အခန္း (၁)

ရဟန္းေတာ္ မ်ား သည္ ဗုဒၶဘာသာ မီး႐ွဴးတန္ေဆာင္ကုိ ဆက္လက္ ထြန္းေျပာင္ေစႏုိင္သည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္ၾက၏ ။ လူဒါယကာမ်ား သည္ မည္ မွ် ပင္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္ၾကေစကာမူ ထုိရဟန္းေတာ္ မ်ား လုိ ျပဳလုပ္ႏုိင္ၾကမည္ မဟုတ္ေပ။ ဝိနည္းသိကၡာပုဒ္ေတာ္ ကုိ မေလးစား သျဖင့္ ရဟန္းေတာ္ မ်ား ပ်က္စီးလာလွ်င္ မည္ သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ မွ် ဗုဒၶဘာသာဆက္လက္တည္တံ့ေရး ကုိ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္မည္ မဟုတ္ေခ်။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပင္ ဘုရားရွင္ပရိနိဗၺာန္စံဝင္ေတာ္ မူေသာ အခါ၌ ဝိနည္းသိကၡာပုဒ္မ်ား ကုိ ရဟန္းေတာ္ မ်ား ေလးစားလုိက္နာမႈ ၏ အေရး ႀကီးပုံကုိ အေလးအနက္ျပဳ ရာ၌ မဟာသာဝကႀကီးမ်ား ၊ တစ္စိတ္တစ္ဝမ္းတည္း ရွိခဲ့ၾကေပသည္။ ရဟန္းေတာ္ မ်ား ဝိနည္းေတာ္ ကုိ ႐ုိေသေလးစားျခင္းသည္ ဗုဒၶဘာသာ၏ အသက္ေသြး ျဖစ္သည္ဟူေသာ မိန္႔ၾကားခ်က္ကုိ အခ်ဳိ႕ေသာ သာဝကႀကီး မ်ား က မိန္႔ၾကားခဲ့ၾကေလ၏ ။

သာမေဏမ်ား အတြက္ သိကၡာပုဒ္ ဆယ္ပါး

သာမေဏတစ္ပါးအတြက္ သိကၡာပုဒ္မ်ား သည္ ဝိနည္းေတာ္ ေလာက္ တင္းက်ပ္ျခင္းမရွိေခ်။ သိကၡာပုဒ္ဆယ္ပါးကုိသာ လုိက္နာရမည္ ။ ယင္းတုိ႔မွာ ေအာက္ပါအတုိင္း ျဖစ္သည္။

သေဘာတူညီခ်က္ (ခြင့္ျပဳခ်က္)ကုိ ရယူရန္ သုဒိႏၷအား မိန္႔ၾကားေတာ္ မူခဲ့ ၏ ။ သုဒိႏၷသည္ မိဘမ်ား ကုိ ခ်ဥ္းကပ္ေျပာဆုိေသာ အခါ တစ္ဦးတည္းေသာ သား ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ သူ၏ ေတာင္းပန္မႈ ကုိ ျငင္းပယ္ခဲ့ၾက၏ ။ သုဒိႏၷသည္ မိဘမ်ား ထံမွ ခြင့္ျပဳခ်က္မရပါက ေသသည့္တုိင္ေအာင္ အစာငတ္ခံဆႏၵျပမႈ ကုိ ဆက္လက္ျပဳလုပ္ၿပီး အစာမစားဘဲေနမည္ ဟု ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့၏ ။ ေနာက္ ဆုံးတြင္ မိဘမ်ား က အလုိလုိက္ခဲ့ရသည္။ သုဒိႏၷသည္ ရဟန္းေဘာင္သုိ႔ ဝင္ႏုိင္ခဲ့၏ ။

ကာလအတန္ၾကာၿပီးေနာက္ ရွင္သုဒိႏၷကုိ သူ႔မိဘမ်ား က သူတုိ႔၏ ေနထုိင္ရာအိမ္သုိ႔ ဆြမ္းခံၾကြေတာ္ မူပါရန္ ပင့္ဖိတ္ခဲ့ေလ၏ ။ ရွင္သုဒိႏၷသည္ မိဘအိမ္သုိ႔ ၾကြေတာ္ မူေသာ အခါ သူ၏ မိဘမ်ား က ရဟန္းဘဝမွ ထြက္ရန္ (လူထြက္ရန္)သူ႔ကုိ ေသြးေဆာင္တုိက္တြန္းခဲ့ၾက၏ ။ ရွင္သုဒိႏၷက ျပတ္ျပတ္ သားသား ျငင္းဆုိခဲ့၏ ။ ထုိ႔ေနာက္ သူ၏ မယားေဟာင္းမ်ား သည္ အေကာင္း ဆုံးေသာ ဝတ္ေကာင္းစားလွတုိ႔ကုိ ဝတ္ဆင္ၿပီး သူ႔ကို ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္း ၾကေလ၏ ။ သူက သူ႔အေနျဖင့္ ရဟန္းဘဝမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၿပီ ျဖစ္၍ သူတုိ႔ထံမွ ေရွာင္ခြာေတာ့မည္ ဟု ျပန္လည္ေျပာၾကားခဲ့၏ ။

သုိ႔ေသာ ္ျငားလည္း မိခင္က အလြယ္တကူ လက္ေလွ်ာ့အ႐ႈံးမေပး ခဲ့ေပ။ သူသည္ သားဆီသုိ႔သြား၍ ...

'ငါ၏ ခ်စ္လွစြာ ေသာ သားသုဒိႏၷ၊ ငါတုိ႔သည္ အလြန္႔အလြန္ ခ်မ္းသာၾက၏ ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သင္ ရဟန္းေဘာင္မွာ ေနခ်င္သပဆုိလွ်င္ ငါတုိ႔၏ အလြန္ႀကီးမားေသာ စည္းစိမ္ဥစၥာကုိ အေမြဆက္ခံရန္ သင္တုိ႔၏ သားမ်ဳိးေစ့ကုိ ငါတုိ႔အား ေပးပါ။ သုိ႔မဟုတ္လွ်င္ ငါတုိ႔ကြယ္လြန္ေသာ အခါ ငါတုိ႔၏ စည္းစိမ္ဥစၥာကုိ ဘုရင္က သိမ္းယူပါလိမ့္မည္ 'ဟု ေျပာၾကားေလ ၏ ။ သား ျဖစ္သူသည္ မိခင္၏ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတာင္းပန္မႈ ကုိ နားေထာင္ရန္ ျငင္းပယ္ခဲ့ေသာ ္လည္း အတင္းအက်ပ္ေတာင္းဆုိေသာ အခါ ေတာင္းပန္ခ်က္ ကုိ သေဘာတူလုိက္ေလ၏ ။ တစ္ေန႔တြင္ သူ႔မိခင္သည္ မယားေဟာင္းမ်ား အနက္မွ တစ္ေယာက္ ကုိ ေခၚလာခဲ့၏ ။ ရွင္သုဒိႏၷကလည္း အနီးအနားက ေတာထဲသုိ႔ သူ႔မယားေဟာင္းကုိ ေခၚသြားခဲ့၏ ။ ယင္းေတာထဲတြင္ သူ၏ မယားေဟာင္းႏွင့္ သုံးႀကိမ္တုိင္ ေမထုန္မႈ ကုိ ျပဳခဲ့ေလ၏ ။

ဤသတင္းစကားကုိ ၾကားသိသည့္အခါ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္သည္ ရဟန္းေတာ္ မ်ား ကုိ ေခၚေတာ္ မူ၍ မယားေဟာင္းမ်ား အနက္မွ တစ္ေယာက္ ႏွင့္ ေမထုန္မႈ ျပဳျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သတင္းစကားသည္ မွန္ကန္သလား ဟု ရဟန္းတုိ႔၏ ေရွ႕ေမွာ က္တြင္ ရွင္သုဒိႏၷကုိ ေမးေတာ္ မူခဲ့၏ ။ ရွင္သုဒိႏၷက ထုိသုိ႔ျပဳလုပ္မိေၾကာင္း ဝန္ခံေလွ်ာက္ထားခဲ့သည္။ ထုိအခါ ဘုရားရွင္က ရွင္သုဒိႏၷအား ကဲ့ရဲ႕ ႐ႈတ္ခ်ေတာ္ မူ၍ ေမထုန္မီွဝဲျခင္းသည္ ဆင္းရဲဒုကၡ၏ အဆုံးသုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ႏုိင္ေသာ အဓိက ျဖစ္သည့္ ထုိးထြင္းသိျမင္ႏုိင္သည့္ ဥာဏ္ (အရဟတၱမဂ္ဥာဏ္)သုိ႔ သြားရာလမ္းမွာ ႀကီးစြာ ေသာ အတားအဆီးတစ္ခု ျဖစ္ ေၾကာင္း ေဟာၾကားေတာ္ မူေလ၏ ။ ထိုသုိ႔ေဟာၾကားေတာ္ မူၿပီးေနာက္ ဘုရား ရွင္သည္ ရဟန္းေတာ္ မ်ား အတြက္ ပထမပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္ကုိ ေအာက္ပါ အတုိင္း ပညတ္ေတာ္ မူခဲ့၏ ။

၁။ ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ေမထုန္မႈ ျပဳခဲ့လွ်င္ သူသည္ ရဟန္းေဘာင္သုိ႔ ဝင္ေရာက္ႏုိင္ရန္ အခြင့္အေရး အလုိအေလ်ာက္ ထာဝရဆုံး႐ႈံး၏ ။ သူသည္ ရဟန္းေကာင္းမ်ား ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ျခင္းကို ဘယ္ေတာ့မွ မရႏုိင္ေတာ့ေပ။

ပထမပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္အတြက္ ဒုတိယျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္ခ်က္ (အႏုပညတ္)ရွိခဲ့၏ ။ ထုိျပင္ဆင္ခ်က္ မည္ သုိ႔မည္ ပုံ ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္ကုိ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔တစ္ဖန္ ႐ႈျမင္သုံးသပ္ၾကပါစုိ႔။

ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ရဟန္းေဘာင္မွ ထြက္လုိလွ်င္ (လူထြက္လုိ လွ်င္) သူသည္ ေဆာင္ရြက္မႈ ႏွစ္ ခုကုိ ျပဳလုပ္ရမည္ ။ ပထမအေနျဖင့္ သူသည္ ရဟန္းေဘာင္မွ ထြက္လုိေသာ ေၾကာင့္ ရဟန္းတစ္ပါးအ ျဖစ္ သူ႔ကုိ အသိအမွတ္မျပဳဘဲ သာမေဏတစ္ပါးအ ျဖစ္သာ သူ႔ကုိ အသိအမွတ္ျပဳပါရန္ ရဟန္းေတာ္ အခ်ဳိ႕ႏွင့္ လူပုဂၢိဳလ္အခ်ဳိ႕တုိ႔ကုိ ေတာင္းပန္ရမည္ ။ ေတာင္းပန္မႈ ကုိ ဝတ္ေက်တန္းေက် မျပဳလုပ္သင့္။ ထုိေတာင္းပန္မႈ ကုိ ျပဳလုပ္ေနစဥ္ ထုိ လူဝတ္လဲမႈ ကုိ ေဆာင္ရြက္ေသာ ရဟန္းသည္ ရဟန္းတစ္ပါးမဟုတ္ေတာ့ ေၾကာင္း အစစ္အမွန္ ခံစားမႈ ရွိရမည္ ဆုိေသာ အခ်က္သည္ အထူးလုိအပ္ ေသာ အခ်က္ ျဖစ္၏ ။ ဤအခ်က္သည္ တာဝန္သိေသာ ရဟန္းအခ်ဳိ႕တုိ႔က သူတုိ႔ယုံၾကည္သည္အထိ အႀကိမ္မ်ား စြာ ေတာင္းပန္မႈ ထပ္မံျပဳရေလာက္ ေအာင္ အလြန္အေရး ပါေသာ ေၾကာင့္ သူတုိ႔သည္ ရဟန္းအ ျဖစ္ ဆက္လက္ မရပ္တည္ေတာ့ေၾကာင္း ယုံၾကည္လာၾကရ၏ ။

အခန္း (၂)

ဒုတိယပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္ ပညတ္ၿပီးေနာက္ ကာလတစ္ခုမွာ ဆဗၺဂၢီရဟန္းဟု လူသိမ်ား ေသာ ရဟန္းေျခာက္ပါးအုပ္စုတစ္စုသည္ ခဝါ သည္မ်ား ထံမွ အဝတ္တစ္ထုပ္ကုိ ခုိးယူခဲ့ၾက၏ ။ ရဟန္းေကာင္းတုိ႔က ဒုတိယပါရာဇိကႏွင့္ ပတ္သက္ေၾကာင္း ယင္းဆဗၺဂၢီရဟန္းတုိ႔ကုိ စြပ္စြဲေျပာဆုိ ၾကေသာ အခါ ယင္းဆဗၺဂၢီရဟန္းတုိ႔က ဒုတိယပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္သည္ ၿမိဳ႕တြင္ းမွာ ျဖစ္ေသာ ကိစၥရပ္မ်ား တြင္ သာ အသုံးျပဳႏုိင္ေၾကာင္း၊ သက္ဆုိင္ ေၾကာင္း၊ ေက်းလက္ေဒသနယ္ေျမမ်ား မွာ ျဖစ္ေပၚေသာ ကိစၥရပ္မ်ား ႏွင့္ ပတ္သက္၍ မည္ သည့္ဆုံးျဖတ္ခ်က္မွ မရွိေၾကာင္း ျပန္လည္ေျပာၾကားခဲ့ၾက ၏ ။

ဤသတင္းစကားကုိ ၾကားသိေတာ္ မူေသာ အခါ ဘုရားရွင္က ရဟန္းေတာ္ မ်ား ကုိ စု႐ုံးေစ၍ ၾကားသိရေသာ သတင္းစကားသည္ မွန္ကန္ သလားဟု ဆဗၺဂၢီရဟန္းတုိ႔ကုိ ေမးေတာ္ မူ၏ ။ ဆဗၺဂၢီရဟန္းတုိ႔က ထုိသတင္း စကားသည္ မွန္ကန္ပါေၾကာင္း ဝန္ခံခဲ့ၾက၏ ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဆဗၺဂၢီရဟန္းတုိ႔ကုိ ကဲ့ရဲ႕ ျပစ္တင္ေတာ္ မူၿပီး ဘုရားရွင္သည္ ေအာက္ပါအႏုပညတ္ကုိ ပညတ္ ေတာ္ မူ၏ ။

၂(က)။ 'ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ၿမိဳ႕တြင္ းမွာ ျဖစ္ေစ၊ ေက်းလက္မွာ ျဖစ္ေစ အစုိးရက ႀကိမ္ဒဏ္၊ သုိ႔မဟုတ္ ေထာင္ဒဏ္၊ သုိ႔မဟုတ္ ျပည္ႏွင္ဒဏ္၊ သုိ႔မဟုတ္ ေသဒဏ္အျပစ္တုိ႔ကုိ ေပးႏုိင္ေသာ ခုိးမႈ ေျမာက္ေစရန္ အနိမ့္ဆုံး အားျဖင့္ သတ္မွတ္ထားေသာ ခုိးမႈ တြင္ အက်ဳံးဝင္သည့္ ေငြေၾကးကုိ ျဖစ္ေစ၊ ဥစၥာပစၥည္းကုိပင္ ျဖစ္ေစ၊ ခုိးယူခဲ့လွ်င္ သူသည္ ရဟန္းေဘာင္သုိ႔ဝင္ရန္ အခြင့္အေရး ထာဝစဥ္ အလုိလုိဆုံးသည္။ သူသည္ ရဟန္းေကာင္းတ႔ုိႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ခြင့္ ဘယ္ေတာ့မွ မရေတာ့ေပ'

(၃) တတိယပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္

ျမတ္စြာ ဘုရားသခင္သည္ ေဝသာလီၿမိဳ႕အနီး မဟာဝုန္ေတာ၌ သီတင္းသုံးေနထုိင္ေတာ္ မူစဥ္ ရဟန္းအခ်ဳိ႕သည္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ သတ္ေသ ၾက၏ ။ ရဟန္းအခ်ဳိ႕ကမူ သူတုိ႔ကုိသတ္ရန္ ရဟန္းတုတစ္ပါးကုိ ေတာင္းပန္ ခဲ့ၾက၏ ။ ဘုရားရွင္သည္ ထုိအေၾကာင္းကုိ သိေတာ္ မူေသာ အခါ ရဟန္း ေတာ္ မ်ား ကုိ စုေဝးေစ၍ (ဆင့္ေခၚ၍ ) ထုိသတင္းစကားသည္ မွန္ကန္ပါ သလားဟု ရဟန္းတုိ႔ကုိ ေမးေတာ္ မူ၏ ။ ရဟန္းတုိ႔က မွန္ကန္ပါေၾကာင္း ဝန္ခံေလွ်ာက္ထားၾက၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္ သက္ဆုိင္သည့္ ရဟန္းတုိ႔ကုိ ကဲ့ရဲ႕ အျပစ္တင္ေတာ္ မူၿပီး ေနာက္ ဘုရားရွင္က ေအာက္ပါအတုိင္း တတိယ ပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္ကုိ ပညတ္ေတာ္ မူ၏ ။

၃။ 'ရဟန္းတစ္ပါးသည္ လူ တစ္ေယာက္ ကုိ သတ္လွ်င္၊ သုိ႔မဟုတ္ အျခား သူတစ္ဦးကုိ သူ႔ကုိယ္သူ သတ္ေသေစရန္ ႀကံရြယ္ခ်က္ျဖင့္ သူ၏ အနီးမွာ ေသေစႏုိင္ေသာ လက္နက္ကုိခ်ထား၍ (ထုိလက္နက္ျဖင့္ ထုိသူသတ္ေသ) လွ်င္ သူသည္ ရဟန္းေဘာင္သုိ႔ ဝင္ေရာက္ႏုိင္ရန္ အခြင့္အေရး ထာဝစဥ္အလုိ လုိဆုံး႐ႈံးသည္။ သူသည္ ရဟန္းေကာင္းမ်ား ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ခြင့္ ဘယ္ေတာ့မွ မရေတာ့ေပ။

ဤသတ္ျဖတ္မႈ ျဖစ္ၿပီးေနာက္ ကာလတစ္ခုတြင္ ဘုရားရွင္သည္ တတိယပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အႏုပညတ္တစ္ခုကုိ ပညတ္ခဲ့ ၏ ။ ထုိအမႈ မည္ သုိ႔မည္ ပုံ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္ကုိ ႐ႈျမင္သုံးသပ္ၾကည့္ၾကပါစုိ႔။

လူ တစ္ေယာက္ ရွိခဲ့ဖူး၏ ။ သူ႔မွာ အလြန္ႏွစ္ လုိဖြယ္ေကာင္းေသာ ဇနီး တစ္ေယာက္ ရွိ၏ ။ ခဝါသည္မ်ား ထံမွ အဝတ္ထုပ္ကုိ ခုိးခဲ့ၾကေသာ ဆဗၺဂၢီရဟန္းတုိ႔သည္ ထုိအလြန္ႏွစ္ လုိဖြယ္ေကာင္းေသာ ဇနီးကုိ အ႐ူးအမူး စြဲလမ္းခဲ့ၾက၏ ။ တစ္ေန႔မွာ လင္ေယာက်္ားသည္ ဖ်ားနာေတာ့သည္။ ေျခာက္ပါးအနက္ တစ္ပါးက သူ႔လင္ေယာက်္ားေသမွသာလွ်င္ သူတုိ႔သည္ ႏွစ္ လုိဖြယ္အလြန္ေကာင္းေသာ အမ်ဳိးသမီးႏွင့္ ေမထုန္မႈ ျပဳရန္ အခြင့္အေရး ရႏုိင္မည္ ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ လင္ေယာက်္ားျမန္ျမန္ေသေစရန္ သူတုိ႔၏ အစြမ္းျဖင့္ အရာရာတုိင္းကုိ ျပဳလုပ္ၾကရမည္ ဟု ေျပာဆုိခဲ့၏ ။ အျခားငါးပါးက သေဘာ တူလက္ခံခဲ့ၾကသည္။ သူတုိ႔သည္ ဖ်ားေနေသာ လင္ကုိ ေတြ ႕ၾကေသာ အခါ 'သင္သည္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ မ်ား စြာ ကုိ ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ သင္သည္ မည္ သည့္ မွာ းယြင္းေသာ အလုပ္ကုိမွ် မျပဳလုပ္ဖူးေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သင္ေသလြန္ေသာ အခါ နတ္သား တစ္ေယာက္ အ ျဖစ္ က်ိန္းေသျပန္လည္ ျဖစ္လာေပလိမ့္မည္ ။ နတ္ သား၏ ဘဝသည္ သင္၏ လက္ရွိဘဝထက္ ႏႈိင္းယွဥ္မရေအာင္ (ႏႈိင္းဘက္ မဲ့)ပုိမုိေကာင္းမြန္ပါသည္'ဟု ဤသုိ႔ဤပုံ ခ်ဥ္းကပ္ျမႇဴဆြယ္ခဲ့ၾက၏ ။

သာယာၾကၿပီး သူတုိ႔အလွဴခံခဲ့ရေသာ အလွဴဝတၴဳပစၥည္းတုိ႔ကုိ သုိမွီး သိမ္းဆည္းထားၾကေလသည္။ ဤရဟန္းမ်ား သည္ ပထမသူခုိးႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾက၏ ။

၂။ ေကာက္က်စ္ေသာ ရဟန္းအခ်ဳိ႕သည္ ဘုရားရွင္၏ တရားေတာ္ မ်ား ကုိ သင္ယူခဲ့ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ ္လည္း လူဒါယကာမ်ား က သူတုိ႔သည္ ထုိတရား ေတာ္ ကုိ ဘယ္ေနရာေဒသမွ ရရွိၾကပါသနည္းဟု ေမးေသာ အခါ သူတုိ႔က ထုိတရားသည္ ဆရာမ ရွိ၊ မိမိအလုိလုိသိေသာ တရား ျဖစ္သည္ဟု ျပန္လည္ ေျဖၾကားၾက၏ ။ ဤရဟန္းမ်ား သည္ ဒုတိယသူခုိးႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾက၏ ။

၃။ ေကာက္က်စ္ေသာ ရဟန္းအခ်ဳိ႕တုိ႔သည္ ဝန္တုိမစၧရိယေၾကာင့္ သီလ စင္ၾကယ္ေသာ ရဟန္းေကာင္းတုိ႔ကုိ ေမထုန္မႈ ျပဳၾကကုန္၏ ဟု မမွန္ကန္ေသာ စြပ္စြဲခ်က္ျဖင့္ စြပ္စြဲေျပာဆုိၾကကုန္၏ ။ ဤရဟန္းတုိ႔သည္ တတိယေျမာက္ သူခုိးႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏ ။

၄။ ေကာက္က်စ္ေသာ ရဟန္းအခ်ဳိ႕တုိ႔သည္ ပုိ၍ ႀကီးမားမ်ား ျပားေသာ တုံ႔ျပန္လွဴဒါန္းမႈ ကုိ ေမွ်ာ္လင့္လ်က္ သူတုိ႔ပုိင္ အနည္းငယ္ေသာ ဝတၴဳပစၥည္း ကုိ ေပးၾက၏ ။ ဤရဟန္းမ်ား သည္ စတုတၴေျမာက္သူခုိးႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾက ကုန္၏ ။

၅။ ေကာက္က်စ္ေသာ ရဟန္းအခ်ဳိ႕တုိ႔သည္ စ်ာန္ကုိလည္းေကာင္း၊ မဂ္Óဏ္ ကုိလည္းေကာင္း မရရွိသည္ကုိ ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ေကာင္းစြာ သိပါလ်က္ သူတုိ႔ သည္ စ်ာန္၊ မဂ္ဖုိလ္တရားတုိ႔ကုိရရွိဘိသကဲ့သုိ႔ ဒါယကာတုိ႔အား လိမ္လည္ ေျပာဆုိၾက၏ ။ ဤသူခုိးမ်ား အနက္ ဤရဟန္းတုိ႔သည္ အႀကီးဆုံးေသာ သူခုိးမ်ား ျဖစ္ၾက၏ ။

ဝဂၢဳမုဒါျမစ္ကမ္းနားမွာ ဝါဆုိခဲ့ၾကေသာ ရဟန္းမ်ား ကုိ ကဲ့ရဲ႕ ျပစ္တင္ေတာ္ မူၿပီးေနာက္ ဘုရားရွင္သည္ စတုတၴေျမာက္ ပါရာဇိကသိကၡာ ပုဒ္ကုိ ေအာက္ပါအတုိင္း ပညတ္ေတာ္ မူခဲ့၏ ။

၄။ ရဟန္းတစ္ပါးသည္ စ်ာန္၊ မဂ္ဖုိလ္တရားတုိ႔အနက္ မည္ သည့္တရားကုိမွ် သူမရေၾကာင္း ျပည့္စုံေကာင္းစြာ သိပါလ်က္ သူသည္ စ်ာန္၊ မဂ္ဖုိလ္တရား တုိ႔ကုိ ရဘိသကဲ့သုိ႔ အျခားသူမ်ား ကုိ လိမ္လည္ေျပာဆုိခဲ့လွ်င္ သူသည္ ေနာက္မွ သူ၏ အျပစ္ကုိ ဝန္ခံလင့္ကစား ရဟန္းဘဝကုိ ရရွိရန္အခြင့္အေရး ထာဝစဥ္ အလုိလုိဆုံး႐ႈံး၏ ။ သူသည္ ရဟန္းေကာင္းတုိ႔ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ခြင့္ကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မရႏုိင္ေတာ့ေပ။

စတုတၴပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္ကုိ ပညတ္ၿပီး တစ္ခ်ိန္မွာ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတုိ႔ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ကိစၥရပ္ အနည္းငယ္ ျဖစ္ေပၚခဲ့၏ ။ ဤရဟန္း မ်ား သည္ ရဟန္းေကာင္းမ်ား ျဖစ္ၾက၏ ။ သူတုိ႔သည္ ႀကီးမားေသာ သဒၶါ တရားႏွင့္ လုံ႔လဝီရိယတုိ႔ျဖင့္ ကမၼ႒ာန္းတရားကုိ အားထုတ္ခဲ့ၾက၏ ။ သူတုိ႔၏ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ စူးစုိက္မႈ (သမာဓိ)သည္ အလြန္အားေကာင္းလာေသာ အခါ သူတုိ႔၏ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ညစ္ႏြမ္းမႈ (ကိေလသာ)တုိ႔ကုိ လႊမ္းမုိးေအာင္ ႏုိင္ခဲ့၏ ။ ဤကိေလသာတုိ႔၏ ကင္းမဲ့မႈ ေၾကာင့္ သူတုိ႔သည္ စတုတၴေျမာက္ႏွင့္ ေနာက္ဆုံး ျဖစ္ေသာ မဂ္Óဏ္ကုိ ရၿပီးၿပီဟု ႐ုိးသားစြာ ယုံၾကည္ခဲ့ၾက၏ ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူတုိ႔သည္ ေနာက္ဆုံးမဂ္ဥာဏ္ကုိ ရရွိၿပီးခဲ့ၾကၿပီဟု သူတုိ႔၏ သီတင္းသုံးေဖာ္ရဟန္းတုိ႔အား ေျပာၾကားခဲ့ၾက၏ ။ သုိ႔ေသာ ္လည္း အတန္ၾကာ ၿပီးေနာက္ သူတုိ႔၏ သမာဓိအားနည္းလာေသာ အခါ ကိေလသာတုိ႔သည္ တစ္ဖန္ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့၏ ။ သူတုိ႔သည္ အမွာ းတစ္ခုကုိ ျပဳလုပ္မိခဲ့ၾကၿပီဟု သီတင္းသုံးေဖာ္ ရဟန္းတုိ႔အား ဝန္ခံခဲ့ၾက၏ ။ သူတုိ႔သည္ ဘုရားရွင္၏ အလုပ္အေကြၽး ျဖစ္ေသာ ရွင္အာနႏၵာထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး စတုတၴပါရာဇိက သိကၡာပုဒ္သည္ သူတုိ႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍ သက္ဆုိင္ႏုိင္ပါသလားဟု စုံစမ္း ေလွ်ာက္ထားခဲ့ၾက၏ ။ ရွင္အာနႏၵာသည္ ဘုရားရွင္ထံေတာ္ သုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ စုံစမ္းေမးေလွ်ာက္မႈ အခ်ဳိ႕ကုိ ျပဳခဲ့၏ ။ ဘုရားရွင္က ရဟန္းတုိ႔ကုိ စု႐ုံးေစ၍ စတုတၴေျမာက္ ပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္၏ အႏုပညတ္ကုိ ေအာက္ပါအတုိင္း ပညတ္ေတာ္ မူေလ၏ ။

၄(က)။ 'စတုတၴပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္သည္ သေဘာ႐ုိးျဖင့္ မွာ းယြင္းမႈ မ်ား ကုိ ျပဳမိေသာ ရဟန္းတုိ႔ႏွင့္ မသက္ဆုိင္ေပ'