာင္းခဲ့ေသာ ညီမင္းကိုအခ်စ္စစ္နဲ႔ ေတြ ႔ေစခ်င္မိသည္။ ညီမင္း တကယ္ခ်စ္မိတဲ့ေရႊယြန္းဟာ သူေယာင္မယ္ေလး ျဖစ္ေနတာ သူ႔အတြက္ ကံဆိုးမႈ တစ္ခု ျဖစ္သလို ညီမင္းအတြက္ ကံေကာင္းမႈ ပဲ ျဖစ္သည္။

သူ ညီမင္းဆီ ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။

ညီမင္းက သူ႔ကိုေတြ ႔ေတာ့ တီးေနတဲ့ ဂစ္တာကို ေဘးမွာ ေထာင္ထားလိုက္သည္။

“မင္းကို ေျပာစရာရွိလို႔ကြ”

သူက ဘာမွ မ ျဖစ္သလိုမ်က္ႏွာထားနဲ႔ ညီမင္းကို လွမ္းေျပာလိုက္သည္။ တကယ္ေတာ့ သူ႔ရင္ထဲမွာ မီးေတာက္ေနတာပါ။

“ဟာ ထူးထူးဆန္းဆန္းပါလား. . .ဘာလဲ”

“ေရႊယြန္းကို တကယ္ခ်စ္လား” လို႔ သူ ေမးလိုက္ေတာ့ ညီမင္းက ရယ္ၿပီး. . .

“ဪ ဘာမ်ား လဲလို႔ကြာ. . .ခ်စ္တာေပါ့၊ တကယ္ကို ခ်စ္တာ”

“ခ်စ္ရင္ မင္း ဖြင့္ေျပာပါလား”

“သူ႔ဘက္ကလဲ ရွိေသးတယ္ေလကြာ၊ သူ ငါ့ကို ခ်စ္ပါ့မလား”

ညီမင္းရဲ႕ အသံက စိတ္ပ်က္ အားေလ်ာ့သြားသည္။ ဟုတ္လည္းဟုတ္ပါသည္။ ေရႊယြန္းရဲ႕ ပံုစံေလးက လံုးဝ ႐ိုး႐ိုးသားသား ေအးတိေအးစက္ကေလး ဆိုေတာ့ ညီမင္းအတြက္စိုးရိမ္ရတာ လဲ မမွာ းပါ။

“အဲဒီ အတြက္ မပူပါနဲပကြာ၊ မင္းကို ငါအၾကံဥာဏ္ေပးမယ္”

ညီမင္းက သူ႔ရဲ႕ စကားကို အ့ံဩသြားကာ သူ႔ဘက္လွည့္ၾကည့္ၿပီး. . .

“မင္း. . .တကယ္ေျပာတာလား၊ ဘယ္လိုအႀကံဥာဏ္ေပးမွာ လဲ”

သူကလည္း ညီမင္းရဲ႕ ပခံုးကို လွမ္းဖက္ၿပီး အားကိုတင္းလ်က္. . .

“ဒီလိုကြာ. . .ငါလဲ ဒီေန႔မွသိတာပါ၊ ငါ ညဘက္ အားရင္ chatting ထိုင္တယ္ေလကြာ၊ မင္းသိတယ္မွလား”

ညီမင္းက ေခါင္းညိတ္ျပသည္။

“အဲဒီ မွာ သူေယာင္မယ္ဆိုတဲ့ တစ္ေယာက္ လဲ ငါ့ Account ထဲမွာ ရွိတယ္၊ သူနဲ႔ငါ တစ္ခါတစ္ေလအားရင္ေျပာ ျဖစ္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ လူခ်င္းေတာ့လံုးဝမသိဘူး၊ ဒီေန႔မွသူ႔လိပ္စာေျပာျပေတာ့မွ သိသြားတာ၊ အဲဒါ ေရႊယြန္းရဲ႕ လိပ္စာ ျဖစ္ေနတယ္”

“ေနပါဦး၊ မင္းနဲ႔ သူနဲ႔က အင္တာနက္ (internet) ထဲမွာ ေတာ္ ေတာ္ ခင္ေနၾကၿပီလား”

ညီမင္း ကပ်ာကယာ ေမးခြန္းထုတ္သည္။

“အင္း ခင္တာေတာ့ ခင္ပါတယ္။ သိေနတာလဲ ၾကာပါၿပီ၊ ဒါေပမဲ့ကြာ chatting ဆိုေတာ့လဲ အေပ်ာ္သေဘာပါပဲ၊ ေလးေလးနက္နက္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ၊ မင္းသာ Star rain ဆိုရင္ သူအံ့ဩသြားမွာ ပဲ။ ၿပီးေတာ့. . .သိထားၿပီးသားလူဆိုရင္ မင္းအတြက္ ပိုအဆင္ေျပမလားလို႔ ခ်က္ခ်င္း မေျပာေသးဘဲနဲ႔ G Talk နဲ႔ အရင္ေျပာၾကည့္ေလ. . .ၿပီးမွ သူအံ့ဩသြားေအာင္ ေျပာျပလိုက္ေပါ့မေကာင္းဘူးလား”

“ဟုတ္တယ္၊ အဲဒီ လိုပဲလုပ္မယ္၊ မင္းရဲ႕ account ကိုငါ့ ဒီေန႔ကစၿပီး သံုးေတာ့မယ္၊ Thank You မိုးသက္တန္႔”

သူတို႔ႏွစ္ ေယာက္ လံုး ၿပိဳင္တူရယ္လိုက္မိၾကသည္။

“ဒါေပမဲ့ မင္းဆီက ငါ ကတိတစ္ခုေတာ့ ေတာင္းမယ္”

မိုးသက္တန္႔က ညီမင္းကို စိုက္ၾကည့္ၿပီးေျပာလိုက္သည္။

“ဘာကတိလဲ”

“မင္းကို ငါက အခ်စ္ကိုတန္ဖိုးထားတဲလူ တစ္ေယာက္ ပဲ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ မင္း ေရႊယြန္းကို တကယ္ခ်စ္ပါ၊ သူစိတ္ခ်မ္းသာမႈ ရေအာင္ ဖန္တီးေပးပါ”

“ဟာ ညီမင္းရာ. . .ဒါေျပာစရာေတာင္ မလိုပါဘူးကြာ ငါတကယ္ခ်စ္တာပါ. . .ကတိေပးပါတယ္ကြာ၊ မင္းစိတ္ခ်ပါ”

“စိတ္ခ်ပါတယ္ကြာ. . .ကဲ ဒီအခ်ိန္က သူရွိတတ္တယ္ထင္တယ္၊ မင္းသြားေျပာေတာ့ေလ. . .”

ဒီအခ်ိန္က သူနဲ႔သူေယာင္မယ္ရဲ႕ ေျပာေနက်အခ်ိန္ပါ။ ေန႔တိုင္းလိုလိုပဲေပါ့. . .သူ သတိရသလိုလို ျပန္တမ္းတမိေတာ့မ်က္ရည္မ်ား ေတာင္ ဝဲခ်င္လာေသာ ေၾကာင့္ ထ,ထြက္သြားဖို႔ျပင္လိုက္သည္။

“ခဏေနပါဦးကြာ. . .သူ႔အေၾကာင္းေတြ နဲနဲေျပာျပဦးေလ. . .” ညီမင္းက လွမ္းေမးေတာ့ သူက. . .

“သူက ပန္းေရာင္ ႀကိဳက္တယ္၊ ပီဇာမုန္႔ႀကိဳက္တယ္၊ ေရခဲမုန္႔လဲႀကိဳက္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ … တိရစၦာန္ေတြ လဲခ်စ္တတ္တယ္၊ ပိုးဟပ္နဲ႔ အိမ္ေျမႇာင္ကိုေတာ့ သူ အရမ္းေၾကာက္တယ္။ ၿပီးေတာ့. . .ကတိမတည္တဲ့ လူေတြ ကိုလဲ မုန္းတယ္၊ မင္း သူနဲ႔စကားေျပာတဲ့အခါ သတိထားေပါ့ကြာ. . .ငါလဲ ဒီေလာက္ပဲ သိတယ္”

“ေက်းဇူးပဲကြာ”

သူ ထြက္လာခဲ့မိသည္။ သူ႔ရင္ထဲမွာ မြန္းက်ပ္လြန္းလို႔ပါ သူေယာင္မယ္ရယ္။ မင္းအတြက္လည္း ညီမင္းက လူေကာင္း တစ္ေယာက္ ျဖစ္မွာ ပါ။

“သက္တန္႔”

ညီမင္းက လွမ္းေခၚေတာ့. . .သူ ေျခလွမ္းေတြ ရပ္ၿပီး လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။

“မင္း သူ႔ကို ခ်စ္မေနပါဘူးေနာ္”

ညီမင္းရဲ႕ စကားေၾကာင့္ သူၿပံဳးၿပီး ေခါင္းယမ္းျပလိုက္ရသည္။

“မခ်စ္ပါဘူးကြာ”

သူ. . .စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနတဲ့ပံုစံကို သိသာသြားလို႔လား၊ အတတ္ႏိုင္ဆံုး မ်က္ႏွာကို ျပင္ထားလိုက္ရသည္။

ညီမင္း ရိပ္မိသြားလို႔ လံုးဝမ ျဖစ္ပါ။

သူေယာင္မယ္ဟာ သူ႔ရဲ႕ စိတ္ကူးယဥ္ကမၻာေလးထဲမွာ အၿမဲတမ္းရွိေနမယ့္သူပါ. . .။

ေရႊယြန္းသည္ အိပ္ရာကႏိုးၿပီး မ်က္လံုးႏွစ္ လံုးပြင့္တာႏွင့္ အရင္ဆံုးသတိရမိတာက ညက Star Rain ကို လိပ္စာေပးၿပီးေနာက္ သူေျပာခဲ့ေသာ … “အိပ္ရာထတာနဲ႔ အိမ္ေရွ႕ထြက္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ေနာ္” ဟူေသာ စကား ျဖစ္သည္။

သူမ ခ်က္ခ်င္း ပဲ အိမ္ေရွ႕ေျပးထြက္လာခဲ့သည္။

အိမ္ေရွ႕မွာ … ႀကီးေမက သတင္းစာဖတ္ရင္း လွမ္းၾကည့္ၿပီး …

“သမီးႏိုးၿပီလား ဟိုမွာ ၾကည့္ပါဦး သမီးရယ္ … သမီးသူငယ္ခ်င္း ေပးခိုင္းတယ္လို႔ ေျပာၿပီး ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ က လာေပးသြားတာ”

ႀကီးေမက ဖဲျပားအျပာေရာင္ ေလးႏွင့္ ပတ္ကသ္ထုပ္ထားေသာ ေလးေထာင့္ဘူးေလးတစ္ဘူးႏွင့္ ထင္းရွဴးပင္ေပါက္ေလးကို ညႊန္ျပၿပီး ေျပာသည္။

“ဟယ္ သစ္ပင္ေပါက္ေလး ႀကီးေမရယ္၊ ခ်စ္စရာေလးေနာ္ … လွလိုက္တာ”

“သမီးသူငယ္ခ်င္းက ဘာလို႔ကိုယ္တိုင္မေပးတာလဲ၊ သူလက္ေဆာင္ေပးမယ္ဆိုတာ သမီးကို ႀကိဳေျပာၿပီးသားလား…”

“ဟုတ္ သမီးသိၿပီးသားပါ … သူကိုယ္တိုင္မလာအားလို႔ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္၊ သမီး ဒါကို ၿခံထဲမွာ သြားစိုက္လိုက္ဦးမယ္ေနာ္ …”

“ေအး. . .ေအး”

ေရႊယြန္းက ႀကီးေမ ေနာက္ထပ္ေမးလာမည္ ့ ေမးခြန္းေတြ ကို မေျဖတတ္ေတာ့မွာ စိုးတာေၾကာင့္ ႀကီးေမ ေရွ႕ကေန လွစ္ခနဲထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။

ႀကီးေမက ဘာမဟုတ္တာေလးႏွင့္ ေမေမ့ကို ေျပာျပအသိေပးတတ္သည္ မဟုတ္လား။

သူေပးသည့္ ထင္ရွဴးပင္ေလးကို စိုက္ေနရင္း သူ႔အေၾကာင္းစဥ္းစားမိသည္။ သူဟာ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးပါလိမ့္။ ေရႊယြန္း သိခ်င္လိုက္တာ။ အဂၤလန္က Prince Wailliam လိုလား၊ ဒါမွမဟုတ္ေရာဘတ္ပတ္တင္ဆန္လို ပံုစံလား။

သူမ, ထင္သလိုမဟုတ္ဘဲ ဝတုတ္ႀကီးမ်ား ျဖစ္ေနမလား၊ ဒါမွမဟုတ္ အခုေခတ္လူငယ္ေတြ လို ခပ္ပိန္ပိန္ ခပ္ႏြဲ႔ႏြဲ႔လား။ အဲဒီ လိုမ်ိဳးေတြ ေတာ့ ေရႊယြန္းသေဘာမက်ပါ။ အရပ္ရွည္ရွည္၊ အသားခပ္လတ္လတ္နဲ႔၊ ေမး႐ိုးေလးေထာင့္က်က်ႏွင့္ Body Structure ခပ္ေထာင့္ေထာင့္ရွိမွသာ ေယာက္ ်ားပီသသည္ဟုထင္မိသည္။

သူ ကေတာ့ ဘယ္လုိပံုစံရိွမယ္မွန္း မသိခ်င္ပါ။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ ျဖစ္ သူ႔ကိုေတာ့ ေရႊယြန္းႏွစ္သက္္ မွာ ေသခ်ာပါသည္။ သူေပးတဲ့ သစ္ပင္ေလးကို ေသခ်ာစိုက္ထားခဲ့တဲ့ ေနာက္မွာ လက္ေဆာင္ဘူးေလးကို ဖြင့္ၾကည့္ဖို႔ အခန္းထဲဝင္လာခဲ့သည္။ ပက္ကင္ဖြင့္လိုက္ေတာ့ “ဟယ္ေတာ့” ဟုႏႈတ္မွ ေရရြတ္မိသည့္အထိ အံ့ဩသြားရသည္။

လက္ေဆာင္ဆိုေတာ့ ေရႊယြန္းစိတ္ထဲမွာ ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွဝယ္ထားသည့္ တန္ဖိုးရွိပစၥည္းတစ္ခုလို႔သာ ထင္ထားမိတာ။ အခုေတာ့ Hand made ႀကိဳးေလးေတြ နဲ႔ သူကိုယ္တိုင္လုပ္ထားတဲ့ ပိုက္ဆံအိတ္ေလးေလ။ စိတ္ကူးက ေတာ္ ေတာ္ လွပႏူးညံ့ေနသည္။ သူမႏႈတ္ခမ္းေလးေတြ ၿပံဳးသြားရသည္။ ေရႊယြန္းအတြက္ေတာ့ သူေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ေလးက တန္ဖိုးရွိလြန္းစြ …။ သူ႔လက္နဲ႔ထိေတြ ႔ကိုင္တြယ္ၿပီး သူကိုယ္တိုင္ အခ်ိန္ေပး ဖန္တီးထားတာမို႔ ေလးနက္မႈ က ရွိၿပီေပါ့။

“Star Rain ရယ္ရွင္ေပးတဲ့လက္ေဆာင္ကို ေရႊယြန္းအရမ္းႀကိဳက္ပါတယ္။ ရွင့္ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေသခ်ာသိမ္းထားပါ့မယ္။” ဟု Star Rain ဆီ ခ်က္ခ်င္း mail ပို႔လိုက္သည္။

ေရႊယြန္းႏွလံုးသားမွာ ပီတိလိႈင္းေလး လူးလြန္႔လႈပ္ခတ္ေနသည္။

တကယ္ေတာ့ သူမရဲ႕ Star Rain ဟာ သူမ,ထင္သလိုမဟုတ္ဘဲ သံေယာဇဥ္ေတြ အားလံုးကို တျခား တစ္ေယာက္ ဆီလက္လႊဲထားခဲ့ၿပီးဆိုတာသိလွ်င္ သူမ ဘယ္ေလာက္ထိ ေၾကကြဲခံစားရမည္ ဆိုတာ မသိရွာ။

Star Rain ဘက္ကက်ေတာ့လည္း သူမပို႔ထားတဲ့ Mail ေလးကို ဖြင့္ဖတ္ခြင့္ရတာ ေနာက္ဆံုးပဲလား မေသခ်ာ။

သူ႔ရဲ႕ ဒီနာမည္ ဟာ ေနာက္ဆို ညီမင္းအတြက္ ျဖစ္သြားခဲ့ၿပီမဟုတ္လား။

အမွန္တရားကို သူမ သိျမင္သြားလို႔မ ျဖစ္။ မိုးသက္တန္႔တစ္သက္လံုး ႏႈတ္လံုလံုႏွင့္ လွ်ိဳဝွက္ထားရမွာ ။ ေရွ႕ဆက္လာမယ့္ ဇာတ္လမ္းေလးကိုသာ နံေဘးကေန တိတ္တဆိတ္ေစာင့္ၾကည့္ေနရမွာ မိုးသက္တန္႔ သက္ျပင္းအခါခါ ခ်ေနမိသည္။

“တီ … တီ … တီ”

ေရႊယြန္းက စားပြဲေပၚတင္ထားေသာ သူမရဲ႕ ဖုန္းေလးျမည္ လာေသာ ေၾကာင့္ ဖတ္လက္စ, စာအုပ္ကိုပိတ္ၿပီး ဖုန္းနံပါတ္ေလးကိုၾကည့္လိုက္သည္။ ဒါ …. ညီမင္းရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္ပဲ။

အခုတေလာ ညီမင္းက သူမ, ဆီ မၾကာခဏ ဖုန္းဆက္ေနတာ သူမ, သတိထားမိပါသည္။

“ဟယ္လို”

သူမ, ဖုန္းကို ဖြင့္ၿပီးနားေထာင္လိုက္သည္။

“ယြန္းလား၊ ညီမင္းပါ”

“ဟုတ္ကဲ့”

ညီမင္းက သူမ, ကိုသူမ်ား ေတြ ေခၚသလို “ယြန္း” လို႔လည္ေခၚတတ္လာသည္။

“တနဂၤေႏြေန႔က်ရင္ ျမရိပ္ညိဳမွာ Show ပြဲရွိတယ္၊ ယြန္းၾကည့္ခ်င္လား၊ အားလံုးက ယြန္းႀကိဳက္တဲ့ အဆိုေတာ္ ေတြ ခ်ည္းပဲ”

“ဟုတ္လား၊ ဘယ္သူေတြ လဲ ဟင္ . . . ေရႊယြန္းက ဘယ္အဆိုေတာ္ ေတြ ႀကိဳက္လဲ ရွင္သိလို႔လား”

“သိတာေပါ့ . . . ေရႊယြန္းက R ဇာနည္၊ ရဲေလး၊ ဝိုင္းစု၊ ခ်မ္းခ်မ္း၊ ၿပီးေတာ့ေအသင္ခ်ိဳေဆြ ဟုတ္တယ္မွတ္လား”

ညီမင္းရဲ႕ စကားသံေၾကာင့္ သူမ, အံ့ဩၿပီး မ်က္လံုးေလးမ်ား ဝိုင္းသြားရသည္။ အဲဒီ ညီမင္း တစ္ေယာက္ သူမ, ႀကိဳက္တာေတြ ဘယ္လိုမ်ား သိေနလဲ မသိဘူး။

“ဟုတ္တယ္၊ အဲဒါ ေရႊယြန္းႀကိဳက္တဲ့ အဆိုေတာ္ ေတြ ခ်ည္းပဲ၊ ကိုညီမင္း ဘယ္လိုသိေနတာလဲ ဟင္”

သူက Star Rain ျဖစ္ေနမလားဟု ေရႊယြန္းထင္မိသည္။ ေရႊယြန္းအႀကိဳက္ေတြ အားလံုးသိေနခဲ့သူက Star Rain တစ္ေယာက္ တည္းပဲ မဟုတ္လား။

“ဒီလိုပဲေပါ့ ယြန္းရဲ႕ ၊ ဒါနဲ႔ယြန္း အခုဘာေတြ စဥ္းစားေနလဲ”

“ရွင္ဘာလို႔ေမးတာလဲ”

“ယြန္း အသံတိတ္သြားလို႔ပါ။ ယြန္းတစ္ခုခု သတိရမိလားလို႔ ေမးတာပါ”

“အင္း . . . ယြန္း တစ္စံု တစ္ေယာက္ သတိရသြားမိလို႔ပါ၊ အဲဒါ ကိုညီမင္းက ဘယ္လိုသိတာလဲ”

“ယြန္း သတိရမိတာ ဘယ္သူလဲ”

“ေျပာခ်င္ပါဘူး”

“ကၽြန္ေတာ္ ကိုခင္ရင္ ေျပာျပပါခင္ဗ်ာ”

“ဟင့္အင္း . . . ဘယ္သူမွ မဟုတ္ပါဘူး၊ ယြန္းနဲ႔ Online မွာ သိတဲ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ကိုပါ”

“ဘယ္သူလဲ၊ သူရဲ႕ Nick Name က Star Rain ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္”

“ရွင္ ဘယ္လို”

ေရႊယြန္း တအ့ံတဩ ျဖစ္သြားရသည္။ ညီမင္းက ေရႊယြန္းထင္သလိုပဲ Star Rain ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ သူမတရားဘူး၊ ေရႊယြန္းကို ေျပာျပသင့္တာေပါ့။

သူက သိႏွင့္ ၿပီး ေရႊယြန္းက မသိရတဲ့အတြက္ ရင္ထဲမခ်င့္မရဲ ျဖစ္ကာ ရွက္လည္းရွက္ စိတ္လည္းဆိုးမိသည္။

“ဘာလဲ၊ သိလို႔လား”

“ဟင္အင္း မသိပါဘူး၊ ဘယ္က Star Rain လဲ”

“တကယ္မသိဘူးလား၊ ဒါဆို သူေယာင္မယ္ကိုေတာ့သိမွာ ေပါ့”

“ေတာ္ ၿပီး . . .ေတာ္ ၿပီ ေရႊယြန္း ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီ”

ဟု ဆိုကာ ဖုန္းပိတ္လိုက္သည္။

ဒါဆို ေသခ်ာပါသည္။ သူကေရႊယြန္း အရမ္းေတြ ႔ခ်င္ေနခဲ့မယ့္ Star Rain ေလးပဲေပါ့။ ကံၾကမၼာက ေရႊယြန္းတို႔ကိုမထင္မွတ္ဘဲ ဆံုေပးလိုက္ တာ . . .ေရႊယြန္းကို သူက ႏွစ္ သစ္လက္ေဆာင္ေပးမယ္ဆိုၿပီး လိပ္စာခ်င္း ဖလွယ္လိုက္ေတာ့မွသူသိသြားတာေနမွာ ။

အဲဒါကို သူ ေရႊယြန္းကို ေျပာမျပခဲ့ဘူး။ ေတာ္ ေတာ္ ဆိုးတဲ့ညီမင္းပဲ။ ဖုန္းျပန္ေခၚရင္ ေကာင္းေကာင္း ရန္ေတြ ႔ပစ္ရမည္ ဟုေတးမွတ္ထားလိုက္သည္။

“တီ . . . တီ” ဟုဖုန္းေလးက ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလို ျပန္ျမည္ လာခဲ့သည္။ ေရႊယြန္းထင္သလိုပဲ ညီမင္းက ဖုန္းျပန္ေခၚလိုက္တာပဲ ျဖစ္သည္။

“ေဟ့ . . . ဘာလို႔ဖုန္းခ်လိုက္တာလဲ”

“ဖုန္းခ်လိုက္တာသိရက္နဲ႔ ဘာလို႔ ျပန္ဆက္ရတာ လဲ”

“ကိုယ္ေျပာမယ့္စကားကို ခဏေလာက္ အေလးအနက္နားေထာင္ေပးပါ ယြန္းရယ္”

လို႔ဆိုတဲ့ သူ႔အသံခ်ိဳခ်ိဳကိုၾကားမွ ရင္ထဲ အလုိလိုေပ်ာ့ေပ်ာင္းႏူးညံ့သြားရသည္။ သူ႔ကိုေျပာမည္ ဟုစဥ္းစားထားတဲ့စကားေတြ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္း မသိေတာ့ပါ။

ကိုယ္ တမင္သက္သက္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ထားတာ မဟုတ္ပါဘူးကြာ . . . တိုက္ဆိုင္လို႔သိသြားခဲ့ေပမယ့္၊ မင္းကို ကိုယ္ဘယ္လိုေျပာရမွန္း မသိခဲ့ဘူး၊ ကိုယ္ အရင္သိသြားလို႔ မင္းကို အားနာမိတာလဲ ပါတယ္၊ ကိုယ္ေျပာေနတာေတြ ကို မင္းယံုရဲ႕ လား”

မိုးသက္တန္႔ သင္ေပးတဲ့အတိုင္း သူ ယြန္းကို ေျပာေနေပမယ့္ စိတ္ထဲက မလံုသလို ခံစားရသည္။ ယြန္းကို ညာမိတာသူ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ညာမိတာလည္း ယြန္းကို သိပ္ခ်စ္မိသြားလို႔ပါကြာ။

“အင္းပါ ယံုပါၿပီ . . . သူေယာင္မယ္နဲ႔ Star Rain က ကံၾကမၼာကို ယံုခဲ့ၾကတယ္ေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ ယြန္းတို႔ကို ကံၾကမၼာက သနားသြားၿပီး ဆံုေပးလိုက္ တာ ျဖစ္မယ္ေနာ္”

“ဟာ. . .ယြန္း တကယ္ေနာက္တယ္”

“ေနာက္တာမဟုတ္ဘူး ကိုညီမင္းရဲ႕ ၊ ေရႊယြန္း ကေတာ့ ကံၾကမၼာကို ယံုတယ္ သိလား”

ကိုယ္ညာေနတာကိုသာ မင္းသိရင္ မင္းရဲ႕ ကံၾကမၼာကိုဆက္ယံုေနဦးမွာ လား ယြန္းရယ္. . . ။

“ကိုယ္လဲ ယံုပါေတာ့ကြာ”

“ေရႊယြန္း ဒီေန႔သိပ္ေပ်ာ္တာပဲသိလား”

“ဘာ ျဖစ္လို႔လဲ”

“ေရႊယြန္း သိခ်င္ေနတဲ့လူကို သိခြင့္ရလို႔ေပါ့”

“ယြန္း တကယ္ပဲ Star Rain ဆိုတာကို အေလးအနက္ထားခဲ့လို႔လား”

“အင္းေပါ့ . . . ရွင္ေရာ”

“ကိုယ္လဲ မင္းလိုပဲေပါ့ကြာ” တဲ့

ေရႊယြန္းရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးသြားရသည္။ ယြန္းတို႔ကို ဆံုေပးခဲ့တဲ့ ကံၾကမၼာကိုလည္း သိပ္ေက်းဇူးတင္မိပါသည္။

ယြန္းရယ္ မင္းက Online ေပၚမွာ ခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းကိုေတာင္ သိပ္အေလးအနက္ထားတာပဲလား။ ယြန္းရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ေလးကို ညီမင္း သိပ္ေလးစားသြားရသည္။

ညီမင္းတို႔ ဖုန္းေျပာေနတာကို မၾကားခ်င္တာေၾကာင့္ မိုးသက္တန္႔က နံရံမွာ ခ်ိတ္ထားေသာ ဂီတာကို လွမ္းယူလိုက္ၿပီး . . . သီခ်င္းဆုိေနလိုက္သည္။ သီခ်င္းဆိုေနရင္ သီခ်င္းေလးထဲမွာ ေပ်ာ္ဝင္ၿပီး ခံစားေနရတာ ေတြ ကို ေခတၱခဏေတာ့ေမ့သြားႏိုင္တာပဲေလ။ ဒါေပမဲ့ သီခ်င္းဆိုေနရင္လည္း သူမကိုေတာ့ သတိရေနမိတာပါပဲ။

“ေျပာျပခ်င္တယ္ အခ်စ္စကားေတြ ထာဝရသိမ္းထားရမယ္ေလ xxx တို႔ႏွစ္ ေယာက္ အေၾကာင္းေတြ ကံၾကမၼာကိုပဲ အျပစ္ဖြဲ႔ရမလားေလ xxx နာက်င္တဲ့ မ်က္ရည္ျမင္ႏိုင္မလား အခ်စ္ေရ xxx ဘယ္အခ်ိန္မွာ လဲ ဘယ္ေနရာမွာ လဲ xxx အၾကင္နာေတြ ဖြင့္ေျပာခြင့္ရွိတယ္ အေျဖမသိခဲ့တာေတာ့လဲ သံသရာရွည္မယ္ ဒဏ္ရာေတြ နဲ႔နာက်င္စြာ ေလွ်ာက္လွမ္းရေတာ့မယ္ xxx ရင္မွာ သိုဝွက္ဆဲ လွ်ိဳ႕ဝွက္အခ်စ္ရယ္ xxx မခ်စ္တတ္သူေတြ ရဲ႕ ၾကားမွာ အခ်ိန္လြန္ၿပီးေတာ့ ေရာက္လာသလားအခ်စ္စစ္တရားရယ္ ဘယ္လိုျပန္ၿပီး ေမ့ေဖ်ာက္ႏိုင္မလဲေလ xxx ရင္မွာ မိုးစက္ေတြ xxx သံသရာအဆံုးထိေလအခ်စ္စစ္ေတြ ႔မွ xxx တကယ္ခံစားတတ္ၿပီေလ xxx ဒီလိုအခ်ိန္မွာ အေဝးႀကီး ေဝး xxxxxxx”

ညီမင္းက ဖုန္းေျပာေနရင္းမွ မိုးသက္တန္႔ကို လွမ္းၾကည့္မိသည္။ အယ္လ္လြန္းဝါရဲ႕ “လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်စ္” သီခ်င္းကို ဂစ္တာတီးၿပီး ခံစားခ်က္ပါပါ သီဆိုေနေလသည္။

“ကိုညီမင္း သီခ်င္းသံၾကားရတယ္ေနာ္ . . . သီခ်င္းဖြင့္ထားတာလားဟင္”

“မဟုတ္ဘူး ေရႊယြန္း၊ မိုးသက္တန္႔ ဂစ္တာတီးၿပီး သီခ်င္းဆိုေနတာေလ”

“ဟင္ ဟုတ္လား၊ အသံေကာင္းတယ္ေနာ္၊ ကိုညီမင္ေရာ ဂစ္တာတီးတတ္လားဟင္”

“ကိုယ္က သိပ္မရဘူး၊ မိုးသက္တန္႔က ဝါသနာပိုပါတယ္ေလ၊ ဒီေကာင္က အၿမဲတမ္းလဲ သီခ်င္းနားေထာင္တယ္”

“ဪ”

“ဘယ္ ျဖစ္လို႔ေမးတာလဲ ေရႊယြန္း”

“ဘာမွမ ျဖစ္ပါဘူး၊ ေရႊယြန္းလဲ ဂစ္တာတီးဝါသနာပါတယ္သိလား၊ ဂစ္တာအရမ္းတီးတတ္ခ်င္တာပဲ၊ ကိုညီမင္းသာဂစ္တာတီးတတ္ရင္ ေရႊယြန္းကို သင္ေပးဖို႔ေျပာမလို႔ပါ”

“ဟာ. . .ရပါတယ္ ေရႊယြန္းရဲ႕ ၊ ကိုယ္ သင္ေပးမွာ ေပါ့၊ ကိုယ္က ဂစ္တာတီးတာကို အရမ္းႀကီး ဝါသနာမပါေပမယ့္၊ မိုးသက္တန္႔က သင္တန္းတတ္ေတာ့ ကိုယ္ပါလိုက္တတ္ ျဖစ္တယ္ေလ၊ အဲဒါေၾကာင့္ နည္းနည္း ပါးပါးေလ့က်င့္ရင္း တီးတတ္ သြားပါတယ္၊ ေရႊယြန္းအားတဲ့ေန႔ေျပာေလ၊ ကိုယ္ ဂစ္တာယူလာခဲ့မယ္၊ ေရႊယြန္းအားတဲ့ေန႔ေျပာေလ၊ ကိုယ္ရယ္. . .ေရႊယြန္းရယ္. . .မိုးသက္တန္႔ရယ္ ဂစ္တာတီးၿပီးသီခ်င္းဆိုၾကမယ္ေလ၊ ကိုယ္က ေရႊယြန္းကို ဂစ္တာတီးတတ္ေအာင္လဲ သင္ေပးပါ့မယ္”

“အင္းေကာင္းသားပဲ၊ ဒါဆို ေရႊယြန္းသူငယ္ခ်င္း လဝန္းအိမ္ကိုလဲ ေခၚခဲ့မယ္ေနာ္၊ ဒါမွ ေရႊယြန္းတို႔ေလးေယာက္ ဆို . . . ပိုေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတာေပါ့ မဟုတ္ဖူးလား”

“သူငယ္ခ်င္းကိုပါ ေခၚခဲ့မယ္ဆိုေတာ့ ေရႊယြန္းတို႔ကကိုယ္တို႔အိမ္ကို လာမွာ လား”

“ဟင့္အင္း. . .အိမ္ကိုေတာ့ မလာခ်င္ပါဘူး”

ေရႊယြန္းဘက္က “ဒါဆိုရင္” ဟု စကားစ,ၿပီး အသံ ခဏတိတ္သြားၿပီးမွ . . .

“Ok သိၿပီ . . . ကိုညီမင္း ကန္ေတာ္ ႀကီးထဲမွာ ဂစ္တာသြားတီးၾကမယ္ေလ . . . မေကာင္းဘူးလား”

“အင္း ေကာင္းပါတယ္၊ ေရႊယြန္းသြားခ်င္တဲ့ေန႔ ကိုယ့္ကိုေျပာေလ . . . ဟုတ္ၿပီးလား”

“ဟုတ္ကဲ့ ကိုညီမင္း . . .ဒါဆို ေရႊယြန္း ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္”

“Ok ေလ”

ေရႊယြန္းက ေခါက္ဖုန္းေလးကို ပိတ္ၿပီး အိမ္ထဲျပန္ဝင္လာခဲ့သည္။

“သမီး ေရႊယြန္း . . . ဒီမွာ တီဗီြလာၾကည့္ပါဦး၊ သမီး ႀကိဳက္တဲ့ Champion Dance အစီအစဥ္လာေနၿပီ”

“ဟင္ ဟုတ္သားပဲ ေရႊယြန္းေမ့ေနတာ ႀကီးေမးရဲ႕ ၊ အဲဒီ အစီအစဥ္ဆို ၾကည့္မွာ ေပါ့” ဟုေျပာရင္း ႀကီးေမေဘးက ထိုင္ခံုမွာ ဝင္ထုိင္ ျဖစ္သည္။

MRTV-4 မွာ လာေသာ The Champion of the Dance အစီအစဥ္ကုိ ေရႊယြန္း ႏွစ္သက္္ ပါသည္။ အဲဒီ အစီအစဥ္က ေဖ်ာ္ေျဖမႈ သာမက Performance လဲ ပါတာေၾကာင့္ ၾကည့္လို႔ေကာင္းပါသည္။

“ႀကီးေမ ဘယ္အဖြဲ႔ႏိုင္မယ္လို႔ ထင္လဲဟင္”

ပထမအဖြဲ႔ရဲ႕ တင္ဆက္မႈ အၿပီးမွာ ဒုတိယအဖြဲ႔က ထပ္မံေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္ေနစဥ္မွာ ေရႊယြန္းက ေမးတာ ျဖစ္သည္။

“မဆိုပါဘူး၊ ႏွစ္ ဖြဲ႕လံုး ၾကည့္လို႔ေကာင္းသားပဲ”

“ဟုတ္တယ္ေနာ္ က, ကြက္ေတြ ဆန္းတယ္”

ႀကီးေမရဲ႕ စကားကို ေရႊယြန္းကေထာက္ခံပါသည္။ Double A Star အဖြဲ႔ႏွင့္ Blank Diamon အဖြဲ႔ႏွစ္ ဖြဲ႔စလံုး မဆိုးပါဘူး။ အရမ္းေတာ္ ၾကပါသည္။ အဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႕မွာ လူငါးေယာက္ ပါဝင္သည္။

ပထမ Double A Star အဖြဲ႕ ထီးေလးေတြ ႏွင့္ ကျပေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္ခဲ့သည္။

ဒုတိယ Black Diamon အဖြဲ႔ ကေတာ့ Performance ႏွင့္ အရင္တင္ဆက္ခဲ့သည္။

ငါးေယာက္ စလံုးက တစ္ေယာက္ တစ္မ်ိဳးစီ အလုပ္႐ႈပ္ေနၾကပံုႏွင့္ ပါ။

မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ က စာအုပ္ထိုင္ဖတ္ေနပံုႏွင့္ က်န္တာက ေယာက္ ်ားေလးေယာက္ ။

ပထမ တစ္ေယာက္ က Laptop ႏွင့္ Internet ထဲဝင္ၿပီး အီးယားဖုန္းႏွင့္ စကားေျပာေနပံု၊

ဒုတိယ တစ္ေယာက္ က ကက္ဆက္တစ္ခုကို ျပင္ေနသည့္ပံု၊

တတိယ တစ္ေယာက္ က သူတို႔အားလံုးကို လိုက္ေခၚေနသည္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ေယာက္ မွ လိုက္ေခၚေနသူကို ဂရုမျပဳၾကဘူး။

ဒါေၾကာင့္ သူက ေဆာင္းေဘာက္စ္ႏွင့္ ျမဴးဇစ္ ခပ္က်ယ္က်ယ္ကိုသြားဖြင့္လိုက္ပံုရသည္။ ေဆာင္းေဘာက္စ္မွ သီခ်င္းရဲ႕ တီးလံုးသံ ခပ္က်ယ္က်ယ္ထြက္ေပၚလာမွပဲ သူတို႔အားလံုးကလုပ္ေနၾကတဲ့ အလုပ္ေတြ ကို ရပ္ၿပီး အားလံုးထ,ကၾ ကေတာ့သည္။

Black Diamon အဖြဲ႔က လူငယ္စ႐ိုက္ အျပင္ကအဆင္ေလးေတြ ကို ေဖာ္ျပသြားခဲ့တာ ေတာ္ ေတာ္ ့ကိုပီျပင္ပါသည္။

ေရႊယြန္း ကေတာ့ သူတို႔အဖြဲ႔ကိုသာ အႏိုင္ရေစခ်င္သည္။

“ဒုတိယအဖြဲ႔ ႏိုင္မယ္ထင္တယ္ေနာ္ ႀကီးေမ . . .”

“အင္း ဒုတိယအဖြဲ႔က သ႐ုပ္ေဆာင္ေတာ့ေကာင္းသားပဲ”

ဒုတိယအဖြဲ႕ရဲ႕ ေဖ်ာ္ေျဖမႈ အၿပီးမွာ အမွတ္ေတြ ကို ေၾကညာၿပီး Black Diamon အဖြဲ႔က အႏိုင္ရသြားခဲ့သည္။ ၾကည့္ေနရင္းဘာရယ္မဟုတ္ ေပ်ာ္ရႊင္သေဘာက်မိစြာ . . .

“ေတြ ႔လား၊ ေရႊယြန္းေျပာသားပဲ”

“ေအးပါ၊ ေရႊယြန္းေလးက ေတာ္ မွန္း ႀကီးေမ သိပါတယ္ေတာ္ ”

ႀကီးေမက ေငါ့ေတာ့ေတာ့ႏွင့္ ခ်စ္စႏိုး ခ်ီးမြမ္းပါသည္။ ေရႊယြန္းအသြင္သည္ တျခားေနရာေတြ ႔မွာ ေတာ့ ခ်င့္ခ်ိန္မွန္းဆတြက္ခ်က္တာေတြ မွန္ေကာင္းမွန္ႏိုင္ေပမယ့္ မိမိကုိယ္တိုင္ရဲ႕ ႏွလံုးသားေရး ရာမွာ ေတာ့ ဘယ္လိုမွ ႀကိဳတင္မွန္းဆမရႏိုင္တာေသခ်ာပါသည္။