သန္းျမင့္ေအာင္ - လူမႈဘ၀ ပရဟိတနယ္ပယ္

မင္း တစ္ေယာက္ တည္း မဟုတ္ဘူး …..

`ဘာမွ မင္း အားမငယ္နဲ႔ … စိတ္ဓာတ္လည္း မက်နဲ႔။ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းမ ျဖစ္တဲ့ ကမၻာထဲ မင္း တစ္ေယာက္ တည္း မဟုတ္ဘူး´

ေဇာ္၀င္းထြဋ္ရဲ႕ သီခ်င္းစာသား တစ္ပိုင္းတစ္စပါ။ သည္သီခ်င္းကို သံၿပိဳင္ညီညာ ရြတ္ဆိုေနၾကသူ ေတြ ကေတာ့ ေဇာ္၀င္းထြဋ္နဲ႔အတူ ကၽြန္မအလြန္သံေယာဇဥ္ရွိေသာ အ၀ိုင္းအ၀န္း မိသားစု ျဖစ္တဲ့ AFXB (Association Francois-Xavier Bagnound) အဖြဲ႕သူ အဖြဲ႕သားညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ား ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္မကို အဲဒီ AFXB အဖြဲ႕ထဲကို ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ထဲထဲ၀င္၀င္ ျဖစ္ေအာင္ ဆြဲေခၚသူက ေဒၚေကသီရွိန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒၚေကသီရွိန္နဲ႔ ကၽြန္မဟာ တစ္ေယာက္ သတင္းစကား တစ္ေယာက္ ၾကားၿပီး မျမင္ဖူးဘဲ ရင္းႏွီးေနၾကရာက အခုေတာ့ ကၽြန္မ AFXB က ဆရာႀကီး Dr ထိန္၀င္း၊ Dr ေနထြန္းေက်ာ္ႏွင့္ တကြ ဆရာ၊ ဆရာမ မ်ား အားလံုးနဲ႔ပါ ရင္းႏွီးလက္တြဲ ၿပီး ကၽြန္မ ႏိုင္သေလာက္ ေလး ပါ၀င္ကူညီေနခြင့္ရတဲ့အတြက္ ေခါင္းေဆာင္ေဒၚေကသီရွိန္ကို အထူးေက်းဇူးတင္ရပါတယ္။

Sunday Empowerment Group (SEG) ဆိုတဲ့ တနဂၤေႏြေတြ ႕ဆံုပြဲေလးကို တစ္လကို ႏွစ္ ႀကိမ္ခန္႔ ျပဳလုပ္ေပးပါတယ္။ ကၽြန္မက အဲဒီ မွာ တစ္လကို တစ္ႀကိမ္လာေရာက္ေတြ ႕ဆံု ေဟာေျပာေပးဖို႔နဲ႔အျခား အႏုပညာေမာင္ႏွမေတြ ၊ စာေရး ဆရာေတြ နဲ႔ ေတြ ႕ဆံုေပးဖို႔ တာ၀န္ယူခဲ့ပါ တယ္။

အဲဒီ အဖြဲ႕ကေလးရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က HIV ပိုး ကူးစက္ခံထားရၿပီးသူေတြ ကို HIV/AIDS ေရာဂါ ႏွင့္ ပတ္သက္လို႔ မွန္ကန္ေသာ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ား ရရွိအသိပြားေစၿပီး သူတို႔တစ္ ေတြ မွာ ႀကံဳေတြ ႕ေနရေသာ လူမႈ ေရး ၊ စီးပြားေရး ၊ က်န္းမာေရး စသည္တို႔ကို ေစာင့္ေရွာက္မႈ ေပးျခင္း၊ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းပညာ သင္ေပးျခင္းတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ မိမိမွတဆင့္ အျခားသူထံ ထပ္မံကူးစက္ျပန္႔ပြားမႈ မ ျဖစ္ေစရန္ တာ၀န္ယူကာကြယ္ၿပီး လူမႈ ဘ၀ လူမႈ အသိုင္း အ၀ိုင္းအတြင္ းအမ်ား နည္းတူ ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္ၿပီး ဖြဲ႕စည္းခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္မအေနနဲ႔ အခုအခ်ိန္က်မွ အားႀကိဳးမာန္တက္ လုပ္ကိုင္ေနေပမယ့္ အဲဒီ အဖြဲ႕ရဲ႕ မြန္ျမတ္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ လုပ္ရပ္ဟာ ၁၉၉၃ခုႏွစ္ ထိုင္းႏိုင္ငံက ျပန္ေရာက္လာတဲ့ အမ်ဳိးသမီး ငယ္မ်ား ရဲ႕ ဘ၀ကို ျပန္လည္ထူေထာင္ေပးရာကေန စတင္ခဲ့ၿပီး စတင္ခ်ိန္မွာ ၇ ဦးခန္႔သာ ရွိခဲ့ၿပီး ယခုေတာ့ ရန္ကုန္နဲ႔ ေမာ္လၿမိဳင္မွာ လူ ၁၅၀ခန္႔ ပံုမွန္ ေတြ ႕ဆံု ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ သူတို႔ရဲ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ၊ စိတ္ပိုင္း ဆိုင္ရာ တိုးတက္မႈ အတြက္ အလိုအပ္ဆံုး အရာက `ေမတၱာတရားနဲ႔ ေႏြးေထြးမႈ ´ပါ။ လူတိုင္း လူတိုင္းမွာ ေၾကာင္းက်ဳိးဆက္ႏြယ္မႈ ၊ ေကာင္းဆိုးယွက္သြယ္မႈ ေတြ ရွိေနၾကတာ သဘာ၀ပါပဲ။ မ်က္ႏွာပန္းမလွတဲ့ အေၾကာင္းတရား တစ္ခုေပၚလာကာမွ ဒီလူကို အျပစ္ရွာတဲ့ မ်က္လံုးနဲ႔ ၾကည့္ၿပီး၀ါးကူထိုးေနၾကသူေတြ ကို ကၽြန္မ `သိစိတ္မဲ့ တရားခံမ်ား ´ လို႔ စြပ္စြဲခ်င္ပါတယ္။ HIV ပိုး ကူးစက္ခံရသူေတြ ထဲမွာ အျပစ္မဲ့သူ၊ စင္ၾကယ္သူ၊ အသိလြတ္သူ၊ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းၾကသူေတြ ၊ အမ်ား ကို ကူညီတတ္သူေတြ အမ်ား ႀကီးဆိုတာ ကၽြန္မကိုယ္ေတြ ႕ပါ။ သည္လူေတြ ကို ကၽြန္မတို႔ ခ်စ္ခင္ေလးစား ေစတနာထားၿပီး ႐ိုင္းပင္းကူညီ ေႏြးေထြးၾကဖို႔ ဘ၀တူ လူသားအခ်င္းခ်င္း ေမတၱာဓာတ္ကို အေျခခံၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ တတ္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။

အခု သည္ AFXB ရဲ႕ Suday Empowerment Group ကေလးက ကၽြန္မရဲ႕ ရင္ကို အေတာ္ ေလးကို ႐ိုက္ခတ္ႏိုင္စြမ္းရွိၿပီး သူတို႔ကေလးေတြ ကုိ ကၽြန္မသားသမီးမ်ား နဲ႔မျခား သံေယာဇဥ္တြယ္မိတာနဲ႔အမွ် ထူေထာင္သူေတြ ကိုပါ ေမတၲာအခါခါ ပို႔ရပါတယ္။

သည္လို ေတြ ႕ဆံုပြဲမွာ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ေတြ ႕ဆံုစကားေျပာျခင္း၊ က်န္းမာေရး နဲ႔ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ပညာေပးမႈ ကို ခံယူျခင္း၊ လူမ်ဳိးဘာသာမေရြး ေလ့က်င့္ႏိုင္တဲ့ Meditation (အသက္႐ႈ ေလ့က်င့္ခန္း) ျပဳလုပ္ျခင္းနဲ႔ အႏုပညာသမားေတြ နဲ႔ ေတြ ႕ဆံုေဆြးေႏြး ေဟာေျပာၾက ျခင္းေတြ က သူတို႔အတြက္ အလြန္ႀကီးမားတဲ့ ေမတၱာအားေဆးေတြ ပါ။ သူတို႔အတြက္ အာဟာရတို႔အတြက္ အလြန္ႀကီးမားတဲ့ ေမတၲာအားေဆးေတြ ပါ။ သူတို႔အတြက္ အာဟာရကုိ လည္း ေကၽြးေမြးပါတယ္။ UNCFE ရဲ႕ ပံ့ပိုးပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈ နဲ႔ ရပ္တည္ရွင္သန္တိုးတက္ေနတဲ့ ဒီအ၀န္းအ၀ိုင္းကေလးအေၾကာင္းကို လူအမ်ား သိရွိၿပီး အကူအညီလိုၾကသူ ေမာင္၊ ညီမမ်ား နဲ႔ ကံအေၾကာင္းမလွလို႔ HIV Positive ဆိုၿပီး တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားစြာ လမ္းေပ်ာက္ေနၾကသူေတြ ကို ဖိတ္ေခၚေႏြးေထြးခ်င္သလို သည္တနဂၤေႏြ ေတြ ႕ဆံုပြဲမွာ လာေရာက္ေတြ ႕ဆံုၿပီး ဘ၀ရဲ႕ အႏွစ္ သာရ နဲ႔ ဘ၀တန္ဖိုးအမွန္ကို သိရွိၿပီး ေပ်ာ္ရြင္စြာ ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ တန္ဖိုးရွိရွိ ေနသြားၾကမယ့္ သူတို႔တစ္ေတြ အတြက္ လမ္းစရိတ္၊ အသက္ေမြးမႈ ပညာစရိတ္၊ အာဟာရစရိတ္၊ က်န္းမာေရး စရိတ္ နဲ႔ အျခားလိုအပ္ခ်က္ေတြ ကို ျဖည့္ဆည္းေပးေနရတဲ့ AFXB ရဲ႕ Sunday Empowerment Group ရဲ႕ တြက္ခ်က္ တိုင္းတာၿပီး သံုးစဲြေနရတဲ့ ရန္ပံုေငြကေလးလည္း သည့္ထက္ ပိုမိုလံုေလာက္ၿပီး ေရွ႕ ေျခလွမ္းသစ္ေတြ တိုးခ်ဲ႕ဖို႔ ေစတနာရွင္ေတြ ေပၚေပါက္ေစခ်င္ပါတယ္။

ယေန႔ ၁၂-၁၂-၂၀၀၄ ရက္ေန႔ World AIDS Day နဲ႔ တနဂၤေႏြအင္အားစုရဲ႕ ႏွစ္ ပတ္လည္ အထိမ္းအမွတ္အ ျဖစ္ HIV/AIDS ေရာဂါ ကူးစက္ျပန္႔ပြားမႈ မွာ `အမ်ဳိးသားမ်ား ဟာ အမ်ဳိးသမီးမ်ား ထက္ ပို၍ တာ၀န္ရွိသည္´ ဆိုတဲ့ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီး အျပန္အလွန္ စကားရည္လုပြဲ က်င္းပေပးၿပီး အဲဒီ ပြဲကေလးကို ေဇာ္၀င္းထြဋ္ ၊ မင္းဦး ၊ အကယ္ဒမီ ခ်ဳိၿပံဳးတို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ကေလးေတြ ေပ်ာ္ရြင္တက္ၾကြစြာ နဲ႔ စကားစစ္ထိုးေနၾကတာ၊ သံၿပိဳင္ဆိုေနၾကတာေတြ ကို ၾကည့္ၿပီး လူ႔အဖြဲ႕အစည္းႀကီးထဲမွာ လူတိုင္း လူတိုင္းဟာ ျဖဴျဖဴ မည္ းမည္ း မြဲမြဲေတေတ ဆိုးဆိုးေကာင္းေကာင္း လူဟာလူပဲဆိုတဲ့ တန္ဖိုးထား ေစနာတတ္တဲ့ စိတ္နဲ႔ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ေပးႏိုင္ၾကရန္ သူတို႔အတြက္ ထိေရာက္မွန္ကန္ေစၿပီး စနစ္က်တဲ့ ေနထိုင္နည္းနဲ႔ ေဆး၀ါးကုသမႈ ေပးႏိုင္ၾကရန္ သူတို႔တစ္ေတြ ရဲ႕ မိသားစုနဲ႔ လူမႈ ပတ္၀န္းက်င္ကိုပါ စာနာနားလည္ ၿပီး သတင္းအခ်က္အလက္မွန္ေတြ ကို ေပးပို႔ၿပီး ၀ိုင္း၀န္းေစာင့္ေရွာက္လက္တြဲ ကူညီလာၾကေအာင္ စည္း႐ံုးႏိုင္ခဲ့ရင္၊ ကၽြန္မတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း သူတို႔ထက္အလ်င္ ေစာစီးျမန္ဆန္စြာ လူ႔ေလာက အတြင္ းက ထြက္ခြာသြားႏိုင္ၾကသည္ပဲ ဆိုသည့္အသိႏွင့္ အခ်ိန္ရွိခိုက္ကေလးတြင္ သူတို႔၏ ဘ၀တန္ဖိုးႏွင့္ သက္တမ္းကေဘးကို ျမႇင့္တင္အားေပးေႏြးေထြးႏိုင္ၾကမည္ ဆိုလွ်င္ေတာ့ ေဇာ္၀င္းထြဋ္ဆိုသလိုပင္ ကိုယ္ပတ္၀န္းက်င္မွာ HIV ေၾကာင့္ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားေနသူ တစ္ေယာက္ ေယာက္ ကို ေတြ ႕လိုက္လွ်င္ အနည္းဆံုးေတာ့ စကားတစ္ခြန္းဆိုလိုက္ပါ။

“ဘာမွ မင္း အားမငယ္နဲ႔ … စိတ္ဓာတ္လည္း က်မေနနဲ႔၊ ျဖစ္ခ်င္တိုင္ မ ျဖစ္တဲ့ ကမၻာထဲ … မင္း တစ္ေယာက္ တည္း မဟုတ္ဘူး …”

အဲဒီ အခါ သည္ HIV/AIDS ဆိုတဲ့ ကမၻာ့ကပ္ဆိုးႀကီးထဲကေန ကၽြန္မတို႔ ျမန္မာ့လူေနမႈ အဖြဲ႕အစည္းကေလးဟာ တစ္စ တစ္စ သန္႔စင္လာလိ္မ့္မယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ကၽြန္မအေသအခ်ာ ယံုၾကည္ေနမိပါေတာ့တယ္။

အလင္းတန္းဂ်ာနယ္

အခန္း(၂)

CLM ေအာက္ေမ့သတိရဖြယ္ မီးထြန္းပြဲ

ထူးဆန္းေသာ အတိတ္

ကြယ္လြန္သြားခဲ့ၾကၿပီးေသာ

ခရစ္ေတာ္ ၌ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ၾကေသာ

အလႅာအရွင္ျမတ္ အမိန္႔ေတာ္ ခံယူသြားခဲ့ၾကေသာ

PLHA အားလံုးနဲ႔ ေတြ ႔ခဲ့တယ္ …

တညီတညြတ္တည္း စကားတစ္ခြန္း မွာ သြားတယ္။

`သူတို႔ကို မေမ့ၾကပါနဲ႔ …´ တဲ့။

ခ်စ္တဲ့ ေမာင္ေလး ညီမေလးတို႔ေရ …

အင္မတန္မွ စိတ္ကူးေကာင္းလွတဲ့ မင္းတု႔ိ PLHA (People Living with HIV/AIDS) ေတြ ခ်ည္း စုေပါင္းဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ GIPA (Greater Involvement of People who living with HIV/AIDS) က က်င္းပတဲ့ CLM (Candle Light Memorial) ေအာက္ေမ့သတိရဖြယ္ မီးထြန္းပြဲကို ၁၅.၅.၂၀၀၅ ရက္ေန႔ ညေန ၆ နာရီမွာ အစ္မေရာက္ခဲ့တယ္ေနာ္။ ရတနာ့ေမတၱာအဖြဲ႕က ဥကၠ႒ရဲ႕ ကူညီပ့ံပိုးမႈ နဲ႔ ေရႊတိဂံုဘုရားေတာင္ဘက္မုခ္အနီးက ေရႊက်င္ဓမၼ႐ံုမွာ က်င္းပမယ္လို႔ ဆိုကတည္း က အစ္မစိတ္၀င္စားခဲ့တာပါ။

ၿပီးေတာ့ မင္းတို႔ရဲ႕ စိတ္ကူးစိတ္သန္းနဲ႔ လုပ္ေဆာင္မႈ ေကာင္းလိုက္ပံုက လူ႔ေလာက၊ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းႀကီးထဲမွာ မင္းတို႔ရွင္သန္ေနသ၍ မင္းတု႔ိ PLHA ေတြ အတြက္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအ တြက္ လူမ်ဳိးမေရြး၊ ဘာသာမေရြး၊ ဆင္းရဲ႕ ကိုယ္က်င့္တရား ေစာင့္ထိန္းမႈ ကို အေျခတည္ၿပီး ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္အသီးသီးကို ပင့္ဖိတ္ၿပီး ဒီဆုေတာင္းပြဲေလးက်င္းပလိုက္တာကိုပဲအစ္မက မင္းတို႔ကို အားက်ဂုဏ္ယူလိုက္ရတာ ။

ၿပီးေတာ့ ၁၁-၃-၂၀၀၅ ရက္ေန႕ကမွ မင္းတို႕ကို PLHA ၁၀ ဦးနဲ႔ စတင္ဖြဲ႔စည္းတဲ GIPA ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈ ကေလးဟာ ဒီေလာက္အခ်ိန္တုိတိုအတြင္ းမွာ ဒီလိုျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈ ေလးတစ္ခုကို ျပဳလုပ္ႏိုင္တာဟာ စာတစ္ပုဒ္ ေရး ဖို႔ စိတ္ကူးၿပီး တစ္ႏွစ္ နဲ႔လည္း အေကာင္အထည္ မေပၚႏိုင္တဲ့ လူမႈ ေရး လုပ္ငန္း တစ္ခုခု လုပ္ခ်င္ၿပီး အခ်ိန္တိုင္း စိတ္ကူးယဥ္အိမ္မက္ေတြ နဲ႔ ေက်နပ္ေနတဲ့ အစ္မရဲ႕ ပ်င္းရိညံ့ဖ်င္းမႈ ေတြ ကိုလႈပ္ႏိုးလိုက္သလိုပါပဲ။

ေမာင္ေလးတို႔ေရ.......ေလာကႀကီးမွာ လူေတြ ဟာ အသက္ရွည္ရွည္ ေနသြားခ်င္ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ဘယ္ေလာက္ႀကီးပဲ အသက္ရွည္ရွည္၊ ဘယ္ေလာက္ကေလးပဲ ဘ၀တိုတို၊ အဲဒီ လူ အသက္ “ရွင္” ေနစဥ္မွာ ဘာေတြ လုပ္ကိုင္သြားခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့ လႈပ္ရွားမႈ နဲ႔ ေစတနာက အဲဒီ လူရဲ႕ တန္ဖိုးကို ဆုံးျဖတ္ေပးသြားမွာ ပါပဲ။

အစ္မရဲ႕ ေမာင္ေလး၊ ညီမေလးေတြ ဟာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းႀကီးထဲမွာ အသက္ရွင္ေနသမွ် ကာလမွာ အမ်ား ေကာင္းက်ိဳး၊ ဘ၀တူေတြ ရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးအတြက္လူ႔အဖြဲ႕အစည္းႀကီးကို အက်ိဳးျပဳၿပီး ေကာင္းတဲ့ဘက္ကို ေျပာင္းလဲေပးသြားႏိုင္မယ္လို႔ အစ္မ ယုံၾကည္ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတာနဲ႔ အမွ် မင္းတို႔နဲ႔အတူ အစ္မ အၿမဲ ရွိေနမယ္လို႔လည္း ကတိေပး ပါတယ္။

အဲဒီ ေန႔က ဆုေတာင္းပြဲေလးမွာ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ ႀကီးတစ္ပါး ျဖစ္တဲ့ အစ္မတိုိ႔ ရတနာ့ေမတၱာအဖြဲ႔က ၾသ၀ါဒါစရိယ မွန္ကင္းေက်ာင္းတိုက္ဆရာေတာ္ ရယ္၊ ခရစ္ယာန္ သင္းအုပ္ဆရာတစ္ပါးရယ္၊ အစၥလာမ္ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးရယ္ တစ္စုတစ္စည္းတည္း အလွည့္က်၊ တရားဓမၼ ေဟာၾကား ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔ၾကတာ။ သက္ဆိုင္ ရာ ဘာသာ၀င္အသီးသီးက မိမိဘာသာအလိုက္ အမွ်ေပးေ၀ၾက၊ ဆုေတာင္း ၀တ္ျပဳၾကနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ ၾကည္ႏူးစရာ ေကာင္းလိုက္သလဲကြယ္။ HIV/AIDS နဲ႔ ကြယ္လြန္ၿပီးၾကတဲ့ PLHA ေတြ အတြက္ အစ္မတို႔အားလံုး တစ္မိနစ္ ၿငိမ္သက္ၿပီး ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔ေနခ်ိန္မွာ အစ္မရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲမွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေမာင္ကေလးႏွစ္ ေယာက္ ရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးေတြ ကို အစ္မျမင္ေယာင္ ၿပီး ထိထိခိုက္ခိုက္ ခံစားလိုက္ရတယ္။ အစ္မ ပို႔သတဲ့ ေမတၱာေတြ ၊ အလွဴအတန္းနဲ႔ အမွ်ေ၀သံေတြ ကို သူတို႔ၾကားနာလို႔ သာဓု ေခၚလိုက္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒါဟာ မင္းတို႔ရဲ႕ ေက်းဇူးပါပဲကြယ္။

ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြ ရဲ႕ ေမတၱာတရားဟာလည္း အလြန္ႀကီးမားနက္႐ိႈင္းပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္မႈ အျပည့္နဲ႔ ရဲရင့္ျပတ္သားစြာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္တဲ့ မင္းတို႔ရဲ႕ ဇြဲ၊ သတၱိနဲ႔ ေစတနာကလည္း မြန္ျမတ္ၾကံ့ခိုင္လွပါတယ္။

လူ႔ေလာကထဲမွာ လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာရင္ မွန္တာလည္း ရွိမယ္၊ မွာ းခဲ့ဖူးတာေတြ လည္း ရွိမယ္။ ေလာကဓံတရား ၈ ပါးရဲ႕ ဒဏ္ကိုလည္းခံႏိုင္ရမယ္။ သတိ စ, ရွိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အျပစ္ ေတြ ကို ျပန္ေဖာ္မေနေတာ့ဘဲ ငါ ေကာင္းေအာင္ဘာလုပ္မလဲ၊ ငါ့ပတ္၀န္းက်င္ ေကာင္းေအာင္ ဘာလုပ္မလဲလို႔ ေမာင္ေလးတို႔၊ ညီမေလးတို႔လို အသိတရားရွိတဲ့ PLHA ေတြ အားလံုးသာ စုစည္း ၿပီး အမွန္တရားနဲ႔ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာေတြ ကို ရွာေဖြေပးခဲ့မယ္ဆိုရင္ အစ္မတို႔ ႏိုင္ငံမွာ HIV/AIDS ဆိုတဲ့ ကမၻာ့ကပ္ ေရာဂါ ဆိုးႀကီးဟာ တြယ္ကပ္ၿပီး ေနႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူးကြယ္။ သူဟာ အစ္မတို႔ဆီကို အဆိပ္သီး၊ အဆိပ္ပြင့္ေတြ ကို သယ္ေဆာင္လာတဲ့ မေကာင္းဆိုး၀ါး ဧည့္သည္ပါ။ တို႔ေတြ က အားနာၿပီး လက္ခံေနၾကရင္ လာေနမွာ ပါပဲ။ ဘယ္သူမွ လက္မခံေတာ့ဘူး ဆိုရင္ ဘယ္လာရဲေတာ့မွာ လဲ။ သူတို႔ရဲ႕ ဆိုးက်ဳိးကို လက္ေတြ ႕သိခဲ့ဖူးတဲ့ သူေတြ က ျပန္တိုက္မွ သူတို႔အထိနာမွာ ေပါ့ကြယ္။ ဒါေၾကာင့္ မင္းတို႔ ဒီလိုလုပ္ၾကတာ ထိေရာက္ေအာင္ျမင္ပါတယ္။ ကမၻာမွာ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ ထဲက PLHA ေတြ ခ်ည္းပဲ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ဒီအဖြဲ႕ရွိတယ္လိုေတာ့ ၾကားခဲ့ဖူး ပါတယ္။ တို႔ျမန္မာ့လူအဖြဲ႕အစည္းမွာ ေတာ့ မင္းတို႔ ၁၀ ဦးဟာ ပထမဦးဆံုး စတင္လိုက္ႏိုင္တဲ့ သူရဲ ေကာင္းေတြ ပါပဲ။ က်န္းမာေရး ေကာင္းမြန္ေနေသးၿပီး ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ၊ ေစတနာေတြ ၊ စိတ္ဓာတ္ ေတြ က မင္းတို႔ကို အက်ဳိးေပးပါလိမ့္မယ္။ လူဆိုတာ ေသမ်ဳိးခ်ည္းပါပဲ။ ေရာဂါ ဆိုတာလည္း ျပင္းတာနဲ႔ ေလ်ာ့တာပဲ ကြားျခားပါတယ္။ အနာ ေရာဂါ မွန္သမွ် ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ျမန္ျမန္လူကို ေလာကႀကီးထဲ ဆြဲထုတ္သြားႏိုင္ၾကတာပါပဲ။ ဒါေတာင္ ကံၾကမၼာက ေပးလာတဲ့ ေန႔ျမင္ညေပ်ာက္ ဆိုတာေတြ မပါေသးဘူး။ ဥပေစၧဒက ကံအေၾကာင္း မေျပာေသးဘူး။ အဲဒီ ေန႔တုန္းက မင္းတို႔ လုပ္တဲ့ပြဲေလးဟာ အလွဴရွင္ေတြ ရဲ႕ ပ့ံပိုးမႈ နဲ႔ အခမ္းအနား အစအဆံုး ကုန္က်စရိတ္ကို က်ခံႏိုင္ခဲ့ တယ္ဆိုလို႔ အလွဴရွင္ေတြ ကိုလည္း အစ္မ ေမတၱာပို႔ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အခမ္းအနားအၿပီးမွာ မင္းတို႔ စီစဥ္ေပးထားတဲ့ နံရံကပ္စာမ်က္ႏွာေတြ မွာ ကမၸည္းတင္သြားခဲ့တဲ့ မွတ္တမ္းေတြ ကလည္း မင္းတို႔ရဲ႕ အနာဂတ္ခရီးအတြက္ အင္အားသစ္ေတြ ပါ။

မိမိရဲ႕ အတၱကို ဖယ္ခြာၿပီး ေမတၱာဓာတ္ဆင္ထားႏိုင္လွ်င္ လူသားအားလံုး ခ်မ္းသာၾက ပါမည္ ။

မွန္ကင္းဆရာေတာ္

လူသား တစ္ေယာက္ စီတိုင္း ေမတၱာတရားနဲ႔ ဆုမဂၤလာမ်ား ကို ခံစားႏိုင္ဖို႔ရန္ ေစတနာ၊ ေမတၱာ ျပည့္၀စြာ ျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ၾကတဲ့ GIPA ကို ဘုရားသခင္ ေကာင္းခ်ီးေပးလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္လ်က္ …

Z.W

ကြယ္လြန္သူမ်ား ႏွင့္တကြ ၎တို႔၏ မိသားစုတို႔၏ ျပဳခဲ့သမွ်၊ ျပဳေနသမွ် ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္ ေစတနာတို႔အား အေၾကာင္းခံ၍ ကြယ္လြန္သူမ်ား ႏွင့္ ေ၀ဒနာ ခံစားေနရသူမ်ား အေပၚသို႔ အလႅာအ သွ်င္ျမတ္၏ မဟာက႐ုဏာေတာ္ မ်ား ၾကြေရာက္ေတာ္ မူပါေစ။

နႏၵေအာင္ (ဂ်မီလာ)

HIV/AIDS ႏွင့္ ကြယ္လြန္သူမ်ား ေကာင္းရာသုဂတိ လားပါေစ။ GIPA လက္တြဲ မႈ ခိုင္ၿမဲပါေစ။

GIPA

ပင္ပန္းတယ္ … ဒါေပမယ့္ ပင္ပန္းရက်ဳိးနပ္တယ္။ စိတ္ေက်နပ္မႈ တစ္ခု ရလိုက္ပါတယ္။

W.V Tin Oo (လ.ရ.ခ)

MDY

Wishing that GIPA will remain for even in Myanmar.Today is a starting of activities for your group.

Good Luck.

လူသားအားလံုးဟာ ႐ုပ္ နာမ္တရား ႏွစ္ ပါးနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့အတြက္ အားလံုးအတူတူပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ မိမိအတၱတစ္ခုတည္းကိုပဲ မၾကည့္ဘဲ အမ်ား အတြက္ပါ လုပ္ေဆာင္မွသာ တကယ္ျပည့္၀တဲ့ လူသား ျဖစ္မွာ ပါ။ အားလံုးျပည့္၀တဲ့ လူသားမ်ား ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါစိုး …

ဦၤးသိန္းေဆြ

ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပါအဓိက စိတ္ဓာတ္မက်ဖို႔ကိုယ္ခ်င္းစာတရား အၿမဲရွိဖို႔ပါ။

ေဇာ္ျမင့္

AIDS ေၾကာင့္ ကြယ္လြန္သြားတဲ့ `ကိုႀကီး´ နဲ႔ဆံုးပါးသြားၾကတဲ့ လူေတြ အားလံုးေကာင္းရာသုဂတိ လားပါေစ။

သူၾကြယ္ထြန္း

ဘယ္လိုေ၀ဒနာမ်ဳိးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရေပမယ့္စိတ္ဓာတ္ဟာ အဓိကပါ …

ဦးခ်စ္ကိုကို

ႏွစ္ စဥ္ က်င္းပႏိုင္ပါေစ …

ျမင့္ေဆြ (ရတနာ့ ေမတၱာ)

လူတိုင္းမွာ အရိပ္ေတြ ရွိသလို ျပဳခဲ့တဲ့ အျပဳအမႈ တိုင္းမွာ လည္း ကမၼသတၱိေတြ ရွိေနတယ္။လက္ရွိ ျဖစ္ေနတဲ့ ဘ၀ကို လက္ခံႏိုင္ဖို႔၊ ရင္ဆိုင္ဖို႔ အေရး ႀကီးပါတယ္။ဗုဒၶဘာသာ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၊ အစၥလာမ္ဘာသာမည္ သူမဆို ခံစားရတာ အတူတူပါပဲ။ဒီေန႔ပဲ PLHA တစ္ေယာက္ ကြယ္လြန္တယ္။ေမတၱာထားႏိုင္ၾကပါေစ …

ကိုသိန္းေဇာ္

ကၽြန္ေတာ္ Possitive ျဖစ္တာ(၇) ႏွစ္ ရွိပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ (….) thinking ပဲ။

Together we will beat HIV.

ကြယ္လြန္သြားခဲ့ၿပီး သူေတြ ကို သတိရသလို ရွင္သန္ေနၾကတဲ့ PLHA ေတြ ရဲ႕ အခြင့္အေရး ၊ ရပိုင္ခြင့္၊ ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ေတြ ကိုလည္း ဦးစားေပးၾကပါ။

We are the same.

Wunna.

ဘာသာေရး ဆရာမ ်ား ရဲ႕ ပါ၀င္မႈ ကို ပုိမိုျမႇင့္တင္ရင္း …

မ်ဳိးမင္းဦး

ဘာသာေတြ ဘယ္လိုကြဲကြဲခ်စ္တတ္တဲ့ အသည္းႏွလံုးဟာ အတူတူပါပဲ။ၾကင္နာစြာ ေမတၱာထားႏိုင္ၾကပါေစ …

သန္းျမင့္ေအာင္

AIDS ေရာဂါ အတြက္ ေဆးေတြ ႕ပါၿပီ။ေမတၱာနဲ႕ က႐ုဏာတရားပါ။

Dr လမင္း

ေခတ္အေျခအေနအရ ျပင္ဆင္ရတာ စိတ္လႈပ္ရွားတယ္ၿပီးသြားခ်ိန္မွာ တအား ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္မိတယ္။အသိ PLHA သူငယ္ခ်င္း မေန႔တစ္ေန႔က ဆံုးသြားတယ္။ည သီးသန္႔အခန္းမွာ မီးထြန္းဆုေတာင္းမယ္။

Zaw Zaw

ဘာသာအယူ၀ါဒ မတူၾကေပမယ့္ အားလံုးဟာ လူသားထဲက လူသားပါပဲ၊ လူသားအခ်င္းခ်င္း ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ကူညီဖို႔ဆိုတာဟာလည္း အားလံုးရဲ႕ တာ၀န္ပါ။

လူသားထဲက လူသားတစ္ဦး ….

ကိုညႊန္႔၀င္းဦး

ျပန္ၾကားေရး (ရတနာ့ေမတၱာအဖြဲ႕)

ခ်စ္တဲ့ ေမာင္ေလး၊ ညီမေလးတို႔ေရ …

CLM အခမ္းအနားမွာ ကြယ္လြန္သူေတြ အတြက္ ဖေယာင္းတိုင္ မီးထြန္းညႇိ ဆုေတာင္း၀တ္ ျပဳအမွ်အတန္းေ၀ၾက။ မင္းတို႔ PLHA ေတြ ထဲက ခံစားမႈ ကိုမွ်ေ၀ၾက။ ဘ၀တူေတြ ကို လက္တြဲ ကူညီၾက။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းထဲကို ကပ္ ေရာဂါ ဆိုးႀကီး တိုးတုိးၿပီးမလာေအာင္ဟန္႔တားၾကတဲ့ အလုပ္မ်ဳိးကို ဘယ္သူေတြ လုပ္ႏိုင္ၾကမလဲကြယ္၊ အဲဒီ ေလာက္ မြန္ျမတ္တဲ့ အလုပ္ကို မင္းတို႔ ရဲရဲ၀ံ့၀့ံ လုပ္ၾကစမ္းပါ။ မင္းတို႔ေလွ်ာက္တဲ့လမ္းမွာ အဲဒါေတြ ဟာ မင္းတို႔ရဲ႕ ဘ၀တန္ဖိုး အမွန္နဲ႔ ခိုင္ခုိင္မတ္မတ္ စိုက္ထူးသြားမယ့္ ေအာင္ျမင္ျခင္း မွတ္တိုင္ေတြ ပါ။

ရဲရဲေလွ်ာက္ပါ …

ၿမဲၿမဲစိုက္ပါ …

မင္းတို႔နဲ႔ အတူရွိေနမယ့္ …

အစ္မႀကီး

သန္းျမင့္ေအာင္

အလင္းတန္းဂ်ာနယ္

အခန္း(၃)

ျမင့္ရာမွ နိမ့္ရာသို႔

ျမန္မာမႈ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းမွာ မပူမပင္ မေၾကာင့္ မၾက စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္ပါၿပီး လိုရာရေန ၾကသူေတြ ဟာ မ်ား ေသာ အားျဖင့္ အနိ႒ာ႐ံုျမင္ကြင္းေတြ နဲ႔ ကင္းကြာတတ္ၾကၿပီး အပူေသာ က ဟူသမွ်နဲ႔ လံုးပန္းေနၾကသူေတြ ကို အေနေ၀းတတ္ေလ့ ရွိပါတယ္။

ဒါကလည္း သဘာ၀တစ္ခုမို႔ ဘယ္သူဘယ္သူမွ အျပစ္တင္လို႔ မ ျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး၊ အေရး ႀကီးတာက မသိျခင္းေၾကာင့္ ကင္းကြာေနရျခင္းနဲ႔ သိပါလ်က္ႏွင့္ အခ်ိန္ကုန္၊ ေငြကုန္ မခံႏိုင္ေသးျခင္း ဆိုတဲ့ စိတ္အားထက္သန္တဲ့ ေစတနာ၊ သဒၶါတရား အနည္း အမ်ား ပါပဲ။

အခ်ိဳ႕လည္း ျပည့္စံုပင္ ျပည့္စံုျငား အေျခအေနအရပ္ရပ္ေၾကာင့္ အသိနဲ႔ ေစတနာ ေနာက္ကို မလိုက္ႏိုင္ၾကေသးတဲ့ မုဒိတာသမားမ်ား စြာ ကိုလည္း ကၽြန္မ ႀကံဳေတြ ခဲ့ရဖူးပါတယ္။

အဲဒီ လူေတြ ထဲကမွ တစ္ပါးသူရဲ႕ ေသာ ကနဲ႔ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ကို တစ္စြန္းတစ္စ ၾကားသိလိုက္နဲ႔ တစ္ဦးဦးက စတင္ဦးေဆာင္ႏႈိးေဆာ္ၿပီး မ ျဖစ္ ျဖစ္ေအာင္ ကုသိုလ္ျပဳတတ္ၾကတဲ့ မိတ္ေဆြေကာင္း

တခ်ဳိ႕နဲ႔ ထိေတြ ခြင့္ရတာ ကၽြန္မအတြက္ ၀မ္းသာစရာ မဂၤလာရက္မ်ား ပါပဲ။

တစ္ေန႔မွာ နာေရး ကူညီမႈ အသင္းက ကၽြန္မႏွင့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ျဖစ္တဲ့ ေဒၚတင္တင္ဦးကို မရမ္းေခ်ာင္းရြာ အနာႀကီး ေရာဂါ စခန္းအေၾကာင္းေလး ေျပာျပ ျဖစ္ပါတယ္။ မရမ္းေခ်ာင္းေက်းရြာ ဆိုတာ ေဖာင္ႀကီးသင္တန္းေက်ာင္းကေန ၄ မိုင္ေလာက္ ၀င္ရေသးတဲ့ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး မေကာင္းတဲ့ ရြာကေလးပါ။ အဲဒီ ရြာမွာ အနာႀကီး ေရာဂါ သည္ မိသားစု ၄၀၀ ခန္႔ေနထိုင္ၾကၿပီး လူမႈ ၀န္ထမ္းဌာနက ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ ပရဟိတေဂဟာတစ္ခုလည္း ရွိပါတယ္။ အဲဒီ ေ၀ဒနာသည္ ေတြ ရဲ႕ လူမႈ အခက္အခဲေတြ ကို ကၽြန္မဆီက သိလိုက္ရတာ နဲ႔ပဲ တစ္ဆက္တည္း အခ်ိန္တိုတိုအတြင္ းမွာ သူတို႔အေပါင္းအသင္း၊ မိတ္ေဆြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကိုု စုစည္းၿပီး မရမ္းေခ်ာင္းေက်းရြာကို လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး မေကာင္းတဲ့ၾကားကေန အေရာက္သြားၿပီး ကိုယ္တိုင္ကို္ယ္က် လွဴဒါန္းဖို႔ စီစဥ္ၾ ကေတာ့တာပါပဲ။

သူတို႔တစ္ေတြ ေစတနာ၊ သဒၶါတရား ထက္သန္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မကလည္းအလုပ္႐ႈပ္ ခရီးသြားဖို႔ ရွိေနတာေၾကာင့္ မရမ္းေခ်ာင္းေက်းရြာအတြက္ အစစ ကူညီေပးေနတဲ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ မရမ္းေခ်ာင္းေက်းရြာအတြက္ အစစ အကူအညီေပးေနတဲ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ မရမ္းေခ်ာင္း ရြာ တာ၀န္ခံလည္း ျဖစ္၊ မရမ္းေခ်ာင္းေက်းရြာနဲ႔ ေဂဟာေထာက္ပံ့ေရး အဖြဲ႕၀င္လည္း ျဖစ္တဲ့ ဦးလွေ႒းနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ဆက္သြယ္ေပးၿပီး ကၽြန္မ ကေတာ့ နဂိုမူလ စီစဥ္ထားတဲ့ ၀ါးခယ္မ ၿမိဳ႕နယ္ ေသာ ္ကမူလတန္းေက်ာင္းကေလး ျပဳျပင္ေရး အတြက္ ကြယ္လြန္သူ စာေရး ဆရာမ ႀကီး ေဒၚခင္ႏွင္းယုရဲ႕ ဆႏၵကို ဆက္လက္အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ထြက္ခြာခဲ့ရပါတယ္။

ကၽြန္မ ၀ါးခယ္မသြားတဲ့ ၃ ရက္အတြင္ းမွာ ပဲ ေဒၚတင္တင္ဦး မိသားစုနဲ႔အတူ မိတ္ေဆြမ်ား ျဖစ္တဲ့ ဦးေအးခ်ဳိ၊ ဦးလူေမာ္ + ေဒၚယဥ္မာသန္႔၊ ဦးလူေဇာ္ + ေဒၚသိဂႌ၊ ဦးခင္ေက်ာ္ + ေဒၚေဘဘီ၊ ေဒၚၾကည္ၾကည္စိုး၊ ဦးထူး + ေဒၚလဲ့၊ ဦးသူရ (ဇာဂနာ) + ေဒၚလြင္မာဦး ၊ ဦးဆန္း ၊ ဦးမ်ဳိးသိန္းေထြး + ေဒၚဇင္လင္းခိုင္ ၊ ဦးမ်ဳိးဆန္း + ေဒၚဥဥပိုင္ ၊ ဦးမ်ဳိးခင္ + ေဒၚသူဇာမင္း နဲ႔ ဗိုလ္ႀကီးသန္းေစာ (ၿငိမ္း) မိသားစုတို႔ဟာ အခ်ိိန္တိုတိုေလးအတြင္ းမွာ မရမ္းေခ်ာင္းေက်းရြာကို ခရီးလမ္းပန္း အခက္အခဲၾကားထဲက မေရာက္ေရာက္ေအာင္ သြားၿပီး အနာႀကီး ေရာဂါ ေ၀ဒနာသည္ ရြာသူရြာ သား၊ မိသားစုမ်ား နဲ႔ ပရဟိတေဂဟာမွာ ဆန္၊ ဆီ၊ ဆား ၊ အခ်ဳိမႈ န္႔ စတဲ့ အဓိကစားကုန္ေတြ ကို လက္ထိလက္ေရာက္၊ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေ၀ငွလွဴဒါန္းၾကပါတယ္။ အခ်ဳိ႕ကလည္း ေငြေၾကး လွဴဒါန္းၾကေၾကာင္း သိရပါတယ္။

၁၈-၇-၂၀၀၄ ရက္ေန႔မွာ သူတို႔အဖြဲ႕ သြားေရာက္လွဴဒါန္းၾကတဲ့ တန္ဖိုးဟာ စုစုေပါင္း ၅ သိန္းခန္႔ရွိၿပီး အဲဒီ အထဲမွာ ဆန္အိတ္ ၅၀၊ ဆီ ပိႆာ ၁၂၀ နဲ႔ အခ်ဳိ႕မႈ န္႔၊ ဆားစသည္တို႔ ပါ၀င္ၿပီး အဓိက ျဖစ္တဲ့ ဆန္ႏွင့္ဆီကို အိမ္ေထာင္ေစ့ ရၾကတာမို႔ ေ၀ဒနာသည္ မိသားစုမ်ား ၀မ္းသာအားရ ရွိၾကပံုကို ၾကည့္ၿပီးအလွဴရွင္မ်ား ကလည္း ၾကည္ႏူးပီတိမ်ား စြာ ႏွင့္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ လွဴဒါန္းဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေနၾကတဲ့အတြက္ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ေျပာမျပႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ၀မ္းသာရပါတယ္။

ေလာကႀကီးထဲမွာ သည္လိုသာ ေနရာအႏွံ႔ ျမင့္ရာမွ နိမ့္ရာသို႔ စီးဆင္းၾကမည္ ့ စာနာမႈ ေမတၱာေရစီးေၾကာင္းကေလးေတြ ရွိၾကမည္ ဆိုလွ်င္ေတာ့ `ေသာ က´ဟူသည့္ အေၾကာင္းအရာ တျဖည္းျဖည္းေလ်ာ့ပါး ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့မည္ ဟု ကၽြန္မ အေသအခ်ာ ယံုၾကည္ေနမိပါေတာ့ တယ္။