အဲဒီ ေန႔က ေကာင္းကင္မွာ
ပန္းေတြ ပြင့္တယ္

အမွတ္တရမွတ္တမ္း

ကမာၻေပၚမွာ

သားသမီးအေပၚ

နားလည္ႏိုင္စြမ္းအရွိဆုံးေသာ

အေမႏွင့္ အေမ …၊

ဘဝရဲ႕ အဓိပၸာယ္ေတြ ကို

ပိုၿပီးေလးနက္လွပ

ျပည့္စုံလာေစခဲ့တဲ့

ဘဝအေဖာ္မြန္ ေမာင္နဲ႔သမီးေလးကို

အမွတ္တရမွတ္တမ္းတင္လွ်က္ …၊

လြန္းထားထား (ေဆးတကၠသိုလ္)

“ေအာင္ျမင္မႈ ဟာ …

အေကာင္းဆုံးလက္စားေခ်ျခင္းလို႔

သိခြင့္ရလိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ … လူ တစ္ေယာက္ ကို

လက္စားေခ်ႏိုင္ဖို႔အတြက္ …

ကၽြန္ေတာ္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့အသိ

ကၽြန္ေတာ္ ့ရင္ဘတ္ထဲမွာ တံဆိပ္တစ္ခုလို

ခတ္ႏွိပ္ထားခဲ့တာပါ ….”

တံခြန္တိုင္စာေပ

အကဲျဖတ္ဒိုင္အဖြဲ႕ေတြ ကိုယ္တိုင္ပင္

သူတို႔အဖြဲ႕ေလးကိုလက္ခုပ္တီး

အားေပးေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

ခန္းမထဲရွိ ပရိသတ္၏ လက္ခုပ္သံေတြ က

ေတာ္ ေတာ္ ႏွင့္ စဲမသြားခဲ့ ..။

သူ႕တစ္ကိုယ္လုံး … ၾကက္သီးေမြးညင္းေတြ

စိမ့္ျဖာထလာသည္အထိ

စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းရသည္။

ဒါဟာသူတို႔အဖြဲ႕ကေလးရဲ႕

ပထမဆုံးေသာ အိမ္မက္ေလ …

တံခြန္တိုင္စာေပ

အခန္း(၁)

“မင္းရဲ႕ အိပ္မက္ကို … ေျပာပါဦး”

သူမ၏ အသံသည္ သူမ၏ မ်က္ႏွာကေလးလုိပင္ မာဆတ္ဆတ္ ၾသခ်ိဳခ်ိဳကေလး ျဖစ္သည္။ သူမ၏ မ်က္ႏွာကေလးေပၚမွာ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားသူ တစ္ေယာက္ ၏ အရွိန္အဝါက လင္းလက္ျဖာက်လ်က္ရွိသည္။ သူမက လက္ရွိဂီတေလာကမွာ ထိပ္ဆုံးေနရာမွာ ရွိေနေသာ ေငြၾကယ္ပြင့္ကေလးတစ္ပြင့္။ “Dream World” အဆိုၿပိဳင္ပြဲ၏ အကဲျဖတ္ဒိုင္ “Judge” တစ္ေယာက္ ….။ သူမ၏ မ်က္ႏွာေပၚမွာ စူးရွေတာက္ပေသာ ထက္သန္မႈ တစ္မ်ိဳးႏွင့္ မ်က္လုံးမ်ား စူးရွျဖာ လက္လြန္းသည္။ သူမလွမ္းၾကည့္ေသာ မ်က္ဝန္းမ်ား ထဲမွာ ေရာင္ စဥ္တန္းတစ္မ်ိဳး ျဖာထြက္ေနသလို။ စင္ေပၚမွာ သူႏွင့္ အတူ သူ႔ငယ္ခ်င္းသုံးေယာက္ သား၏ ရင္ခုန္သံနရီစည္းခ်က္ေတြ က ျမင္းေတြ ဒုန္းစိုင္းေနသလိုပင္ ခုန္ေပါက္ဆူညံလြန္းေနသည္ … ။

“ကၽြန္ေတာ္ တို႔အဖြဲ႕ရဲ႕ အိပ္မက္က … ပရိသတ္ရဲ႕ ႏွလုံးသားေတြ ထဲအထိ ထိုးေဖာက္စီးဝင္ခ်င္လို႔ပါ …၊ ဒါေၾကာင့္ အဖြဲ႕ရဲ႕ နာမည္ ကို “The River” လို႔ေပးထားတာပါ”

သူ႔အသံက တက္ႂကြထက္သန္မႈ ျဖင့္ ဖ်တ္လတ္လြန္းေနသည္။ သူမက … ၿပဳံးတယ္ဆို႐ုံကေလး ႏႈတ္ခမ္းကေလးတြန္႔ကာ ၿပဳံးလိုက္တာကိုသူျမင္ရသည္။ တကယ္ဆိုရင္ သူမ၏ အသက္ဟာ အလြန္ဆုံးရွိမွ သူတို႔ႏွင့္ ႐ြယ္တူ … ဆယ့္ရွစ္ဆယ့္ကိုးပတ္လည္ေပါ့။ သူမလွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ ေအာင္ျမင္ခ်ိန္က ႏွစ္ ႏွစ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ သုံးႏွစ္ နီးပါးပဲရွိေသးသည္။ ႐ြယ္တူဆိုေပမယ့္လည္း … သူမ၏ ပတ္ပတ္လည္မွာ ေအာင္ျမင္မႈ ဆိုေသာ တံတိုင္းႀကီးက ခပ္ျမင့္ျမင့္ကာခ်ထားသျဖင့္ သူတို႔ ကေတာ့ေမာ့၍ ၾကည့္ေနရသလိုပင္။

“မင္းတို႔အဖြဲ႕ Dream World ၿပိဳင္ပြဲမွာ ႏိုင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားသလား …”

ဒီေမးခြန္းကို ဒုတိယအကဲျဖတ္ဒိုင္ ျဖစ္ေသာ နာမည္ ႀကီးအဆိုေတာ္ “ကိုဝိုင္ခ်ိဳ”ကလွမ္းေမး လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္ …။ ဒီတစ္ခါေတာ့ သူမေျဖဘဲ သူ႔သူငယ္ခ်င္း“ပီတိ”ကိုအလွည့္ေပးလိုက္ သည္။ ပီတိက သူ႔ကိုယ္သူ ယုံၾကည္မႈ ရွိသေလာက္ ဂီတအေပၚမွာ အသက္လိုၿငိတြယ္သူမို႔ …

“ဟုတ္ကဲ့ … ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါတယ္။ အဲဒါကၽြန္ေတာ္ တို႔ရဲ႕ ပန္းတိုင္ပါ”

ဟုေျဖလိုက္သည္။ တတိယဒိုင္က အဆိုေတာ္ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ သူမက ..

“မင္းတို႔အဖြဲ႕ေလးနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးပါဦး …”

ဟုဆိုသျဖင့္ … ‘ေတးသီ’ The River အဖြဲ႔ကေလးကို မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ သည္ …။

“ကၽြန္ေတာ္ တို႔ေလးေယာက္ က သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆိုလည္း ဟုတ္တယ္၊ ညီအစ္ကိုေတြ ဆိုလည္း မမွာ းဘူး …၊ အိပ္မက္တစ္ခုတည္းကို မွ်ေဝၿပီးမက္ေနၾကတဲ့ ေသြးေသာက္ရဲမက္ေတြ ပါ၊ ကၽြန္ေတာ္ က ေတးသီ … သူကပီတိ … သူကလကၤာဒီပတဲ့၊ ဟို တစ္ေယာက္ က နရီပါ … ”

“ဟား … နာမည္ ေတြ ကလည္း ဂီတနဲ႔မကင္းၾကပါလား … ၊ မင္းတို႔အဖြဲ႕ကေလးက ႐ူပါေတြ လည္းအလန္းစားဆိုေတာ့ မိန္းကေလးပရိသတ္နဲ႔ ႏွလုံုးသားကိုေတာ့ဆြဲကိုင္လႈပ္ရမ္းႏိုင္ဦးမွာ ေပါ့ …. ကဲ …. အသံေလးေတြ နားေထာင္တယ္ကြာ၊ ကဲ … လုပ္ပါဦး မင္းတို႔ဆိုမယ့္သီခ်င္းက …”

“One Direction အဖြဲ႕ရဲ႕ “What makes you beautiful …”ဆိုပါမယ္”

“အိုေက … နားေထာင္မယ္ဗ်ား …”

သူတို႔အဖြဲ႕သီခ်င္းကို ခပ္ျမဴးျမဴးသြက္သြက္ကေလး စဆိုသည္ … ။ သူ႔မ်က္ဝန္းေတြ က မထင္မွတ္ဘဲ သူမဆီသို႔ ေရာက္ရွိသြားခဲ့သည္။ သီခ်င္းကိုစ်ာန္ဝင္စားၿပီး လိုက္ပါခံစား နားေထာင္ေနဟန္ရွိေသာ သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးက သူ႔ရင္ထဲသို႔ လွ်ပ္ႏြယ္လို ၿပိဳးျပက္ဝင္းလက္စြာ လင္းခ်င္းစူးရွစြာ ဝင္ေရာက္လာသည္။ အဲဒီ ညိႇဳမ်က္ဝန္းေတြ ေၾကာင့္ ပဲ … သူမေက်ာ္ၾကားလြန္းတာ။ နာမည္ ကိုက … “ေလးညိႇဳ႕ရွင္”တဲ့။ သူမဆြဲညႇိဳ႕ပစ္တင္လိုက္တဲ့ျမားဟာ … ေယာက္ ်ားေတြ ေတာ္ ေတာ္ မ်ားမ်ား ရဲ႕ ႏွလုံးသားေတြ ထိ စူးရွစိုက္ဝင္ေလ့ရွိသတဲ့။ အဲဒီ လို သူၾကားဖူးေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ခုခ်ိန္ထိ သူမကိုသိမ္းပိုက္ပိုင္ဆုိင္ခြင့္ရေသာ ခ်စ္သူရယ္လို႔ မရွိေသးတာကိုက … သူမရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ ပဲလားမသိပါ။ သူ႔အေတြ းေတြ မဆုံးခင္ သီခ်င္း ကေတာ့ ဆုံးသြားခဲ့ၿပီ။ လက္ခုပ္သံေတြ ဆူဆူညံညံၾကားခြင့္ရလိုက္သျဖင့္ သူတစ္ကိုယ္လုံး ေလဟာနယ္ထဲ ေျမာက္တက္လြင့္စင္သြားသလိုပင္ ခံစားလိုက္ရပါသည္။ အကဲျဖတ္ဒိုင္အဖြဲ႕ေတြ ကိုယ္တိုင္ပင္ သူ႔တို႔အဖြဲ႕ေလးကို လက္ခုပ္တီးအားေပးေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ခန္းမထဲရွိပရိသတ္၏ လက္ခုပ္သံေတြ က ေတာ္ ေတာ္ ႏွင့္ စဲမသြားခဲ့ …။ သူ႔တစ္ကိုယ္လုံး .. ၾကက္သီးေမြးညင္းေတြ စိမ့္ျဖာထလာသည္အထိ စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းရသည္။ ဒါဟာ သူတို႔အဖြဲ႕ကေလးရဲ႕ ပထမဆုံးေသာ အိပ္မက္ေလ …။

လက္လုပ္သံေတြ စဲသြားခ်ိန္မွာ … သူမထံမွ မွတ္ခ်က္ေပးသံကေလး စတင္ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။

“ပထမဆုံးေျပာခ်င္တာက ကၽြန္မတို႔ၾကယ္အစုအေဝးတစ္စုကို … မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ရွာေတြ ႕လုိက္ရတယ္ဆိုတာပါပဲ … တစ္ခုေတာ့ေျပာခ်င္တယ္၊ “One Direction”အဖြဲ႕ကို အားက်လို႔ရပါတယ္၊ တုေတာ့မတုပပါနဲ႔၊ ရွင္တို႔မွာ ကိုယ္ပိုင္ဟန္ရွိပါတယ္၊ The River ပဲ ျဖစ္ပါေစ …”

သူမ၏ မွတ္ခ်က္က တကယ္ပဲ ျပတ္သားလွပါသည္။ က်န္တဲ့ Judges သုံးေယာက္ ၏ မွတ္ခ်က္ေတြ က သူ႔ရင္ထဲသို႔ မတိုးေတာ့ … ။ သူမေျပာတာမမွာ းပါ။ One Direction အဖြဲ႕၏ စန္းႏွင့္ ေအာင္ျမင္မႈ ကို သူတို႔အားက်တပ္မက္မိသည္ … ။ သူအဖြဲ႕မို႔ဆုံလိုက္လွ်င္ ဆိုသမွ် သီခ်င္းတိုင္းက One Direction အဖြဲ႕ထဲကမထြက္ႏိုင္။ သူတို႔က One D Crazy ေတြ ကိုး … ။

“ကဲ … ေလးညႇိဳ႕ … Vote လုပ္ပါဦး”

“100% Yes …”

သူမအပါအဝင္ ဒိုင္အဖြဲ႕ေလးေယာက္ စလုံး၏ Yes ေလးခုစလုံးျဖင့္ သူတို႔အဖဲြ႕ကေလး ေနာက္တစ္ဆင့္သို႔ တက္သြားခဲ့ပါသည္။ သူတို႔ေလးေယာက္ သား … ခုန္ေပါက္ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ ျဖင့္ ၿပိဳင္ပြဲခန္းမထဲက ထြက္လာေတာ့ … အျပင္မွာ စိတ္လႈပ္ရွားျခင္းမ်ား စြာ ျဖင့္ ေစာင့္ေနသူကေလးက သူတို႔ရဲ႕ အခ်စ္ဆုံး တစ္ဦးတည္းေသာ မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္းေလး … “သဒၶာမိုးေစြ”။

“ဘယ္လိုလဲ … ဘယ္လိုလဲဟင္ … ”

ဟုအေျဖကို သိခ်င္ျပင္းျပစြာ ခုန္ဆြဆြေလးေမးေနေသာ မိုးေစြ၏ ဆံႏြယ္ေတြ ကို သူတစ္ခ်က္ဆြဲဖြပစ္လိုက္ကာ …

“YES! …. FOUR YESES … ´´

ဟုေအာ္လိုက္သည္။ သူမက HEY! ဟု ကေလး တစ္ေယာက္ လို ဝမ္းသာအားရခုန္ေပါက္ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနေတာ့သည္။

“ပထမအဆင့္ေတာ့ ေအာင္ျမင္သြားၿပီေဟ့ …၊ ငါ့တယ္ရင္းေလးေတြ ပင္ပန္းသြားၾကၿပီ၊ ဝါးတီးသြားဆြဲၾကစို႔ … နင္တို႔ကိုငါေကၽြးပါ့မယ္”

“အဲဒါအေကာင္းဆုံးအစီအစဥ္ပဲ … သိပ္လိမၼာတဲ့ ငါ့သူငယ္ခ်င္းေလး …”

သူတို႔ငါးေယာက္ သား ထိုင္ေနက်ေကာ္ဖီဘားကေလးဆီသို႔ ေ႐ြ႕ခဲ့ၾကေလသည္ … ။ သူ႔ရင္ထဲရွိ ရွိန္းျမျမေႏြးအုံအုံခံစားမႈ က ေတာ္ ေတာ္ ႏွင့္ ျပယ္မသြားႏိုင္ခဲ့။

“ေလးညိႇဳ႕ရွင္က အရမ္းမိုက္တယ္ကြာ … လွတာထက္ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိလြန္းတာ၊ ေရေရလည္လည္ကိုလန္းတာ၊ သူ႔အၾကည့္တစ္ခ်က္ ငါ့ဆီေရာက္လာတိုင္း ရင္ထဲဒိုင္းခနဲပဲ ေျဗာင္းဆန္သြားတာ၊ သူနဲ႔သာခ်စ္သူ ျဖစ္ရမယ္ဆိုရင္ ငါတကယ္ေသလို႔ရတယ္ကြာ … တကယ္ေျပာတာ”

“နရီ ကေတာ့ ဇာတ္လမ္းစၿပီ … ၊ နင္ဟာေလ တန္ရာတန္ရာမွန္းပါဟယ္၊ ဟိုကစင္ေပၚမွာ ထိပ္ဆုံးေနရာကလူ၊ နင့္လုိဘာမွမဟုတ္တဲ့ သာမေညာင္ညငပမႊားေလးကို စိတ္ကူးထဲမေျပာနဲ႔ … အီးနဲ႔ေတာင္လွည့္မေပါက္ဘူး … သိလား၊ စိတ္ကူးေတြ သိပ္ယဥ္မေနနဲ႔”

သဒၵါမိုးေစြ၏ စကားေတြ က သူ႕ရင္သို႔ တည့္တည့္မွန္သြားခဲ့သည္။ …။ မိုးေဆြ ေျပာလိုက္တာ ကေတာ့ နရီ႕ကိုဆုိေပမယ့္ သူကိုယ္တိုင္လည္း ေလးညိႇဳ႕ရွင္၏ ညိႇဳ႕ျမႇားတစ္စင္း စိုက္ဝင္ခံခဲ့ရတာ ကို သူကိုယ္တိုင္ကလြဲၿပီး ဘယသူမွမသိႏိုင္းဘူးမဟုတ္လား။

“ဟာ … ငမိုးေစြ နင္ဘယ္လိုမိန္းကေလးလဲ … ဟမ္၊ ငါ့ကိုမ်ား ေျပာလိုက္တာ ရက္ရက္စက္စက္၊ သာမေညာင္ည ငပမႊားေလးတဲ့…၊ ငါတစ္ေန႔ ဘာ ျဖစ္မယ္ဆိုတာ နင္သိႏိုင္လို႔လား … ဟမ္၊ ငါတို႔ရဲ႕ The River အဖြဲ႕ကေလးကလည္း တစ္ခ်ိန္မွာ လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ ေအာင္ျမင္မေနဘူးလို႔ ဘယ္သူျငင္းမလဲ၊ နင္ဟာေလ … လုပ္ေနေတာ့ သီခ်င္းေရး တဲ့ Composer … ႏွလုံးသားကက်ေတာ့ တစ္စက္ကေလးမွ အႏုပညာမေျမာက္တဲ့ဟာမေလး …”

နရီႏွင့္ မိုးေစြတို႔ စကားစစ္ပြဲခင္းက်င္းေနတာကို သူၿပဳံး၍ ေငးၾကည့္ေနမိသည္ …။ ေလးညိႇဳ႕ရွင္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဆုံၿပီး … အျပန္အလွန္စကားဆိုမိခ်ိန္မွာ … သူ႔ကိုယ္သူဘာ ျဖစ္သြားလိုက္မွန္းပင္မသိလုိက္။ တကယ္ပဲ အညိႇဳ႕ခံလိုက္ရသလိုလို …။ တိမ္ေတြ ဆီပဲ ေမ်ာလြင့္သြားခဲ့သလိုလို …။ လူကအိမ္မက္ထဲမွာ ပဲ လမ္းထေလွ်ာက္ေနမိသလိုလို …။

“မဟုတ္ပါဘူး … ငါက နင္တို႔ေယာက်္ားေလးေတြ ရဲ႕ စိတ္ကူးစိတ္သန္းကို မႀကိဳက္တာအဲဒါ။ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ အျပစ္ဆိုစရာမရွိေအာင္သိပ္လွေနမယ္ … ပစၥည္းဥစၥာ အဆင့္အတန္း ျပည့္စုံႂကြယ္ဝေနမယ္ဆိုရင္ … ကိုယ္နဲ႔တန္၏ မတန္၏ သင့္၏ မသင့္၏ မစဥ္းစားေတာ့ဘဲ အတင္းကာေရာကို ျပစ္မွာ းတတ္ၾကတာကို ၾကည့္လို႔မရတာ ၊ အခ်ိဳ႕ေယာက်္ားေလးေတြ ပိုဆိုးေသး၊ ကိုယ္မေအာင္ျမင္ေတာ့ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားၿပီးသား မိန္းကေလးကို ဇြတ္လိုက္ၿပီး သူ႔အရွိန္အဝါနဲ႔ ေက်ာ္ေဇာမႈ ကို မွ်ေဝစားသုံးခ်င္ေသးတာ … အဲဒါေယာက်္ားေကာင္းမဟုတ္ေတာ့ဘူး …”

သူမိုးေစြကို အလန္႔တၾကား လွည့္ၾကည့္မိလိုက္သည္။ မိုးေစြ၏ စကားက သူ႔ႏွလုံးသားကို ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ ျပန္ထြက္လာေစသည့္အထိ ဆတ္ဆတ္ခါနာက်င္သြားေစခဲ့သည္။ မိုးေစြသည္ သူ႔ဘဝအစိတ္အပိုင္း ေတာ္ ေတာ္ မ်ားမ်ား ကို သိထားၿပီးသား ျဖစ္သည္။ သူမဘာေၾကာင့္ မ်ား ဒီေန႔မွ သူ႔ဘဝကိုထိခတ္ေစေသာ စကားမ်ိဳးေတြ အမွတ္တမဲ့ဟန္ႏွင့္ ေလွ်ာက္ေျပာေနခဲ့တာပါလိမ့္ …။

“ေတာ္ ၿပီဟာ … မိုးေစြ၊ နင္နဲ႔ဆက္ၿပီးစကားမေျပာေတာ့ဘူး၊ ခဏေနရင္ ဖိုက္တင္ပေလးရေတာ့မယ္၊ နင္တို႔မိန္းကေလးေတြ ဟာ လြယ္ကိုမလြယ္ဘူး”

သူတို႔အားလုံး ၿပိဳင္ဘီးကေလးေတြ ေပၚ ကိုယ္စီတက္လိုက္ၾကစဥ္ … မိုးေစြ၏ အၾကည့္တစ္ခ်က္ သူ႔ထံသို႔ စူးခနဲေရာက္လာခဲ့သည္။ ၿပီးေတာ့ အားနာပါနာ အၿပဳံးဖြဖြကေလးႏွင့္ သူ႔ကိုလွမ္းေျပာလိုက္သည္။

“ေဆာရီးေနာ္....လကၤာ၊ ငါ နင့္ အေဖကို ရည္ရြယ္ျပီး ေျပာတာလံုဝ မဟုတ္ဘူး၊ ဒီေကာင္နရီ႕ ကိုပဲ အျမင္ကတ္ကတ္နဲ႕ ထိုးႏွက္ခ်င္လို႕ ေျပာလိုက္တာ....”

“I don’t mind …”

သူခပ္ေပါ့ေပါ့ဟန္ကေလးႏွင့္ ျပန္ေျပာလိုက္ရေပမယ့္ ရင္ထဲမွာ ေတာ့ က်ဥ္ရွရွ မ်က္တက္တက္ …။ ဟုတ္တယ္ေလ … လူ တစ္ေယာက္ ရဲ႕ ရာဇဝင္ဆိုတာ သူကိုယ္တိုင္မေရး ဘဲ တျခားလူေတြ က ထင္ျမင္သလို ဖတ္လို႔ရတာ မွမဟုတ္တာ …။ သူ႔အေဖေရး ထားတဲ့အတိုင္းသာ ပတ္ဝန္းက်င္ကလူေတြ ဖတ္ခြင့္ရတာ ေလ။ အ့ဲဒီအတြက္ … ဖတ္တဲ့သူကိုအျပစ္ဖြဲ႕လို႔မရ။ သူ႔အေဖရဲ႕ သမိုင္းက သူ႔အေဖရဲ႕ သမိုင္းက သူ႔ရဲ႕ ပစၥဳပၸန္လည္း ျဖစ္ေန … အနာဂတ္လည္း ျဖစ္ေနတာကိုပဲ သူနာက်င္ေနရျခင္း ျဖစ္သည္။ အဲဒါေၾကာင့္ လည္း အေဖ့ကို သူခြင့္မလြတ္ႏိုင္တာ … နာၾကည္းေနတာ … ဒီေလာကမွာ လူလက္စားေခ်ဖို႔ လူ တစ္ေယာက္ ပဲရွိသည္။ အဲ့ဒါ … သူ႔အေဖဆိုေသာ လူ တစ္ေယာက္ ပါပဲ။ “ေအာင္ျမင္မႈ ဟာ အေကာင္းဆုံးလက္စားေခ်ျခင္းလို႔ သိခြင့္ရလိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ လူ တစ္ေယာက္ ကို လက္စားေခ်ႏိုင္ဖို႔အတြက္ “သူေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္မယ္ …” ဆိုတဲ့အသိ သူ႔ရင္ဘတ္ထဲမွာ တံဆိပ္တစ္ခုလို ခပ္ႏွိပ္ထားခဲ့တာပါ …။

သူျပန္အလာကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္း သူ႔ရင္ထဲကေပ်ာ္႐ႊင္မႈ ၊ ေႂကြကြဲမႈ ေတြ ၏ အတိမ္အနက္ကို … ေလွကားေပၚတက္လာေသာ ူသူ႔ရဲ႕ ေျခသံမ်ား ကိုနားေထာင္ၿပီး သ႐ုပ္ခြဲတတ္သူဆို၍ ဤေလာကအလယ္တြင္ ေမေမတစ္ဦးတည္းသာ ရွိႏိုင္ပါလိမ့္မည္ ။ သူ႔ေျခသံမ်ား တက္ႂကြသြက္လက္ေနကာ ခပ္သြက္သြက္ အေျပးတက္မိၿပီဆိုရင္ေတာ့ … သူ႔မွာ ေပ်ာ္႐ႊင္စရာ သတင္းစကားတစ္ခြန္း ပါလာခဲ့ၿပီဆိုကာ ႀကိဳတင္မွန္းဆႏိုင္ေနေသာ ေမေမက တံခါးကို အဆင္သင့္ဖြင့္ကာ ႀကိဳေနေလသည္။

“ဘာတဲ့လဲ … ေမ့သားေလး”

“ပထမအဆင့္ေတာ့ ေအာင္ခဲ့ၿပီေမေမ၊ Judges ေလးေယာက္ စလုံးရဲ႕ YES ေလးခုနဲ႔ …”

“အိုး … ေမ့ေမ့သားေလး၊ ေမေမ့မွာ ငါ့သားတို႔ကို ေမတၱာပို႔ဆုေတာင္းေပးေနတာ၊ စက္ေတာင္မခ်ဳပ္ႏိုင္ဘူး …”

ေမေမ့စက္ခုံေပၚမွာ ခ်ဳပ္လက္စအက်ႌေတြ အပုံလိုက္တန္းလန္း …။ ေမေမ့လက္ရာ ခ်ဳပ္႐ိုးခ်ဳပ္သားေတြ နဲ႔ ပုံစံဒီဇိုင္းက သပ္ရပ္လွပလြန္းသျဖင့္ ေမေမ့ဆီမွာ လာခ်ဳပ္ၾကေသာ ေဖာက္သည္ေတြ မ်ား ျပားလြန္းလွသျဖင့္ … ေမေမ့ခမ်ာ တစ္ေန႔တစ္ေန႔စက္ခုံကေန မထႏိုင္ရွာအားပါ။ လက္ခ်ဳပ္လိုက္ဖို႔ အကူမိန္းကေလးကလြဲၿပီး ကိုင္တိုင္းတာကအစ … ဒီဇိုင္းတြင္ ျဖတ္ညႇပ္ကိုက္တာအလယ္ … ခ်ဳပ္ၿပီးသည့္အဆုံး ေမေမ တစ္ေယာက္ တည္းသာ ဒိုင္ခံ ဂ်င္ေျခ လည္ေနေတာ့သည္။ ေမေမ့ကို ေဖေဖစြန္႔ထားခဲ့ခ်ိန္မွာ သူႏွစ္ ႏွစ္ သားအ႐ြယ္ပဲ ရွိေသးသည္။ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ လုံးလုံး ေမေမသည္ဒီစက္ခ်ဳပ္ျခင္းအလုပ္ႏွင့္ ပဲ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ျပဳခဲ့ကာ သူ႔ကိုရွာေဖြေကၽြးေမြး ပညာသင္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အဲ့ဒီ ေက်းဇူးေတြ ကို သူျပန္ဆပ္ခြင့္ရခ်င္လွၿပီ။

ေမေမ့သိတယ္၊ ငါ့သားေလး ေအာင္ကိုေအာင္ျမင္မွာ ၊ အဲ့ဒါမိခင္ တစ္ေယာက္ ရဲ႕ အလိုလိုခံစားမိတဲ့ ဆ႒မအာ႐ုံပဲ၊ ငါ့သားမ်က္ႏွာေပၚမွာ ေအာင္ျမင္ထင္ရွားတဲ့ သူေတြ မွာ ရွိတတ္တဲ့ လင္းထင္းေတာက္ပေနတဲ့ အေရာင္ အဝါတစ္မ်ိဳးရွိတယ္၊ ကိုယ့္သားမို႔ ေျမႇာက္ေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူး … ၊ ေမေမ့သားက လူေခ်ာကေလး၊ ႐ုပ္ကေလးက ၾကည္စင္ဝင္းလက္ေနတာပဲ … အဲဒီ ႐ုပ္မ်ိဳးေပါ့ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားတဲ့ Celebrity ႐ုပ္မ်ိဳး”

“ဟားဟား ဟား … ငါ့အေမ ေရေရလည္လည္ကိုေျမႇာက္တယ္ကြာ၊ သားအမိခ်င္း ရွက္စရာႀကီးဗ်ာ၊ ကဲ … သားရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ အတြက္ ေမေမ့အတြက္ ေၾကးအိုးဆြဲလာခဲ့တယ္၊ ပူပူေလးစားရေအာင္ … ”

သူထမင္းစားခန္းထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့သည္။ ေမေမက သူ႔လက္ထဲက ေၾကးအိုးထုပ္ကိုလွမ္းယူၿပီး ကိုင္တုိင္ျပင္တင္ေနရင္းမွ အမွတ္တမဲ့ဟန္ကေလးျဖင့္ …

“သားသိတယ္မွလား … သားရဲ႕ အေဖက သိပ္ကို ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားတဲ့ အဆိုေတာ္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာေလ၊ သူမ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ဘဝကို သူ႔သားသာ ျဖစ္ခဲ့ရင္ သူဘယ္လိုေနမယ္မသိဘူး …”

“ကၽြန္ေတာ္ နဲ႔ေမေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွမသိတတ္ေသးတဲ့ လူမမယ္အ႐ြယ္ကေလးမွာ ေသြးေအးေအးနဲ႔ ရက္ရက္စက္စက္စြန္႔ပစ္သြားတဲ့ အေဖဆိုတဲ့လူကို ကၽြန္ေတာ္ ရဲ႕ နိမ့္က်ဆင္းရဲေနတဲ့၊ မေအာင္ျမင္တဲ့ဘဝနဲ႔ မေတြ ႕ဆုံခ်င္ေသးဘူးေမေမ၊ လူတိုင္းက ေမာ့ၾကည့္အားက်ရေလာက္တဲ့ ေအာင္ျမင္မႈ မ်ိဳးနဲ႔မွ ကၽြႏ္ေတာ္ အေဖနဲ႔ျပန္ဆုံခ်င္တာပါ … ၊ ကၽြန္ေတာ္ နဲ႔ေမေမ့ကို အေဖဘာလို႔ပစ္သြားခဲ့သလဲ ဆိုတဲ့ေမးခြန္းကို ကၽြန္ေတာ္ အေဖ့မ်က္ႏွာကို ရဲရဲရင္ဆိုင္ၾကည့္ၿပီး ေမးခ်င္ခဲ့ဖူးတယ္၊ သူစြန္႔ပစ္ခဲ့တဲ့သားဟာ သူသိပ္လိုခ်င္မက္ေမာ ႐ူးသြပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဘဝတစ္ခုမွာ ေအာင္ျမင္ထင္ရွားေနၿပီဆိုရင္ အေဖဘယ္လိုေနမလဲ … အဲဒါကို ကၽြန္ေတာ္ လည္း သိခ်င္တယ္ေမေမ၊ ကၽြန္ေတာ္ အေဖ့ရဲ႕ မ်က္လုံးေတြ ထဲ စူးစူးရွရွႀကီး ထြင္းေဖာက္စိုက္ၾကည့္ၿပီး ၿပဳံးျပခ်င္တယ္ … ၊ အဲဒါ ကၽြန္ေတာ္ ့ရဲ႕ လက္စားေခ်လိုမႈ ပဲ … ”

သူ႔အသံဆီမွ နာက်င္စူးရွမႈ ေတြ ကို ခံစားမိသည့္အလား ေမေမက သူ႔ေခါင္းကိုဆြဲယူကာ ရင္ခြင္ထဲမွာ ခပ္ဖြဖြေလး ေထြးဖက္ထားလိုက္သည္။ ေမေမထိုသို႔ လုပ္တိုင္း … သူ႔ရင္မွာ အရာရာ ေႏြးေထြးလုံၿခဳံသြားမိေသာ ခံစားခ်က္ေႏြးေႏြးတစ္ဝက္၊ ေမေမံအေပၚအတိုင္းအဆမဲ့ စာနာၾကင္နာသနားမိေသာ … စူးစူးနစ္နစ္ နာက်င္ခံစားမိေသာ ျပင္းရွရွေဝဒနာက တစ္ဝက္ျဖင့္ သူပင့္သက္႐ိႈက္မိတတ္စၿမဲ။ အေဖစြန္႔ပစ္ေက်ာခိုင္းခဲ့ေသာ သူ႔ကိုအေမ တစ္ေယာက္ တည္း ေလာကဓံကိုႀကံႀကံခံစြာ ခက္ခဲပင္ပန္းစြာ ႐ုန္းကန္ရွာေဖြျပဳစုေကၽြးေမြး ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဒီေလာကမွာ ေမေမသည္ သူ႔ရဲ႕ ဘဝတစ္ခုလုံးဆိုရင္လည္း မမွာ းပါ။

“သားရယ္ … သူဘာပဲလုပ္ခဲ့လုပ္ခဲ့ … သူဘာပဲ ျဖစ္ေန ျဖစ္ေန … အေဖဟာအေဖပဲ၊ အာဃာတေတြ သိပ္မထားပါနဲ႕ ၊ ငါ့သားေလးစိတ္ပင္ပန္းလွတယ္၊ အာဃာတေတြ ၊ ေဒါသေတြ ၊ အမုန္းတရား၊ အၿငိဳးအမ်က္ေတြ ဆိုတာ သူတစ္ပါးအတြက္ရည္႐ြယ္တာဆိုေပမယ့္ တကယ္တမ္း ေလာင္ကၽြမ္းအက်ဥ္းက်ခံေနရတာ က ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပါသားရယ္”

အဲဒီ စကားက ေမေမ့သူ႔ကိုအၿမဲႏွစ္ သိမ့္ ေခ်ာ့ေမာ့ေဖ်ာင္းဖ်ေနက်စကားမို႔ သူေတာင္ အလြတ္ရေနပါၿပီ။ သူ႔အေဖက အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ အဆိုေတာ္ “ေငြရတီ”ကို ခိုးေျပးသြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္မိလွ်င္ … အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက ေမေမဘယ္ေလာက္မ်ား နာၾကည္း႐ွက္႐ြံ႕ေနခဲ့ရွာမလဲ … ။ အားငယ္ ဝမ္းနည္းခဲ့ရွာမလဲ … ။ လူ႕ေလာကအလယ္မွာ အားကိုးခိုလႈံဝင္စရာ မိဘရယ္လို႔လည္းမရွိ ေတာ့တာမဟုတ္။ တစ္ေယာက္ ထဲမွ ေမေမ တစ္ေယာက္ တည္းရယ္ပါ။ ေလာကဓံကိုႀကံ႕ႀကံ႕ခံရင္း သားလူမမယ္ကေလးကို ပင္ပန္းခက္ခဲစြာ ႐ုန္းကန္ရင္း ေကၽြးေမြးျပဳစု ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးခဲ့ေသာ ေမေမပါ။ အသက္အ႐ြယ္အားျဖင့္ လည္း ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္ေလး၊ ႐ုပ္ရည္ကေလးကလည္း သနားကမား ေခ်ာေခ်ာလွလွေလးမို႔ … အေမေခါင္းတစ္ခ်က္ညိတ္ရင္ ရက္ရက္ေရာရာ အားကိုးခံယူမည္ ့ပခုံးေတြ မွ တပုံတပင္မကရွိခဲ့ေသာ ္လည္း အေမေထာက္ထားငဲ့ညႇာခဲ့သည္မွာ သူ႔မ်က္ႏွာတစ္ခုတည္း …။ သူ႔ကေလးဘဝတေလွ်ာက္လုံး ဖခင္စြန္႔ပစ္သြားတဲ့သား … ဆိုေသာ ဂုဏ္ပုဒ္ေအာက္မွာ သိမ္ငယ္နာက်င္ရွက္႐ြံ႕စြာ ႀကီးျပင္းရွင္သန္ လူလားေျမာက္ခဲ့ရသည္။ မသိတတ္ခင္တုန္း ကေတာ့ သိခ်င္စိတ္ကေလးနဲ႔ အေမ့ကိုအလိုက္မသိ ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့ဖူးသည္။…။

“အေမ … အေဖကသားတုိ႔ကို ဘာလို႔ပစ္သြားတာလဲဟင္”

“သူက ေအာင္ျမင္ထင္ရွားတဲ့ အဆိုေတာ္ တစ္ေယာက္ သိပ္ ျဖစ္ခ်င္တာကိုးသားရဲ႕ ၊ အဲဒီ ေတာ့ နာမည္ ႀကီးအဆိုေတာ္ မကို ယူလိုက္တာဘာဆန္းလဲ၊ အေမ ကေတာ့ သူ႔ဘဝကို ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားေအာင္မွ လုပ္မေပးႏိုင္တာ”

ဟု အေမေျပာခဲ့ဖူးတာကို သူ႔ႏွလုံးသားထဲစြဲနစ္ေနေအာင္ မွတ္ထားခဲ့သည္မွာ ယခုအခ်ိန္ထိပါပဲ …။ အေဖ့ကို ဘယ္ေလာက္ၿငိဳးမ်က္နာက်ည္းေနခဲ့ေသာ ္ျငား … သူ႔ ေသြးေၾကာထဲမွာ လွည့္ပတ္စီးဆင္းေနခဲ့ေသာ အေဖ့ရဲ႕ ဗီဇေသြးကိုေတာ့ သူဘယ္လိုမွေဖာက္ထုတ္ မပစ္ႏိုင္ခဲ့ … ။ သူသည္ ဂီတသမား တစ္ေယာက္ အ ျဖစ္ကို အေသြးအသားထဲကေန ဆာေလာင္မြတ္သိပ္စြာ စြဲလမ္း႐ူးသြပ္ခဲ့သည္။ သီခ်င္းေတြ ကို ႏွလုံးသားရဲ႕ ဟိုးအနက္႐ိႈင္းဆုံး ေနရာထဲကေန မက္မက္ေမာေမာ ျမတ္ႏိုးၿငိတြယ္သည္။ သူ႕ဘဝမွာ … အေမရယ္၊ ဂီတတစ္လက္ရယ္၊ သီခ်င္းေတြ ရယ္သာရွိခဲ့ရင္ ၿပီးျပည့္စုံေသာ ္ အဓိပၸါယ္ ျဖစ္ၿပီ။ အေဖ့လိုပဲ ဂီတျဖင့္ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားေသာ သီခ်င္းသည္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္လြန္းတာ မွန္ေပမယ့္ အေဖႏွင့္ အဆန္႔က်င္အျခားနားဆုံးအခ်က္ ကေတာ့ … “ကိုယ္ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားဖို႔အတြက္ သူတစ္ပါးရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ အရွိန္အဝါကို ဘယ္ေတာ့မွအသုံးမခ်ဘူး” ဆိုေသာ သူ႔ရဲ႕ ခံယူခ်က္ … (သစၥာတရား)ပဲ ျဖစ္သည္။

အခုအခ်ိန္မွာ -

သူကဘာမွ မဟုတ္ေသးေသာ …

သာမန္သာမေညာင္ည လူငယ္ကေလးတစ္ဦး …

“ေအာင္ျမင္မႈ ”ဆိုတာကို မက္မက္ေမာေမာ၊

အာသာငမ္းငမ္း ဆာေလာင္ျပင္းျပငတ္မြတ္ေနမိေသာ …

ဟိုးအျမင့္ႀကီးက သူမကို

ေလးစားအားက်အထင္ႀကီးမႈ ေတြ ရယ္၊

ႏွစ္သက္္ ျမတ္ႏိုးစြဲလန္းမႈ ေတြ ရယ္ႏွင့္

ေမာ့ၾကည့္ေငးေမာရင္ခုန္ေနရေသာ

သာမန္ငတိကေလး တစ္ေယာက္ ပါပဲ။