စာေရး သူ၏ ကိုယ္ေရး အက်ဥ္း

အဖ ေတာင္သူဦးေအာင္ခ်စ္၊ အမိ ေဒၚေအးတို႔မွ ၁-၆-၅၁ တြင္ မေကြးတိုင္း၊ ဆင္ေပါင္ဝဲျမိဳ႕နယ္၊ စာရေပအေနေတာက္အုပ္စုေက်းရြာ၌ ေမြးဖြားသည္။

၁၉၉၇-ခုနွစ္တြင္ လုပ္သားမ်ား ေကာလိပ္မွ ဝိဇၨာဘြ ဲ့(သမိုင္း)ရရွိခဲ့သည္။၁၉၈၄ခုနွစ္တြင္ အထက္တန္းေရွ႕ေနစာေမးပြဲ ေအာင္ျမင္သည္။၁၉၇၃ခုနွစ္ ဧျပီလထုတ္ ေငြတာရီမဂၢဇင္းပါ“ေႏြေစတနာ”ကဗ်ာျဖင့္ စာေပနယ္သို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့သည္။ ၁၉၈၀ ျပည့္နွစ္တြင္ “ေမ့ေမ့ရင္ခြင္” ကေလးမ်ား ကဗ်ာစာအုပ္ကို စတင္ထုတ္ေဝသည္။၁၉၈၇ ခုနွစ္တြင္ “ၾကက္ေတာင္စည္းနွင့္မစံပယ္” ကေလးကဗ်ာစာအုပ္ျဖင့္ အမ်ိဳသားစာေပဆုရရွိခဲ့သည္။

၁၉၉၂-ခုနွစ္တြင္ “နံနက္ခင္းေလညင္းရဲ့ ရင္ခုန္သံ” ကဗ်ာစာမူနွင့္ ၁၉၉၃-ခုနွစ္တြင္ “တိမ္စင္လရဲ့အလွဝိညာဥ္”ကဗ်ာစာမူျဖင့္ စာေပဗိမာန္ကဗ်ာ ပထမဆုမ်ား ရရွိခဲ့သည္။

ယခုခ်ိန္ထိ ဝတၳဳတို ၊ေဆာင္းပါးပုဒ္ေရ ၅၀ေက်ာ္ ကဗ်ာပုဒ္ေရ ၆၀၀ေက်ာ္ ေရး သားပံုနွိပ္ခဲ့ျပီး ျဖစ္သည္။ မဂၤလာေတာင္ညြန္႔ျမဳိ႕နယ္ စာေပနွင့္စာနယ္ဇင္းအဖြဲ႕ အတြင္ းေရး မႈ ဳးတာဝန္ ထမ္းေဆာင္လ်က္ရွိသည္။

ယခုအခါ ျမိဳ႕နယ္လွ်ပ္စစ္အင္ဂ်င္နီယာရုံး ၊ လသာျမိဳ႕နယ္တြင္ ဘ႑ေရး တာဝန္ခံအ ျဖစ္ အမႈ ထမ္းေဆာင္လ်က္ရွိသည္။ အမွတ္ ၁၃ ၊ ၁၂၂ လမ္း၊ မဂၤလာေတာင္ညြန္႔ျမိဳ႕နယ္တြင္ ေနထိုင္သည္။ အမည္ ရင္း ဦးခင္ေမာင္ျမင့္ ျဖစ္သည္။

ေျမလတ္ေမာင္ျမင့္သူ

* ေမတၱာသေတၱာ

အနေႏၱာဟု၊ ရွင္ေစာဗုဒၵ

ေဟာထုတ္ျပခဲ့၊ ေလာကအတြက္

ေမွ်ာ္လင့္လွ်က္….။

* ကိုယ့္ထက္သူသာ

ဂုဏ္ျမင့္ပါေစ၊ မနာလိုကင္ း

စိတ္ပြင့္လင္းျဖင့္၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ

ၿမဲခိုင္ပါ….။

* ရန္စရန္ၾကြင္း

ရန္ခပင္းလည္း၊ မတင္းအာဃာတ

မာန္စြယ္ခ်ကာ၊ အလွေမတၱာ

ခြင့္လႊတ္ပါ….။

* ခဲယမ္းမီးေက်ာက္

အေျမာက္က်ည္ကပ္၊ စက္ေသနတ္ထက္

စိတ္ဓါတ္ေမတၱာ၊ အေရး ပါ၏

မဟာတန္ခိုးႀကီးေပစြ။

* ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါး

ျမတ္ဘုရား၏ ၊ တရားစစ္ပဲြ

ဆင္ႏႊဲခဲ့ပံု၊ ရဲခဲ့ပံုကို

အာ႐ံုထဲမွာ ၊ ျပန္ေတြ းပါလွ်င္

ေမတၱလက္နက္ ထိုအစြမ္း

မယံုႏိုင္စရာ အံ့ဘနန္း။

* ေမတၱာအတိတ္

ေမတၱနိမိတ္ႏွင့္

ေမတၱစိတ္ျဖဴ၊ ေမႊးၾကဴၾကဴကို

ယူတတ္ရတတ္၊ ေမႊးၾကဴတတ္က

ေငြက်ပ္အသာျပာ၊ မကုန္ပါဘဲ

ရခဲေပစြ၊ လူ႔ ဘ၀မွာ

အလွေထာင္ရာ။

* ျမင္ေနခ်င္သည္

ေႏွာင္ငင္တြယ္တာ

ေဖာ္သဟာတို႔၊ ေမတၱာေရခ်မ္း

တုံ႔လွယ္ကမ္း၍ ၊ စိတ္၀မ္းလက္ညီ

သစၥာတည္လ်က္

* ခ်စ္ၾကည္စု႐ံုး ေပ်ာ္မဆံုး….။

တြင္ ေစခ်င္သည္

ရင္ခြင္ျဖဴလႊ

ႏွလံုးအလွမွ၊ အၿပံဳးျမတရား

လက္ကိုင္ထား၍ ၊ ေလးစားခ်စ္ၾကည္

၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ဟု

နာမည္ တစ္လံုး ေမႊးမဆံုး…။

* ဆင္ေနခ်င္သည္

လကၤာႏုရြ

ဒႆနႏွင့္၊ ရသကဗ်ာ

လွရာရာကို၊ သူ ငါ ရင္ၾကား

ေရာက္ေစသားဟု

ခံစားသီကံုး တစ္သက္လံုး။

* ႏိုင္ငံသားစစ္

ႏုိင္ငံခ်စ္၏ ၊ မနစ္မဆုတ္

ခလုတ္ကန္သင္းစ၊ ရန္ခပင္းကို

ၿဖိဳခြင္း၀န္တာ၊ လူတိုင္းမွာ ရွိ

လူတိုင္းသိရဲ႕

* သတိၱရဲတဲ့ ဒို႔ျမန္မာ….။

ကိုယ့္ေျမကိုယ့္ေရ

ကိုယ့္မ်ိဳးေဆြ၊ ေ႐ႊလိုတန္ဖိုး

ခ်စ္ျမတ္ႏုိး၏ ၊ ဓား႐ိုးမကမ္း

ေဒြးေတာ္ မလြမ္းဘူး၊ ကိုယ့္နဖူးစာ

ကိုယ့္ျပည္မွာ ရွိ၊ ကိုယ့္အသိႏွင့္

ကတိသစၥာ ေစာင့္ၾကပ္ၿမဲ….။

* တုိင္းျပည္လူမ်ိဳး

အသက္အိုးအိမ္၊ ေအးရိပ္ၿငိမ္ကို

ေရတိမ္မွာ ႏွစ္ ၊ လာမညစ္နဲ႔

ႏံြ နစ္ပတၱျမား၊ မရိိွျငားသို႔

တရားမဲ့ကင္း၊ ဓားစစ္ခင္းရန္

ခံျပင္းမခ်ိ၊ အံတင္းမိသည္

ဇာတိမာန္စိတ္ တရိပ္ရိပ္…..။

* ဘ၀ါးခါးတာေၾကာင့္

အလွရွားတယ္လို႔စဲြခ်က္တင္….။

* အတိတ္ကံ ေဒါသမည္ းေတြ နဲ႔

စိတ္သ႑ာန္ ေသာ ကမစဲပါဘု

ေရႊလည္း မရႊင္…..။

* ေလာကဓံသည္ ဓေလ့ကိုျဖင့္

သေဘာအမွန္ မၾကည္ေမြ႔လွ်င္ေတာ့

ေတြ ႔သမွ် အေကာင္းမထင္

ျမင္သမွ် အလွမရိွ…..။

* အရသာမခ်ိဳ

ရတာ မလို

လိုတာမရေပမယ့္

ဘ၀ဆိုတာမတည္ၿမဲပါဘု

ရွိဆဲခ်ိန္တာ ခဏေလးမွာ ျဖင့္

အသိမြဲမွိန္ကာ အမုန္းမေတြ းဘဲ

မွန္ေထာင္ကာ ႏွလံုးေအးနဲ႔

ကြယ္

ၿပံဳးၿပံဳးေလးၾကည့္ကြယ္….။ ။

* ႐ိုးဂုဏ္မထုတ္

မ်ိဳးစံုလုပ္ကာ

လုပ္သမွ်ေပၚတြင္

မေအာင္ျမင္…..။

* မ်ိဳးစံုအလုပ္

႐ိုးဂုဏ္ထုတ္မွ

လုပ္သမွ်ေပၚလြင္

ေအာင္ပဲြဆင္……။

* ႐ိုးဂုဏ္သတင္း

႐ိုးဂုဏ္ကင္းလွ်င္

အခ်င္းခ်င္းပင္

အျမင္မလွ

သံသယႏွင့္

ဒိြဟရင္မွာ တထင့္ထင့္….။

* ႐ိုးဂုဏ္အႏွစ္

႐ိုးဂုဏ္ခ်စ္လ်က္

႐ိုးဂုဏ္သစၥာ

မကြာေစာင့္ၾကပ္

အသိကပ္မွ

ျမင့္ျမတ္ဆို႐ိုး

လူ႔တန္ဖိုးဟု

ကိုးစားၾကည္ယံု

ေကာင္းျခင္းထံုစြာ

လူ႕ဘံုအလွတင့္ေပလိမ့္……။

* လူ႔ေလာကတြင္

ၿပိဳင္ခ်င္တုိင္းသာ

ၿပိဳင္ၾကပါလွ်င္

ၿပိဳင္စရာေတြ တစ္ပံုႀကီးပင္

ၿပိဳင္လို႔မဆံုးႏိုင္မည္ မထင္….။

* ၿပိဳင္ခ်င္စရာ

မ်ား လွစြာ တြင္

ငါႏွင့္ သင္လည္း မၿပိဳင္ခ်င္

ငါႏွင့္ သူလည္း မၿပိဳင္ခ်င္

သင္ႏွင့္ သူလည္း မၿပိဳင္ေစခ်င္….။

* တမူထူးစြာ

ၿပိဳင္စရာတြင္

ငါ့ကိုငါသာ

ၿပိဳင္ခ်င္ပါ၏

ငါရွိေနသေရြ႕

မေနကငါ၊ သည္ေန႔ငါ

သည္ေန႔ငါႏွင့္ မနက္ျဖန္ငါ

ဘယ္ငါေကာင္းဆိုး

ေၾကာင္းက်ိဳးမွာ းမွန္

ငါခြဲျခား

ငါအသိပြား ငါတရား

ငါေတြ သတိထား….။

* အညာေျမမွာ လူ ျဖစ္လာ

အညာဇာတိပါ

အညာရြာသူရြာသားမ်ား

အညာျမန္မာဖြား။

* အညာေသြးသား ေနာင္ညီေတြ

အညာခ်စ္စိတ္ေ၀

အညာေျမကို တန္ဖိုးထား

အညာဂုဏ္၀င့္ၾကြား။

* အညာသနပ္ခါး ေမႊးသလို

အညာထန္းလ်က္ခ်ိဳ

အညာပ်ိဳေမ ယဥ္စစ

အညာသူပီသ။

* အညာလူလွ ခန္႔ျငားတည္

အညာသားပီပီ

အညာဌာနီ ယဥ္ေက်းမႈ

အညာကိုယ္သားျပဳ။

* အညာမ်က္႐ႈရတနာ

အညာသည္ျမန္မာ

အညာသာပုံ ထပ္ဆင့္ေလာင္း

အညာသတင္းေကာင္း။

* အညာထေနာင္း စိမ္းစိုစို

အညာထန္းေတာညိဳ

အညာရိပ္ခို ပန္းေျဖေထာက္

အညာထန္းရည္ေသာက္။

* အညာေရာက္တဲ့ မ်ား သူငါ

အညာဧည့္ပ်ဴငွာ

အညာေမတၱာ ေအးျမျမ

အညာေစတနာလွ။

* အညာခ်စ္မ၀သံေယာဇဥ္

အညာေရာက္လွ်င္၀င္

အညာေၾကးမံုျပင္ပန္းခ်ီကား

အညာႏွလံုးသား…..။

* အခ်စ္မွာ ေထာင့္ငါးရာ

ေမတၱာမွာ ငါးရာႏွစ္ ဆယ့္ရွစ္

ေလာကကို အံတုၾကတဲ့

သမုဒယအစစ္….။

* ငါးရာႏွစ္ ဆယ့္ရွစ္နဲ႕ ေထာင့္ငါးရာ….။

ႀကိဳက္တဲ့အခါ

ႀကိဳက္တဲ့ေနရာမွာ

ႀကိဳက္တာနဲ႔ႏိႈင္းခ်ိန္ထိုး

တန္ဖိုးခ်င္းကြာ…..။

* အျဖဴစစ္တဲ့ အေမ့ေမတၱာ

အျဖဴစစ္တဲ့ အေဖ့ေမတၱာ

ဘယ္အခါမွ မညစ္။

* ကာလေတြ ၾကာၾကာေညာင္းေသာ ္လည္း

သဘာ၀ေျခကြာကြာ မေျပာင္းပါဘု

ေကာင္းၿမဲေပ နဂိုအေနအထားနဲ႔

ေဆးသားအသစ္…။

* အေမရင္ကြဲ

အိုးအိမ္ခြဲလို႕၊ ေပ်ာ္ပြဲတူယွဥ္

ခင္ရယ္….ေမာင္ရယ္

ေႏွာင္တြယ္ကာလ၊ ဘ၀စတင္

အခ်စ္ဆိုတဲ့ ႀကိဳးႏွစ္ ပင္…..။

* ဘ၀ၾကမ္းလည္း

ၿပံဳးပန္႕ကိုယ္စီ၊ ေတးသီမပ်က္

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ခရီး၊ မၿပီးဆုံးခင္

ႏွစ္ ပင္မခြဲ၊ တစ္ပင္တည္းအသြင္

ခ်စ္ပြဲ၀င္ ….။

* ၾကမၼာညိႈးလုိ႕

ၿဂိဳလ္ဆိုး၀င္ကပ္၊ တစ္ပင္ျမတ္လညး္

မားမတ္ခိုင္ၿမဲ၊ မယိုင္လဲဘူး

အိမ္မက္ဦးက၊ ဖူးခဲ့အခ်စ္

ေႏွာင္ႀကိဳးရစ္၀ဲ၊ လြမ္းသစ္ဆဲပင္

ယုံပါခင္….။

* တစ္ပင္လဲမူ

မထူတစ္ပင္၊ ျဖဴစင္မပ်က္

တစ္သက္မွာ တစ္ခါ

တစ္ခါမွာ တစ္ခ်စ္

တစ္ခ်စ္မွာ တစ္ႀကိဳး

တစ္ႀကိဳးမွာ ႏွစ္ ပင္

လြန္းတင္စံထား

ခံစားစူးနစ္၊ မည္ သုိ႕ပင္ ျဖစ္ေစ …။

* ႏွစ္ ပင္လိမ္ႀကိဳး

အခ်စ္မ်ိဳးျဖင့္ ၊ တစ္အုိးတစ္အိမ္

တစ္ႀကိမ္သာပဲ၊ တစ္ပြင့္ထဲပန္

အဖိုးတန္ခ်င္…..။

* အလွသခင္

အလွျပင္၍ ၊ လွခ်င္သမွ်

လွ လွ လွ မင့္။

* အလွၾကံအင္

႐ႈတုိင္းယွဥ္ကို၊ မျမင္မတက္

အမွတ္မထား၊ မခံစားက

ရသဘယ္မွာ ေျပာစမ္းပါ။

* အလွတရား

ခံစားျမတ္ႏိုး၊ ရသမ်ိဳးကို

တန္းဖိုးလညး္သိ၊ ျမင္ေအာင္ၾကည့္မွ

ပီတိအစစ္ သုခ ျဖစ္။

* အလွမင္၏

မျမင္တတ္လည္း ရွိပါေစ။

* အလွရင္ျဖင့္

ျမင္သည့္ဘ၀၊ တဒဂၤမွာ

အလွၾကည့္ခ်င္။ ။

* ျပကၡဒိန္က

အခ်ိန္ကိုစိန္ေခၚ။

* ဒုကၡ

ေလာကကိုစိန္ေခၚ။

* တဏွာက

စိတ္ကိုစိန္ေခၚ။

* သံသရာက

ဘ၀ကိုစိန္ေခၚ။

* ေငြက

သတၱိကိုစိန္ေခၚ။

* အခ်စ္က

ႏွလုံးသားကိုစိန္ေခၚ။

* ဥေပကၡက

သံေယာဇဥ္ကိုစိန္ေခၚ။

* ေမတၱာက

အမုန္းကိုစိန္ေခၚ။

* ေ၀ဒနာက

ကဗ်ာကိုစိန္ေခၚ။

* အမိ၀မ္းမွ

ေျခလွမ္းစ၍ ၊ ေလာကအ၀င္

ငိုပြဲဆင္ကာ၊ လူ႕ခြင္ရြာသို႕

တစ္ခါတစ္ေခါက္၊ အလည္ေရာက္စဥ္

မိုးေပါက္မ်က္ရည္ ေၾကြခဲ့သည္။

* အလည္ခရီး

နိဂုံးနီၤးလို႕၊ အၿပီးလက္ျပ

တံခါး၀တြင္ မ၊ ျပန္ဖို႕ျပင္ေသာ ္

မရႊင္ႏွလုံး၊ ႀကိမ္မီၤးအုံးသုိ႕

ခ်ဳံးခ်ငိုသံ၊ ဆူပြတ္ညံ့လ်က္

အံႀကိတ္ေတာက္ေခါက္

ဘ၀ေပ်ာက္ၿပီ

မိုးေပါက္မ်က္ရည္ ေျဖမဆီ။

* လာေတာ့လည္းငို

ျပန္ေတာ့ငိုၾက၊ လူ႕ေလာကသို႕

ခဏတစ္ေခါက္၊ အလည္ေရာက္ခိုက္

ေထာက္ၾကေျခဖ်ား

တိမ္ေပၚလႊားၾက

ေမာ္ၾကြားျပသည္

ဘ၀ဟူသည္ လက္တစ္ေဖ်ာက္

အလွဟူသည္ သစ္ရြက္ေျခာက္

မအံ့ၾသေလာက္ မေျပာေလာက္

မိုးေပါက္မ်က္ရည္ သက္ေသတည္။ ။

* ငါ့ကိုသူက၊ က်ေအာင္ခ်ဟု

ငါကသူ႕ေပၚ သံသယ၀င္

ငါ့စိ္အျမင္ မၾကည္လင္

ငါ့ရင္ထဲတြင္ မီးေလာင္ျပင္။

* သူကိုငါက၊ က်ေအာင္ခ်ဟု

သူကငါ့ေပၚ သံသယ၀င္

သူ႕စိတ္အျမင္ မၾကည္လင္

သူ႕ရင္ထဲတြင္ မီးေလာင္ျပင္။

သဏၭာန္မက်

အမွန္မရတဲ့ ၊ သံသယအျမင္

မီးေလာင္ျပင္မွာ ၊ မရႊင္တဲ့ႏွလုံး

အမ်က္ဖုံးတဲ့မာႏုလုံး

အမ်က္ဖုံးတဲ့မာႏု

အခက္ဆုံး အာဃာတနဲ႕

ငါမူငါဟု ထင္ေနသမွ်

* ရတာ မလုိ

လုိတာမရ၊ လူ႕ဘ၀ရဲ႕

ခဏေရပြက္၊ အေနခက္တဲ့

ပင့္သက္႐ူေမာ၊ အပူေတာတြင္

ဆန္႕ေသာ လက္တုိ႕ မေကြးခင္

ေကြးေသာ လက္္တုိ႕ မဆန္႕ခင္`

စိုေသာ လက္တုိ႕ မေျခာက္ခင္

မီးေလာင္ျပင္မွာ မိုးမေခါင္ခ်င္။ ။

* ညကအိမ္မက္

ငွက္ဆုိးပြက္ထင့္

က်မ်က္ရည္ေစြ၊ ပင္လယ္ေ၀သည္

အေမေနမေကာင္း ျဖစ္လုိ႕တဲ့။

* သည္မနက္မွာ

စိတ္လက္မရႊင္၊ ေသာ ကရင္ႏွင့္

မိခင္ထံတြင္ ၊ ေျပးေရာက္ခ်င္လည္း

မိခင္႐ုပ္သြင္း၊ ဖူးေတြ ႕ခ်င္လည္း

မိခင္ေဘးတြင္ ၊ ျပဳစုခ်င္လည္း

မိခင္ႏွင့္ သား၊ အေနျခားသည္

ေမ႔သား အာမွာ းခဲ့ပါလိမ့္။

* တစ္ရြာတစ္ေျမ

မိခင္ေန၏ ၊ ေနသည့္မိခင္

သက္႐ွင္ထင္႐ွား၊ ႐ွိေသာ ္ၿငားလည္း

မသြားတစ္ေခါက္၊ မေရာက္ႏွစ္ ၾကာ

သားသည္သာလွ်င္၊ မရႊင္ရင္ထဲ

႐ွင္ကြဲကြဲလုိ႕၊ ေရႊသည္းလြမ္းနာ

မေျဖသာၿပီ

ခါခါေသပြဲ ၀င္သည္သုိ႕ ။ ။

(ျပန္မေရာက္တာ (၈)ႏွစ္ ၾကာၿပီ ျဖစ္ေသာ စာရေပအေနာက္စုရြာမွ အေမ့ထံသို႕……)

* ႏွစ္ သြယ္လက္

ဖ်က္ဖို႕မဟုတ္။

* ႏွစ္ ဘက္ေျခ

ေပြ႕ဖို႕မဟုတ္။

* ႏွစ္ မႊာအသည္း

ကြဲဖို႕မဟုတ္။

* တစ္ခုႏွလုံး

မုန္းဖို႕မဟုတ္။

* ႏွစ္ ျဖာမ်က္၀န္း

လြမ္းဖို႕မဟုတ္။

* တစ္စုံနား

ခါးဖို႕မဟုတ္။

* ဦးေႏွာက္ႏွစ္ ျခမ္း

ရမ္းဖို႕မဟုတ္။

* လွ်ာတစ္ေခ်ာင္း

ေရာင္ းဖို႕မဟုတ္။ ။

* သီခ်င္းဆုိရင္း

အိ္မ္ျပတင္းမွာ ၊ ရႊင္ေပ်ာ္စြာ ျဖင့္

ေရာက္လာစၿမဲ ငွက္ကေလး။

* သင့္ေတးသံသာ

ေပ်ာ္စရာေၾကာင့္ ၊ ၀မ္းသာရင္တြင္ း

ၾကည္ႏူးျခင္းျဖင့္ ၊ ေကာင္းျခင္းမဂၤလာ

ခ်မ္းၿငိမ္းသာ၍

မ်ား စြာ ေက်းဇူးတင္ပါရဲ႕ ။

* ေမတၱာေတးနဲ႕

ခြန္းဖြဲ႔သီက်ဴး၊ သင့္ေက်းဇူးကို

ၾကည္ႏူးပိုကာ၊ရႊင္၀မ္းသာရင္း

ခ်က္ခ်င္း မွာ ဘဲ၊ ငါ့ရင္ထဲ၀ယ္

ႏြမ္းသည္းမခ်ိ ၀မ္းနည္းမိခဲ့။

* သင့္ရဲ႕ ဘ၀

ငါအားက်၍ ၊ ခြန္းျမသံခ်ိဳ

သီးခ်င္းဆုိရင္း၊ ေပ်ာ္ျခင္းေကာင္းစြာ

ေနခ်င္ပါလည္း၊ တစ္ထြာ၀မ္းေရး

ရင္မေအးေတာ့

ခ်ိဳေတးဘယ္လို သီမလဲကြယ္။

* ငါ့ကိုသနားလွ်င္

ကိုယ္စားသက္ဆင္း၊ အိမ္ျပတင္းမွာ

သီခ်င္းသံသာ ဆုိလွည့္ပါ

ငွက္ကေလးရယ္ ေန႕တိုင္းလာ။ ။

* ကံမျမင့္ေပမယ္

ခံပြင့္ေလး မ်က္ႏွာမငယ္၊

* အလွရွာသူမို႕

ဘ၀မွာ က်ရာထမ္းပါတဲ့

ပန္းခ်စ္စဖြယ္။

* အခိုက္အတန္႕ဧပမယ့္

စ႐ုိက္ည့ံလွ်င္ ဂုဏ္မ႐ွိပါဘု

ယုံမိသူ အထင္မေသးေအာင္လို႕

ရန႔ံ ေမႊးနဲ႔ေစတနာၾကြယ္

ေလာကအလယ္မွာ ၿပိဳင္စံရွား။

* နန္းအလယ္

ပန္းစံပယ္ မေပၚေသးခင္မို႕

တမင္ေရြးကာ လုိရာသုံးေပမယ့္

အျပံဳးမျငဴစူပါဟု

ႏွလုံးျဖဴ ေမတၱာဓာတ္နဲ႕

ကြကမ္လပ္ရွာျဖည့္ ကူစြမ္းတယ္လုိ႕

ပန္းတုိ႕နယ္ ပန္းတို႕ေတာမွာ ျဖင့္

ခံပြင့္ငယ္ အျပဳသေဘာကိုလွ

ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုေျပာေသာ ္လည္း

ေထာပနာ ၾသဘာဆုေတြ နဲ႕

ညႊန္းျပဳေလးစား။ ။

* မ႐ွိ၍ မလွဴ

မလွဴ၍ မ႐ွိ၊ ထုိအသိ

ၾကားမိသည္မွာ အခါခါ။

* ေရႊ႐ွိေငြ႐ွိ

ရတနာ႐ွိလည္း

မ႐ွိေစတနာ၊ ထုိသူမွာ

အလွဴဒါနမေျမာက္ပါ။

* ေစတနာ႐ွိ

စိတ္ေကာင္း႐ွိလည္း

မ႐ွိအသျပာ ထုိသူမွာ

အလွဴဒါနမေျမာက္ပါ။

* ေစတနာလည္း႐ွိ

စိတ္ေကာင္း႐ွိ

ရတနာလည္း႐ွိ

အသျပာ႐ွိ

ျပည့္၀ႏွစ္ ျဖာ၊ ညီညႊတ္စြာ ကို

ေမတၱာအသိ၊ ေပါင္းထပ္ျဖည့္မႈ

ပီတိလွ်ေမာက္၊ သဒၶါေပါက္ကာ

၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ၊ မဂၤလာျဖင့္

ဒါနအမႈ ေကာင္းစြာ ျပဳ၍

သာဓုေတးသံ သာေပလိမ့္။

* မ႐ွိ၍ မလွဴ

မလွဴ၍ မ႐ွိ

ၾကားမိတဲ့စကား

ႏွလုံးသြားမွာ ဆင္ျခင္စရာ

လူသားအားလုံး ေ၀ႆႏၱရာ

ျဖစ္လုိက္စမ္းပါ ျဖစ္စမ္းပါ

ဆႏၵရင္မွာ အခါခါ။ ။

* ကိုယ့္ၿခံစည္း႐ုိး

နင္းဖ်က္ခ်ိဳး၍ ၊ ကိုယ့္အိုးအိမ္ထက္

က်ဴးေက်ာ္တက္ကာ၊ ႏွိပ္စက္ကလူ

ရန္ျပဳမူလွ်င္

ဘယ္သူၾကာၾကာခံမလဲ။

* တရားထမင္း

တရားဟင္းႏွင့္ ၊ စားရင္းသက္႐ွင္

ေနေပ်ာ္ခ်င္လညး္၊ သခင္လာအုပ္ခ်ဳပ္

ကြ်န္လာလုပ္ေသာ ္၊ ခလုတ္ေညာင့္ဆူး

ေၾကာက္စိတ္ဒူးနဲ႕

႐ုိဦးတင္မယ္ ထင္သလား။

* သမိုင္းျပန္ၾကည္

ဖမိေဘးဘိုး၊ ျမန္မာမိ်ဳးေဟ့

႐ွိခိုးကြ်န္သက္၊ အိုင္ႏြံ ဗြက္တြင္ း

မသက္ဆင္းဘူး၊ ငိုက္မ်ည္းမေန

တိုင္ရင္းေသအံ့၊ မေတြ ႕မ႐ြ႔ံ

ရဲ၀ံ့ သတၱိ ျမန္မာတိုင္း႐ွိ။

* ဇာတိတန္းဖိုး

ဂုဏ္မညိႈးသည့္၊ အမ်ိဳးဘာသာ

သာသနာႏွင့္ ၊ ႐ုိးရာစာေပ

ယဥ္ေက်းေမြႏွင့္ ၊ အေျခတက်

တို႕ဘ၀ကို၊ အလွေသြပ်က္

လာမဖ်က္နဲ႕ ။

* တုိ႕ႏွစ္သက္္ တာ တုိ႕ရဲစာ

တို႕လွ်ာႏႈတ္ဖ်ား တုိ႕စကား

တို႕မ်ား ခ်စ္ၾကည္ တုိ႕တုိင္းျပည္ဟု

ဘာမထီစိတ္၊ ဇာနည္ရိပ္တို႕

ဖိတ္လက္ခဲ့ပုံ၊ အတိတ္ပုံသည္

အာ႐ုံထဲမွာ တေငြ႕ေငြ႕

ခံစားခုထိ ဘယ္မေမ့

တန္ေဆာင္းမုန္းဆုတ္ (၁၀) ရက္ေန႕။

* ေဘးဘိုးစဥ္ဆက္

တုိ႕လက္ထက္မွ ၊ မိ်ဳးဆက္အသစ္

ေမာင္တုိ႕ေခတ္တင္၊ ပဲတင္ေသြးႏိႈး

ကိုယ့္လူမ်ိဳး၏ အမ်ိဳးသားဟန္

အမိ်ဳးသားမာန္တို႔၊ ႐ုိးသားစံကင္း

ဗလာက်င္းလွ်င္၊ မုန္းကင္းအစစ္

ျပန္႔ထင္း ျဖစ္မည္

ေသသည္အထိမွတ္ေစခ်င္

ငါ့ရင္ထဲက သံေယာဇဥ္

အနာဂတ္အတြက္ ေၾကးမုံျပင္။ ။

* အမွန္တရားအစစ္

အျပစ္မွာ း ပိုးမ၀င္ …။

* အယုတမာ မလိုသည္းနဲ႕

ဘယ္ႏွစ္ ခါ ခုတ္ၿဖိဳလွဲေသာ ္လည္း

အၿမဲျပန္႐ွင္။

* တစ္သက္တုမရပါတဲ့

႐ြက္ႏုျမနဲ႕ အလွဆင္

ေလထဲတြင္ တလူလူလြင့္။

* သေဘာကဏၭန္

အေျပာမသန္ပါနဲ႕

ေလာကဓံလူ႕ခြင္ၾကား

စဥ္းစားႏိႈင္းခ်င္ ….။ ။

* ပ်ဥ္းမငုတ္တို႕

ကဗ်ာဆုိရင္း၊ မာန္သြင္း၀ံ့စား

ေလာကၾကား၌ ၊ ေယာကၤ်ားေကာင္းပီ

ဘာမထိဟု၊ ဇာနည္စိတ္ေမြး

သတၱိေသြးခဲ့ ….။

* ေရျပာစခမ္း

ေဗဒါလမ္းခ်ီ၊ ကဗ်ာသီ၍

မညီလိႈင္းထန္၊ ဘ၀ဒဏ္ကို

ပန္း ပန္အံ့ခဲ၊ ရဲရင့္ဇြဲျဖင့္

ပြဲလည္၀င့္ခဲ့…။

* ပ်ဥ္းမႏွင့္ ေဗဒါ

ကဗ်ာကေမြး၊ ကဗ်ာေပးသည္

ေသြးသတၱိရဲ၊ ေအာင္စိတ္ဇြဲေၾကာင့္

တုိက္ပြဲလႈိင္းထန္၊ မွန္တိုင္းရံလည္း

ပန္းပန္မပ်က္၊ အားမာန္သြက္လို႕

လင္းလက္ေရာင္ ျခည္ တ၀င္း၀င္း…။

* ပ်ဥ္းမျပာျပာ၊ ေဗဒါသခင္

စာဆုိ႐ွင္၏ ၊ ေကာင္းကင္အျမင္

ပင္လယ္အေတြ း၊ ေပးခဲ့ေက်းဇူး

ျမင့္မိုရ္ဦးဟု၊ ၾကည္ႏူးမ၀

ဦးခ်မကုန္၊ ပီတိအဟုန္သည္

အာ႐ုံရင္ထဲ စြဲေနတကား ….။

(ကဗ်ာစာဆုိ ဆရာမင္းသု၀ဏ္ႏွင့္ ဆရာေဇာ္ဂ်ီသုိ႕ …..)

* ဟုိေ႐ွ႕မွာ ေတာင္

ေတာင္ထိပ္မွာ ပန္း..။

* ေတာင္ေအာက္ေျခမွာ

၀ဲပတ္ခ်ာၾကည့္

ေတာျပည့္ထူညပ္

လွ်ိဳေျမာင္ပတ္ …။။

* ခက္ခဲထပ္ထပ္

ေတာလွ်ိျဖတ္ဖို႕

စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ ဇြဲ

ရဲရင့္တြဲ ေႏွာင္

သတၱိေဆာင္မွ

ေတာင္ထိပ္မွာ လန္း

လွပြင့္ပန္းကို

ကမ္းလက္ဆြတ္ခ်ဳ

ေမႊးၾကဴႏုိင္မယ္

နမ္းႏိုင္မယ္…။

* ေတာင္႐ွိလွ်င္ ေတာ႐ွိ

သူေဘာသိလွ်င္

အသင့္ျပင္….။ ။

* မခ်စ္ဘူး

မခ်စ္ဘူးနဲ႕

ယစ္မူးေတာ့ ေ႐ွ႕ဆုံးမွာ …

* မႀကိဳက္ဘူး

မႀကိဳက္ဘူးနဲ႕

သိုက္တူးေတာ့ အၿမဲပါ….။

* အတုစကားေတြ နဲ႕

မုသားဖြဲ႕ ဟန္ေဆာင္ညာ

မွန္ေထာင္ကာ ရယ္အၾကည့္။

* သိကၡာမလုိ

ရိကၡာကို အရွက္နဲ႕ ေရာင္ းပါလို႕

မင္ေမာင္းေတြ ဘယ္လုိေကာင္းေပမယ့္

မိတ္ေဆြ ….

ကုိယ့္အေၾကာင္းကိုယ္သိ…။ ။

ယာယိ

* ေလာကထံက

ရလုိျက္တဲ့ဘ၀

တခ်ိဳ႕က အပုိင္ထင္ေနၾက…။

* ေန႕ျမင္ညေပ်ာက္

ထက္ေအာက္စုန္ဆန္

အမွန္အမွာ း

အျပန္အသြား

ကံတရားရဲ႕ လက္ညိႈး

တန္းဖိုးျဖတ္ခက္

တြက္စမ္း ကြန္ပ်ဳတာ

မင္းဘာတတ္ႏုိင္လဲ။

* မျမဲခ်င္းေတြ သာ

ၿမဲေနတဲ့

တကယ့္အရွိ

စြဲၿငိသိပြား

သတိထားမယ္ဆုိရင္

ထင္တစ္လုံးနဲ႕

ေထာင္ေနတဲ့ လက္မ

အရွက္မရင္ခင္ေတာ့ ရသ

အရွက္ရၿပီး ရင္ေတာ့ ဟာသ

ဒါ… သဘာ၀ပါပဲေလ ….။

* ၿမဲၿမဲမွတ္မိတ္ေဆြ

လူသည္ေသမ်ိဳး

ပန္းေၾကြမ်ိဳးတဲ့

* မေသမီ

မေၾကြမီ

အလွဆိုတာ မၾကာရွည္

ဘ၀ဆိုတာ ယာယီ။

* မေဟာသဓဇာတ္

ဖတ္မိတုိင္းလြမ္း ဖတ္တုိင္းလြမ္း

သားလုတရားစီရင္ခန္း….။

* သည္ဇာတ္ေတာ္ မွာ

ရွာရွာေဖြေဖြ

အေမႏွစ္ ေဖာ္၊ မေပ်ာ္အမႈ

သားလုၾကသတဲ့….။

* အသားစားက်ဳး

ဘီလူးမအေမ၊ ရေစလုိမႈ

တစ္ခုသာေတြ း၊ ႏိုင္ေရး အဓိက

ကိုယ့္ရင္ေသြးမွ မဟုတ္ဘဲ…။

* ႏွလုံးလွတဲ့

မႏုႆအေမ၊ ရေစလုိမႈ

စိတ္တစ္ခုနဲ႕ ၊ မလုအပိုင္

မႏုိင္ခ်င္ေန၊ ေလွ်ာ့ေျဖလႊတ္ေပး

ရင္ေသြးဟူဘိ၊ ခံစားသိေၾကာင့္

မခ်ိတင္ကဲ၊ မ်က္ရည္ရႊဲႏွင့္

အေၾကကြဲဆုံး႐ႈံး လုိက္၏ ….။

* သည္ေလာကမွာ

အေမဆုိတာ၊ ကိုယ္႐ႈံးမွာ ထက္

သာားအတြက္ေတြ း၊ အေလွ်ာ့ေပးရင္။

အလင္းမီးတုိင္၊ ထြန္းညိွႏုိင္ခဲ့

ႏုိင္ရင္း႐ႈံးခဲ့ေလသလား

႐ႈံးရင္းႏိုင္ခဲ့ေလသလား

* အသိရင္ကပ္

မိခင္ျမတ္ႏွလုံး၊ ႏုိင္႐ႈံးမမည္

ေမတၱာသည္သာ….။

* အေ႐ွ႕ဆီက ေရာင္ ျခည္လႊတ္

ေနလုံးနီတြတ္တြတ္…။

* ၾကက္ဖတြန္သံ ေအာ္အီးအြတ္

တာ၀န္မယြင္းခြ်တ္ …..။

* ငွက္ကေလးေတြ ညီညီညြတ္

ကဗ်ာေတးသံရြက္…။

* ပန္းပြင့္ေရာင္ စုံဖူးငုံျမြတ္

န႔ံသာအကႌ်၀တ္….။

* မမေလးက ပန္းခ်ဳဆြတ္

ဘုရားတင္ဦးညႊတ္…

* သေဗၺသတၱာ ေလးကြာလြတ္။

ေအးျမေမတၱာလႊတ္….။ ။

* တင္ႏိုင္လ်က္ႏွင့္

ယွဥ္ၿပိဳင္ခက္လုိ႕၊ ညီလကၡဏ

ေလးျပန္ခ်ရင္း၊ မင္းရာမအတြက္

ညွာငဲ့ကြက္သည္၊ ခ်စ္လ်က္စြန္႕ခြာ

မွတ္စရာတစ္ခု…။

* သီတာခင္ကို

ၾကင္ဖက္လုိ၍ ၊ သိဃႌဳဠ္ျပည့္႐ွင္

ဘုရင္ဒႆ၊ ႏွစ္ ၾကိမ္မ,လည္း

မ,႐ုံအျပင္၊ ေလးႀကိဳးတင္ရန္

ဘုန္းကံၾကမၼာ၊ မစြမ္းသာ၍

စြန္ခြာခဲ့လ်က္၊ ခ်စ္မပ်က္ပါ

မွတ္စရာတစ္ခု….။

* ခ်စ္လ်က္စြန္႕ခြာ

အလွေမတၱာႏွင့္ ၊ ခြဲခြာစြန္႕ထြက္

ခ်စ္မပ်က္သည့္၊ တပ္မက္ေမတၱာ

ယွဥ္းႏိႈင္းပါက၊ ေမတၱာခ်င္းမတူ

အပူႏွင့္ အေအး၊ ႏွစ္ ခုေပးလွ်င္

ဘာေ႐ြးမလဲေျပာပါ…. အသင္…..။ ။

* နဂိုတရားအလွ

ကိုယ္မစားရလည္း

စားရဘိသို႕…။

* သူစားတာၾကည့္

ေက်နပ္သိနဲ႕

ပီတိရင္မွာ

ရႊင္၀မ္းသာ

အဲဒါ…. မုဒိတာ….။

* အဲဒီ …

မုဒိတာဆုိတဲ့

ရတနာထုပ္

စာမခ်ဳပ္ဘဲ ရႏုိင္တယ္

ေငြမေပးဘဲ ရႏုိင္တယ္၏

လက္မၿဖန္႕ဘဲ ရႏုိင္တယ္….။

* အဖိုးစားနား

သတ္မွတ္မထားလို႕

အလကားရႏုိင္ေပမယ့္….။

* စိတ္ထားမတတ္

စိတ္မွာ းကပ္လွ်င္

လူ႕ရပ္ခြင္ၾကား

မုဒိတာတရား

ရွားတယ္မိတ္ေဆြ

ရွားတယ္….။ ။

* ေခတ္သကၠရာဇ္

ႏွစ္ တြက္စစ္

တစ္ေထာင့္သုံးရာ တစ္ဆယ္တစ္ …။

* လကိုမုတ္က

ေနာက္ဆုံးလ

သာစြခေညာင္း မိန္တေပါင္း…။

* ေန႕နံကိုေရြး

ထပ္ကာေမး

ေန႕ၾကာသပေတး ၾကြက္ကေလး…..။

* ဖြားဇာတာရက္

ေသခ်ာတြက္

ရွစ္ရက္မွတ္တမ္း ရက္လဆန္း….။

* ၄၅-အသက္

သက္လမ္းတြက္

တစ္၀က္ခရီးေက်ာ္ခဲ့ၿပီ…။

* ေနရမယ့္ရက္

အိပ္မက္မက္ေတာ့

သက္တမ္းခရီး

ေသဘက္နီး

ေရႊထီးဘယ္မွာ

ေဆာင္းစရာ…။ ။

* သဇင္ရနံ႔

သင္းပ်ံံ႕ပ်ံ႕….။

ႏွင္းဆီနံ႕ၾကြယ္

ခန္႕ထယ္ထယ္…။

စပယ္ျဖဴေဖြး

ၾကဴၾကဴေမႊး…..။

* ပန္းရန႕ံဂုဏ္

မည္ မွ်ထုံလည္း၊ ေလစုန္ရာေမႊး

ေလေသြးရာၾကဴ၊ ေလခ်ဳရာပ်ံ႕

ေျခရာဆန္႕ေသာ ၊ သေဘာအရွိ

မေျပာဘဲသိရဲ႕ …။

* ပန္းႏွင့္ မတူ

ႏွလံုးျဖဴသည့္

လူ၏ ေကာင္းျခင္း၊ လူ႔သတင္းဂုဏ္

ရနံ႕ထံုကား၊ ေလဟုန္တြန္းလွန္

ေလကိုဆန္တက္၊ ေလညာဘက္သုိ႔

ျဖန္႔က်က္ထံုလႊမ္း

အံ့မခန္းၿပီ

ဘယ္ပန္းမရႊံ႕

ယွဥ္ပါဝံ့…….။ ။

* ကာရန္သီေရြး

ကဗ်ာစီေရး လည္း

အေတြ းငါ့မွာ မပီေသး။

* ကဗ်ာစာအုပ္

ငါစုပ္ထုတ္လည္း

အဟုတ္လူရာမဝင္ေသး။

* ကဗ်ာႏႊဲၿပိဳင္

ငါပြဲႏိုင္လည္း

ပန္းတိုင္အစစ္မေရာက္ေသး။

* ကဗ်ာေလာက

စာေလကမွာ

ေျပာရပါလွ်င္

ငါေရာက္ရွိရာ

ငါ့ေနရာသည္

သုညသာသာ

ရယ္စရာ။ ။

* ဝိေတာမွာ

ဝိေသေဘာရွာအၾကည့္။

* စရွိရွိ မရွိရွိ

ဝကိုမသိ

ဝိသာသိ

အံ့ဖြယ္ဝိေတြ မ်ား ပါဘိ။

* ေရွ႕မွာ လည္းဝိ

ေနာက္မွာ ဝိ

ဝဲမွာ လည္းဝိ

ယာမွာ ဝိ

ဝန္းက်င္ပတ္ကံုး။

အားလံုးဝိ။

* ဝိေတာအလယ္မွာ

ေရာက္သည့္ခါ

ဝိဆရာေတြ ၾကည့္

ရယ္ခ်င္မိ

သူတို႔ထံမွာ မရွိ

သူတို႔ဝမသိ။ ။

* ၂၁ ရာစုသစ္

ၿဂိဳလ္တုစနစ္

ၿဂိဳလ္တုေခတ္

ဒီဇိုင္းသစ္ထဲမွာ

“ရွယ္”ဆိုတဲ့ ေဝါဟာရ

လွလွသနဲ႔

ဘယ္သူစခဲ့ပါလိမ့္ေနာ္။

* ၿမိဳ႕ျပယဥ္ေက်းမႈ

လူထုဆက္သြယ္

လူမႈ နယ္ထဲ

လက္ဖက္ရည္လည္း ရွယ္

ေကာ္ဖီလည္း ရွယ္

ႏြားႏို႔လည္း ရွယ္

မိုင္လိုလည္း ရွယ္

ရွ႕ယ္ ရွယ္ ရွယ္နဲ႕

ရွယ္ေတြ မ်ား ျပား

ရွယ္ေတြ ၾကားမွာ ။

* ေနရာမေရြး

အခါမေရြး

က်ား၊မ မေရြး

ရွယ္အားေပး

ရွယ္ေရြးေသာက္

ရွယ္ဂုဏ္ေတြ ေမာက္

ေျခဖ်ားေထာက္။

* ေနရာတကာ။

ရွယ္ကမၻာဝယ္

ရွယ္အေရာင္ ေတြ ဖိတ္

ရွယ္အရိပ္ဟပ္

ရွယ္တံဆိပ္ကပ္လည္း

ဓိတ္ဓာတ္မရွယ္

လူမူနယ္

ရွက္ဖြယ္

ရွယ္

ရွယ္။ ။

* ကဗ်ာဆရာ

ေစ်း သြားပါတယ္၊ဘာဝယ္မွာ လဲ

ဝယ္မလဲတဲ့။

* ေစ်းထဲအသြား

အေမးစကား၊ ေျဖၾကားနတၳိ

ႏႈတ္ေတမိေယာင္ ေဆာင္လိုက္တယ္။

* မသာတစ္ေခါက္

ေက်ာင္းဆယ္ေခါက္လို

တစ္ေခါက္ေစ်းသြား၊ ေခတ္လူသားတြက္

တရားမ်ား စြာ ရႏိုင္ရဲ႕ ။

* အမဲသားငါး

ျခင္းႀကီးမ်ား စြာ ၊ ဆားႏွင့္ လာဝယ္

အံ့ဖြယ္ဘနန္း၊ လူထူးဆန္းေတြ ။

* ခ်ဥ္ေပါင္တစ္စီး

သခြားသီးသာ၊ ဝယ္ၿပီးျပန္ရ

ဝမ္းၿငိမ္းရသူ၊ ႏြမ္းယဲ့သူေတြ ။

* ေစ်းကျပန္လာ

ကဗ်ာဆရာမ ွာ

ေျဖစရာေတြ ပါသတဲ့။

* ဘာပါသလဲ

ဘာဝယ္ခဲ့သလဲ

လြယ္အိတ္ထဲကဗလာ၊ လက္ထဲဗလာ

ရင္ထဲေဝဒနာ၊ ထိရွလာ

ကဗ်ာေရး ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ။

* ဟိမဝႏၲာ

ေတာင္ေလလာသည္၊ ေဝးကြာရပ္ျခား

ရိွေသာ ္ျငာလည္း၊ ထင္ရွားပီဘိ

လူတုိင္းသိ။

* ေတာင္ႏွင့္ တူစြာ

ပညာရွိသူ၊ ျမင့္ျမတ္သူကား

ရပ္ျခားေဝးကြာ၊ ရွိေစကာမူ

ပညာသတင္း၊ ေက်ာ္ေဇာျခင္းေၾကာင့္

ထင္လင္းသိသာ

ဂုဏ္လက္ျဖာ၏ ။

* ပညာမဲ့ကင္း

လူည့ံဖ်င္းကား၊ လူေတြ ၾကားမွာ

ေနထိုင္ပါလည္း၊ မ်က္ႏွာမပြင့္လင္း

ေက်ာ္ေစာကင္းလ်က္

ပစ္ခြင္းညခါ၊ ျမားပမာတုိ႔

လားရာမသိ သေဘာရွိ။

* လူ႔ခရီးမွာ

နီးေဝးတုိင္းတာ၊ အေျဖရွာေသာ ္

ပညာတတ္ေၾကာင္း

သူေတာ္ ေကာင္းအစစ္

ျဖစ္မ ျဖစ္ေသာ ။ ။

* အႀကံေကာင္းလွ်င္ တစ္ခ်က္

ကံေကာင္းလွ်င္ တစ္သက္တဲ့

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔

လူ ျဖစ္တဲ့ က်ဳပ္

တစ္ေန႔မုခ်

ကံေကာင္းရမယ္။

* တခ်ိဳ႕က်ျပန္ေတာ့

လူမတန္

ကံပံုခ်

ကံဆုိတာ မယံုရဘူးတဲ့။

* အႀကံထုတ္

ဉာဏ္ထုတ္

ကံဆုိတာအလုပ္

လုပ္သမွ်မဟန္

က်ဳပ္ဘဝကံေပါ့။

* ျဖစ္ပ်က္ေၾကာင္းက်ိဳး

ေကာင္းဆိုးတန္ျပန္

ဒါလဲကံတဲ့

ကံစီမံသမွ်

နာခံၾက႐ံု။

* အင္း …

ကံ ကံ

ကံ ကံ နဲ႔

ကံကိုေမွ်ာ္ကိုး

ကံနဲ႔စစ္ထုိးရင္း

ကံယိုးမယ္ဖြဲ႕

ဟုတ္ကဲ့

က်ဳပ္ခံခဲ့ရေပါင္းမ်ား ပါၿပီ။ ။

* ယဥ္တစ္ကုိယ္တြင္

ပုလဲဆင္၍

ယဥ္ပံုႏြဲ႕လ်

ခင္ႏွမငဲ့။

* မင္းလွခဲ့ပံု

လွမ်ိဳးဂုဏ္ကို

မယံုတဝက္

အယံုခက္လို႔

ပင့္သက္ဆုိ႔ရင္

ေျဖမရႊင္။

* ငိုလွ်င္ပုလဲ

ရယ္လွ်င္ရြဲတဲ့

ကဲ ….

အစြဲအလန္းႀကီးသူ

႐ႈးဘမ္းလား ။ ။